تاریخچه رنگِ پیراهن باشگاه منچسترسیتی
آبیآسمانی خیرهکننده
در دنیای تعقیب و گریز لنز دوربینها روی خطهای طولی با ساق پاهای مهرههای شطرنجِ متحرک، چیزی به ظاهر ساده مثل رنگ لباس یک تیم، میتواند نمادی از تاریخچه و انعکاسی از داستانهای قدیمی یک باشگاه باشد.
«منچسترسیتی» هم مثلِ بقیه تیمهای فوتبالِ جهان، با «افتخار» رنگهای باشگاهی خودش را در معرض نمایش قرار میدهد؛ رنگهایی که به گذشته و خاستگاه اصیل این باشگاه قدیمی انگلیسی اشاره میکند.
«سیتیزنها» که در سالهای ابتدایی تأسیس با اسمِ «سنت مارک» و «وست گوردون» شناخته میشدند؛ در ابتدا با پیراهنهای راهراه قرمز و مشکی مقابل رقبا صفآرایی میکردند اما در سال 1884، پیراهن باشگاه به رنگ مشکی، همراه با صلیبی سفید، تغییر پیدا کرد.
با این حال یکی از مهمترین تغییرات در رنگ پیراهن باشگاه که همچنان هم پا بر جا باقی مانده؛ سال 1894 وارد فاز عملیاتی شد تا سیتیزنها با پیراهنهای آبیآسمانی، به زمینهای مسابقه پا بگذارند.
در مورد علت انتخاب این رنگِ خاص برای سیتی؛ نظریههای متفاوتی وجود دارد اما یکی از مهمترین نظریهها بر این اساس است که ریشه این رنگ، به یک فرقه مذهبی در شهر منچستر برمیگردد!
سیتی که در سال 1880، توسط «آرتور کانل» رئیس کلیسای «سنت مارس» و دخترش «آنا کانل» تأسیس شد؛ از همان سالهای ابتدایی ارتباط نزدیکی با فرقههای مختلف مذهبی داشت.
سال 1894، بعد از اینکه باشگاه در آستانه ورشکستگی قرار گرفت؛ «جاشوا پارلبی»، مدیر وقت باشگاه وارد عمل شد تا باشگاه را نجات دهد. پارلبی که یک بار و قبل از این باشگاه را از مشکلات مالی نجات داده بود، مرد ثروتمندی نبود و نمیتوانست با هزینه از ثروت خودش باعثِ جلوگیری از فروپاشی دوباره تیم شهر منچستر شود!
به همین دلیل مردانی را در شهر منچستر برای سرمایهگذاری در باشگاه انتخاب کرد که عضوی از یک فرقه مذهبی بودند و نماد آنها با رنگِ آبی آسمانی شناخته میشد.
طبق ادعای برخی از تاریخنگاران ورزشی این فرقه مذهبی قبول کرد در ازای تغییر رنگ باشگاه، به سیتیزنها کمک مالی کند و به همین دلیل رنگهای لباس منچسترسیتی به آبیآسمانی تغییر پیدا کرد.
در کنار پیراهن اول باشگاه، لباسهای خارج از خانه سیتی هم داستان جالبی را پشت سر گذاشته! این باشگاه در اغلب دورهها رنگهای قرمز و مشکی را برای بازیهای بیرون از خانه انتخاب کرده تا برای خیلی از فوتبالدوستها، این انتخاب عجیب به نظر برسد! اما پیراهنهای راهراه قرمز و مشکی علاوه بر اینکه یادآور اولین لباسهای این باشگاه است، با نظر «مالکوم آلیسون» دستیار سرمربی وقت باشگاه در دهه 60 انتخاب شد.
در آن دوران، باشگاه میلان ایتالیا که با پیراهنهای قرمز و سیاهرنگِ خودش به عنوان یکی از قدرتهای قاره سبز شناخته میشد، مایه الهامِ آلیسون قرار گرفت تا سیتی با تقلید از «روسونری»، صاحب یکی از زیباترین پیراهنهای خارج از خانه بشه! آلیسون اعتقاد داشت استفاده از رنگ لباس میلان شکوه باشگاه و ترس رقبا از سیتیزنها را در پی دارد! تئوریای که کارساز هم بود و باعث شد سیتی با همین پیراهنهای راهراه، در فینال جام حذفی 1969، فینال لیگ کاپ 1970 و فینال جام در جام 1970 به جام قهرمانی بوسه بزند! آن هم در حالی که چند سال قبل، با پیراهنهای آبیآسمانی موفق به کسب افتخار خاصی نشده بود.
با این حال در عصر جدید، اکثر موفقیتهای بزرگ سیتی با پیراهنهای فیروزهای رنگِ خیرهکنندهاش به دست آمده؛ لباسی که ریشهاش به یک فرقه مذهبی برمیگردد و حالا به بخش مهمی از هویت و تاریخ باشگاه پرافتخار و متمول انگلیسی تبدیل شده است.