سیاست ناگوار فتح جام‌ها به هر قیمتی
وصال روحانی
روزنامه‌نگار
شاید بردهای پیاپی استقلال پوششی بر این نکته مهم باشد که سران این باشگاه هم رفتارهای غیر عادی ریکاردو ساپینتو را نمی‌پسندند اما الزام‌های زمان و تلاش به قصد حفظ روال موفقیت‌آمیز اخیر این تیم در زمینه‌های فنی می‌طلبد که فعلاً حرفی نزنند.
تکلیف این مربی جنجالی پرتغالی را می‌توان در پایان فصل تعیین کرد اما اگر امروز در مورد وی اقدام ضربتی و همکاری فیمابین قطع شود و روال نتایج موفق آبی‌ها از این طریق قطع گردد، این پشیمانی بر دل آنها خواهد ماند که با ورود سریع‌تر از موعد به مقوله کنش‌های افراطی ساپینتو؛ جام‌های قهرمانی از مشت استقلالی‌ها خارج شده و این کار از دید آنها نوعی خودزنی آشکار است.
این مربی 50 ساله و تندخو بعد از کسب چند نتیجه بد در اوایل بهمن ماه تا مرز اخراج از استقلال پیش رفت و با اینکه سران این باشگاه این مسأله را تکذیب و اعلام حمایت رسمی از وی کردند اما همه می‌دانستند این فقط یک ادعای بی‌پشتوانه و حمایتی صوری است.
در آن زمان آبی‌های پایتخت از پرسپولیس در صدر جدول لیگ برتر 8 امتیاز عقب افتاده بودند و میزان ناامیدی‌شان به حدی رسیده بود که خود آنها به صراحت می‌گفتند باید کوشش و توان خود را روی جام دوم کشور (جام حذفی) متمرکز کنند. با این حال ضعف چشمگیر روحی یحیی گل‌محمدی و ایرادات انکارناپذیر او در مورد مسائل فنی سبب شد این فاصله در فرصتی کوتاه به صفر تبدیل گردد و هم‌اینک نیز تنها چیزی که پرسپولیس را از استقلال در بالاهای جدول رده‌بندی تفکیک می‌کند و به آن رجحان می‌بخشد، فقط ذره‌ای تفاضل گل بهتر است که آن هم می‌تواند در یک چشم به هم زدن و در اولین دیدارهای بعدی محو شود.
با این اوصاف استقلال که از ناامیدی محض در لیگ به یک نقطه امید واقعی رسیده و در جام حذفی هم به جمع هشت تیم مرحله یک‌چهارم نهایی راه یافته، دلیلی قاطع و پرهیزناپذیر برای برخورد با ساپینتو نمی‌بیند.
از دید سران این باشگاه بهتر است فعلاً وی را رها و از مجازات رها کنند و در عین تلاش برای کاستن از حاشیه‌های وی دامنه اقدامات او را چنان محدود نکنند که بر ریتم کسب نتایج اخیر تیم اثر منفی بگذارد و بر اثر آن استقلال از مسیر فتح احتمالی، دو جام مورد بحث خارج شود، اینچنین است که ساپینتو به رغم تبدیل شدن به نماد جدید و بزرگ بی‌اخلاقی در فوتبال باشگاهی ما هنوز سرمربی استقلال است و با عذرخواهی صوری و مبتنی بر سیاست وی بابت آن اظهارات گهربار تا پایان فصل جاری هم مرد اول نیمکت آبی‌ها خواهد ماند. او اگر در صید جام‌های مذکور و حتی فتح یکی از آنها هم موفق باشد، به احتمال قریب به یقین و البته در کمال تأسف در فصل بعدی هم سکاندار آبی‌ها خواهد بود و به همه اینها سیاستگذاری‌های ناگوار و تلاش برای کسب قهرمانی به هر قیمتی می‌گویند. حتی اگر قیمت پرداختی از دست رفتن ارزش‌های اخلاقی و بیرنگ شدن اعتبار یک باشگاه قدیمی باشد.