رفتار زشت و عجیب کمیته ملی المپیک در پرداخت بورسیه ورزشکاران
به خاطر یک مشت دلار!
بورسیه ورزشکاران منتخب کمیته ملی المپیک بالاخره پس از کش و قوسهای فراوان واریز شد. واریزی که البته بیشتر حاشیه ساز بوده و حرف و حدیثهای فراوانی ایجاد کرده است.
کمیته ملی المپیک ایران در سال 1401 اسامی 15 ورزشکار کشورمان را برای دریافت بورسیه به کمیته بینالمللی المپیک اعلام کرد. نفراتی که قرار است ماهیانه 500 دلار تا المپیک 2024 پاریس دریافت کنند.
محمدرضا گرایی و امیرحسین زارع از کشتی، جواد فروغی و فاطمه کرمزاده از تیراندازی، الهام حسینی و علی داودی از وزنهبرداری، نازنین ملایی از قایقرانی، سمیه یزدانی از دوچرخهسواری، علی پاکدامن از شمشیربازی، دانیال شهبخش از بوکس، رضا علیپور از صخرهنوردی، مهدی احمدکهنی از ژیمناستیک، ریحانه مبینی از دوومیدانی، مهلا مومنزاده از تکواندو و مهرشاد افقری از شنا نفراتی هستند که برای دریافت بورسیه از سوی IOC تأیید شدهاند و قرار بود از خرداد ماه این مبالغ را دریافت
کنند.
در شرایطی که 11 ماه از سال 1401 گذشته تنها مبلغ مربوط به 4 ماه پرداخت شده است. نکته مهم اینکه کمیته ملی المپیک این 500 دلار را با ارز نیمایی (28500 تومان) محاسبه کرده و بر همین اساس برای هر ماه 14 میلیون و 250 هزار تومان و در مجموع نیز 57 میلیون تومان بابت هر ورزشکار به حساب فدراسیون مربوطه در طول دو، سه هفته گذشته واریز کرده است.
سود 43 درصدی کمیته
کمیته ملی المپیک در حالی 500 دلار ورزشکاران را با ارز نیمایی و رقم 28500 حساب کرده که این مبلغ را به صورت دلاری از کمیته بینالمللی المپیک دریافت میکند. مبلغی که اگرچه به سبب شرایط تحریمی، با هزینههای دیگر تهاتر میشود اما به هر ترتیب متناسب با ارزش روز دلار صرف میشود.
تبدیل دلار اختصاص یافته به ریال آن هم به این شکل و شیوه، یکی از زشتترین و عجیبترین رفتارهای ممکن در ورزش ایران به حساب میآید. بخش اعظم مشکلات و چالشها در ورزش ایران معمولاً از بحثهای مالی و محدودیتها در این زمینه سرچشمه میگیرد. این بار اما یک نهاد بینالمللی تصمیم به پرداخت چنین بورسیهای گرفته که رقم عجیب و غریبی هم نیست. با این حال شیوه برخورد و اجرای آن در ورزش ایران نشان میدهد که مشکل همیشه کمبود بودجه و منابع نیست و تنگنظری و سوءمدیریت حرف اول و آخر
را میزند.