البته در نهایت مجوز حضور پزشک مورد نظر مجیدی در دربی صادر شد و این شخص مورد تأیید قرار گرفت. فدراسیون فوتبال نیز با ارائه توضیحاتی از مدارک پزشک مورد نظر مجیدی دفاع کرد.

 

 «مددی پیگیر پاداش بازیکنان، مددی چند درصد از قرارداد بازیکنان را پرداخت کرد، با پیگیری مددی پنجره نقل و انتقالات باز شد.» از زمانی که مددی مدیرعامل استقلال شده است هرگاه سایت باشگاه استقلال خبری را در خصوص پاداش، تمدید قرارداد و یا بازشدن پنجره نقل و انتقالات منتشر می‌کند به این نکته اشاره دارد که این کارها براساس پیگیری‌های مددی بود و به نوعی از عملکرد آقای مدیرعامل تشکر می‌کند! همین نکته باعث شد تا روز گذشته عده‌ای از هواداران و حتی اصحاب رسانه به هیأت مدیره استقلال گلایه کرده و این نوع انتشار خبر را زیر سؤال ببرند. نکته اینجا است که سایت باشگاه استقلال چنان خبرها را انتشار می‌دهد که انگار مددی کاری سوای از حیطه وظایفش انجام داده است! این نوع تبلیغات که به نظر رد پای خود آقای رئیس هم در آن دیده می‌شود به ذائقه هیچ‌کس خوش نیامده و این روزها به جای اینکه از مددی تشکر شود و یا اینکه او را منجی استقلال بدانند بیشتر او را فردی می‌دانند که در اوضاع بلبشو سعی دارد خودش را دلسوز و سینه سوخته تیم دانسته و همه چیز را به نفع و به نام خود تمام کند! در این میان هم اگر اوضاع و احوال تیم آشفته شود هیچ‌کس حاضر نیست پاسخ درستی به هوادار و رسانه‌ها دهد. به نظر می‌رسد طی سال‌های اخیر بیشتر از اینکه باشگاه پرطرفدار استقلال از جانب مدیران موفق و نامی سود ببرد، مدیران بی‌نام و نشانی وارد این باشگاه شدند و این باشگاه پایگاه خوبی برای به دست آوردن اسم و رسم برای آنها بوده و بعضاً این افراد را به جامعه ورزشی معرفی کرده است. هر چند که عمر مدیریت این افراد چندان طولانی نیست اما اثر سوئی که آنها روی باشگاه می‌گذارند در طولانی مدت به بدنه باشگاه استقلال ضربه می‌زند و نکته حائز اهمیت اینکه وقتی پای خود را از باشگاه استقلال بیرون می‌گذارند هیچ‌کدام سوءمدیریت خود را گردن نمی‌گیرند و این چرخه معیوب مدیریتی دست به دست بین افراد جویای نام می‌چرخد.

 

 

فرهاد مجیدی با بیرون نشاندن شیخ دیاباته و فرشید اسماعیلی در تلاش بود موازنه را میان ترکیب اصلی و نیمکت خود ایجاد کند تا در موقع لزوم ابزار هجومی‌اش را وارد میدان کند و احتمالاً به سمت امتیازگیری از این بازی حرکت کنند. این اقدام می‌توانست دو حالت را برای سرمربی استقلال به وجود بیاورد؛ حالت اول به ثمر رساندن گل پیروزی و حالت دوم دستیابی به گل تساوی و گریز از شکست.

نه اینکه تیمی که از ابتدا وارد میدان شد، عیار کافی برای پیروزی در این میدان را نداشت. هرگز!

***

استقلال با ترکیبی به این بازی رفت که حتی قابلیت پیروزی را هم داشت اما عملاً هیچ طرح و برنامه تاکتیکی مستمری برای هجوم به دروازه پرسپولیس وجود نداشت و تاکتیک استقلال عموماً خلاصه می‌شد روی حرکات در عمق و تکنیکی مهدی قایدی تا شاید او گره این بازی سخت را به سود تیمش باز کند. در واقع تاکتیک اصلی استقلال «قایدی» بود و دیگر بازیکنان یا توان کافی برای اثرگذاری نداشتند و یا اینکه به خوبی از سوی سرمربی خود تفهیم تاکتیکی نشده بودند، تا کفه ترازو را به سود خود سنگین کنند.

استقلال به جز معدود لحظاتی که با حملات احساسی می‌کوشید دروازه حریف را فتح کند، به واقع سبک بالای 3 بازی نخست لیگ قهرمانان آسیا را در خود نداشت. تیمی که در 3 بازی دور رفت لیگ قهرمانان به میدان رفت، تیمی شناور با هماهنگی فوق‌العاده در خط حمله بود که در فاز دفاعی نیز تمرکز بیشتری داشت اما از بازی سوم مقابل الدحیل که استقلال در روز باخت خود نیز تحسین همگان را برانگیخته بود، افت فنی کاملاً محسوس بود.

استقلال به واقع بعد از 3 بازی درخشان دیگر هیچ‌گاه نتوانست آن نمایش‌های تحسین‌برانگیز را تکرار کند و تیمی خسته، فاقد تاکتیک‌های منسجم و غالباً دربند تاکتیک‌های حریف جلوه کرد. حتی در شب پیروزی مقابل الشرطه نیز استقلال، آن استقلال 3 بازی نخست نبود.

***

فرهاد مجیدی که تصور نمی‌کرد نتواند از زمین سفت لیگ برتر عبور کند و قافیه را اینگونه در مقابل زیرکی مجتبی حسینی و سپس یحیی گل محمدی ببازد، بعد از شکست مقابل ذوب‌آهن تلاش کرد تا شاید آن باخت را با پیروزی بزرگ مقابل رقیب سنتی جبران کند اما برنامه‌های او هرگز جوابگوی این بازی نبود و سرانجام باختی دیگر نصیب مجیدی و شاگردانش شد تا روزهای تلخی را بعد از صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان تجربه کند.

مجیدی پیش از دربی کوشید با پیش کشیدن برخی مشکلات خارج میدانی علیه تصمیم گیران باشگاه استقلال به نوعی کفه ترازو را به سود خود سنگین کند اما به واقع آن صحبت‌هایی که علیه وزارت ورزش و جوانان و هراتیان به زبان آورده شد تمرکز استقلال را به هم ریخت تا مجیدی یکی از مقصران این شکست لقب بگیرد.

فرهاد به واقع یک شطرنج تمام عیار را به رقیب سنتی خود باخت. پرسپولیس که به شدت تحت تأثیر حاشیه‌های بازی قبل خود با سپاهان قرار داشت و آبستن حوادث بیشتر بود با مدیریت مطلوب‌تر اجازه نداد حواشی بیشتری بر پیکر تیمش رسوخ کند اما در مقابل سرمربی استقلال بی‌جهت با پیش کشیدن برخی مسائل غیرفنی و فرعی تسلط روانی را از بازیکنانش سلب کرد تا استقلال به تیمی بی‌کیفیت بدل شده و نتواند از این بازی بزرگ سربلند بیرون آید.

در حقیقت مجیدی هم به روح و روان تیمش آسیب وارد کرد و هم اینکه خودش در قامت سرمربی نتوانست تصمیم‌های مطلوبی را اتخاذ کند تا تیمش به سمت یکی از تلخ‌ترین شکست‌های سال‌های اخیر پیش برود.

حال شاید حامیان فرهاد مجیدی همچنان بر این باور باشند که بدنسازی نامناسب پیش فصل که حاصل تأخیر در انتخاب سرمربی و شروع زودهنگام سرمربی، دلیل این نتایج باشد اما به واقع ماجرای استقلال چیزی دیگری است و به نظر می‌رسد این باشگاه برای رسیدن به تحولات بزرگ و ایجاد فضایی تازه نیاز به یک کادرفنی منسجم و بزرگ دارد. کادری که در واقعیت بتواند تیم را برای بازی‌های بزرگ آماده کند.

به نظر می‌رسد تاریخ مصرف حربه شوک با نام مجیدی نیز به روزهای پایانی خود نزدیک شده و تصمیم‌گیران باشگاه استقلال باید فکری عاجل به حال این تیم بی‌رمق، بی‌جان و مریض کنند. البته مجیدی در حد بضاعت خود تا کنون نتایج مطلوبی را با استقلال رقم زده اما روند نزولی تیم او در بازی‌های اخیر واقعیتی است که باید به خوبی درباره آن

 تصمیم‌گیری کرد.

مجیدی در شرایطی که در سال‌های اخیر بارها به باشگاه استقلال رفت و آمد داشته و 3 بار به عنوان مربی جانشین روی نیمکت این تیم جلوس کرده، از موضوعات فنی جذب بازیکن برای استقلال انتقاد کرده است. سرمربی استقلال در این راستا گفته: «تیم پرسپولیس تیمی است که کادر فنی‌اش آن را بسته است. دو سال است که تیم استقلال با نظر سرمربی بسته نمی‌شود.

 نه اینکه استقلال بازیکنان بدی دارد، خیر منظورم این نیست ولی ما در یک پست 5 بازیکن خیلی خوب داریم ولی در یک پست دیگر که بازیکن ما مصدوم می‌شود جایگزین نداریم. 

همین مسأله باعث می‌شود ترکیب اصلی و باثباتی نداشته باشیم. منظور من این است تیم بزرگی مثل استقلال باید با تفکرات کادر فنی بسته شود وگرنه بازیکنان استقلال بازیکنان بسیار خوبی هستند و من به هواداران قول می‌دهم فصل آتی تیم خوبی ببندم که آنها از سبک بازی تیمشان لذت ببرند.» بخش دیگری از انتقاد‌های سرمربی استقلال وزارت ورزش را نشانه گرفته است. 

فرهاد که در سال‌های اخیر با همین وزارتخانه کار کرده بود حالا در شرایطی که زمان زیادی به پایان دولت باقی نمانده شمشیر را برای برخی عوامل تأثیرگذار در وزارت ورزش و جوانان از رو بسته است. 

سرمربی استقلال با انتقاد از رفتارهای مبین به نقدهایش ادامه داده است: «می‌خواستیم مدیر رسانه‌ای باشگاه را عوض کنیم اما گفتند آقای مبین از وزارت ورزش مخالف است. او چکاره است که در مورد استقلال نظر بدهد؟ همین کارها را کردید که استقلال 2 سال با دلالی بسته شد.» 

مجیدی انتقاد‌هایی هم علیه زهره هراتیان، رئیس مرکز پزشکی - ورزشی ایفمارک مطرح کرده است: «خانم هراتیان چکاره است که در مورد نیمکت من تصمیم بگیرد. او که هراتیان است، من به بزرگ‌تر از او هم اجازه دخالت در مسائل نیمکت تیمم را نمی‌دهم. این کارها قدیمی شده و لزومی ندارد قبل از دربی این مسائل به وجود بیاید.

 پزشکی که در تیم المپیک کار می‌کرده الان توسط ایفمارک مدارکش تأیید نمی‌شود. پزشک تیم ما با هزینه شخصی به تهران آمده و به من لطف کرده است. مدارک او را‌ ای‌اف‌سی تأیید کرده ولی سازمان لیگ مدارک او را نمی‌پذیرد. پزشکی که با او در تیم المپیک آشنا شدم و دوست هم نبوده اجازه نشستن روی نیمکت ما را ندارد. من دیدم او کارش را بلد است و در آسیا هم به ما خیلی کمک کرد. وقتی در عربستان یکسری مشکلات پیش آمد سعی کردم شأن پزشک تیم خودمان را حفظ کنم و خیلی از مسائل را عنوان نکردم و حتی اشاره نکردم که او چه بلایی بر سر تیم ما آورد. من خیلی سعی کردم سکوت کنم ولی به خاطر 2 تغییر از وزارت ورزش پدر ما را در آوردند. من اصلاً اجازه نمی‌دهم کسی درباره استقلال تصمیمی بگیرد. امیدوارم این مسائل حل شود و تیم‌ها بازی جوانمردانه انجام بدهند. چگونه است که مدارک پزشک جدید ما تأیید نمی‌شود؟ چون من پزشک ایفمارک را به دلیل اینکه کیفیت کاری او بسیار ضعیف بود و در حد استقلال نبود کنار گذاشتم؟ اختیار نیمکت تیم با سرمربی است، به جز سرپرست که باشگاه او را انتخاب می‌کند، ماساژور، پزشک، مدیر رسانه و ... در اختیار سرمربی است، تأکید می‌کنم اجازه نمی‌دهم در مورد نیمکت استقلال تصمیم بگیرند.»

 

چند سؤال از سرمربی استقلال

بخشی از مشکلاتی که فرهاد مجیدی به آن اشاره داشته در سال‌های اخیر بارها از سوی رسانه‌ها به آن گوشزد شده است و مسأله تازه‌ای نیست. برای مثال در بخش جذب بازیکن بارها رسانه‌ها و منتقدان اعلام کرده‌اند که باید براساس نظر کمیته فنی و سرمربی تیم شکل بگیرد اما سؤالی که بعد از انتقاد‌های سرمربی استقلال به وجود آمده این است که چرا او پیش‌تر به این مشکلات اشاره نکرد؟ چرا مجیدی انتقاد از برخی سیاست‌ها را به ماه‌های پایانی دولت موکول کرده است؟ آیا بهتر نبود مجیدی اگر نقصی در باشگاه می‌دید صادقانه در دوره‌های قبل که سکان هدایت استقلال را به عهده داشت به زبان می‌آورد؟ آیا موضوع اعمال نظر وزارت ورزش که همواره در تصمیم گیری‌های کلان باشگاه استقلال نقش دارد، موضوع تازه‌ای است که فرهاد مجیدی در این ایام به آن اشاره می‌کند؟ آیا پیش‌تر که او سکان هدایت استقلال را به عهده می‌گرفت این نقد‌ها وارد نبود؟

 

 

مشاورمجیدی از ایتالیا می‌آید؟