رضا شریعتی کیا

 

شما نمی‌توانید در هجده سالگی یکی از رکورد‌داران فصل نقل و انتقالات باشید یا اینکه در بیست سالگی فاتح جام جهانی شده و در همان سال برترین بازیکن سرزمین فرانسه لقب بگیرید.

شما کیلیان امباپه نیستید.

بازیکن محجوب فرانسوی به دور از تمامی حاشیه‌های مستطیل سبز هر روز با رؤیای بهتر شدن بیدار می‌شود و شب با کوله باری از درس‌های تازه آموخته به خواب می‌رود. اولین مربی شما سهم بزرگی در موفقیت یا حتی شکست‌های آینده شما خواهد داشت، شاید زمانی که ویلفرد امباپه خودش شخصاً آموزش پسر کوچکش را آغاز کرد، هیچ‌گاه گمان نمی‌کرد روزی مردمان سرزمین ناپلئون در کنار زیدان افسانه‌ای، تیری هانری گلزن یا پاتریک ویرای بازیساز، نامی از پسر جوانی بیاورند که نام خانوادگی او را یدک می‌کشد. 

جوانترین گلزن تاریخ موناکو تنها با بیست و یک سال سن افتخاراتی را فتح کرده که حتی برای تمام دوران فوتبالی یک ستاره نیز دست نیافتنی به‌نظر می‌رسد.

 ایستادن بر بام قهرمانی جهان که اعجوبه‌ای به نام لئو مسی سال‌هاست آرزوی آن را دارد، برای اکیلیان به یک خاطره در قاب عکس افتخاراتش بدل شده. همان جامی که پسر فرانسوی تمام پاداشش را به یک خیریه کوچک در جنوب فرانسه داد تا بار دیگر نشان دهد او شایسته همه افتخاراتی است که تا‌کنون به آن دست یافته.

شاید مدل موهای او سال‌هاست تغییری نکرده اما روش‌های گلزنی‌اش هر بار رنگ و بوی تازه‌ای دارد.

به قول کارلتو داشتن امباپه برای هر تیمی یک آرزوی بزرگ و امتیازی فوق‌العاده محسوب می‌شود، بازیکنی که برای خوب بودن از هیچ تلاشی فروگذاری نمی‌کند.

پسر طلایی سال 2017 فوتبال اما هنوز در ابتدای مسیر هیجان‌انگیز خود قرار دارد. 

او در معیار‌های فوتبالی هر چیزی را که برای افسانه شدن نیاز است در وجود خود دارد اما باید بداند برای ماندگار شدن فقط جنگیدن با تور دروازه حریف نیست که او را به مسیر خوشبختی می‌رساند، دیو شهرت یا ثروت نجومی آن هم در این سن و سال همه و همه می‌تواند هر ستاره‌ای را از مسیر خود خارج کند. 

فوتبال شبیه آلپاچینو در وکیل مدافع شیطان برای ستارگان مبعوث شده‌اش از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند اما اگر آنها تمایلی به ستاره بودن نداشته باشند و فوتبال را در اولویت بعدی زندگی خود قرار دهند، خیلی زود به جای گرفتن دستشان، آنها را به انتهای جاده فراموشی هدایت می‌کند. بازیکنانی مثل ماریو بالوتلی هر روز این واقعیت را به امباپه یادآوردی می‌کنند که یک ستاره برای ستاره ماندن تنها به کمک ساق‌های جادویی‌اش نیاز ندارد، او باید بزرگ بودن را پیش از هر چیز دیگری یاد بگیرد و برای بزرگ ماندن محدودیت‌های بی‌شماری را به جان بخرد؛ سختی‌هایی که البته در مقایسه با هدیه‌های اعجاب‌انگیز فوتبال ناچیز به‌نظر می‌رسد.

پس امروز، در سالروز تولد نینجای فرانسوی فقط می‌توانیم آرزو کنیم که او هیچ‌گاه راه رستگاری را فراموش نکرده و تا سال‌ها ما و تمام هواداران فوتبال را از لذت تماشایش بهره‌مند سازد. پسری که نامش برای افسانه بودن ساخته شده و فوتبال به داشتنش افتخار می‌کند.

علی بابازاده

 

در هفته دوازدهم از سری رقابت‌های لیگ برتر انگلستان، تیم‌های لیورپول و تاتنهام در شرایطی به مصاف یکدیگر رفتند که پیروزی هر یک از آنها اختلافی ۳ امتیازی را بین این ۲ رقیب ایجاد 

می‌کرد.

تساوی ۱-۱ تا دقیقه ۹۰ پابرجا ماند و حاصل این نتیجه تنها خوشحالی سایر مدعیان بود؛ ساوتهمپتون، لسترسیتی و اورتون نگاهی نیز به بازی بزرگ هفته دوازدهم داشتند و نتیجه مساوی برای‌شان با ارزش‌تر بود. 

با این همه گل دقیقه ۹۰ روبرتو فیرمینو روی پاس اندرو رابرتسون معادلات لیگ جزیره را برهم ریخت و حالا لک‌لک‌ها با اختلافی ۳ امتیازی نسبت به تاتنهام، در صدر جدول قرار دارند.

باخت به یورگن کلوپ صدر جدول را از مورینیو گرفت ولی سؤال اساسی اینجاست که آیا سفیدپوشان لندن باز هم شانسی برای صدرنشینی و قهرمانی خواهند داشت؟

 مورینیو برخلاف آنکه خود را آقای خاص می‌داند، همواره سعی بر آن داشته تا فشار روانی را از دوش بازیکنان خود بردارد! در کنفرانس مطبوعاتی پیش از بازی کلوپ تاتنهام را یک «ماشین نتیجه‌گیری» خوانده بود و ژوزه اینچنین واکنش نشان داد؛ «به عنوان یک مربی تقریباً تجربه‌ای۴۰۰ روزه در تاتنهام دارم و قرمزهای مرسی ساید ۲۰۰۰ روز است که یورگن را بالاسر خود می‌بینند.

 باور دارم این لیورپول است که باید ماشین نتیجه‌گیری و موفقیت خوانده شود و ما در تلاشیم تا به چنین جایگاهی برسیم!»

منتقدان همواره ژوزه را به بازی دفاعی و ضدحمله‌های همیشگی محکوم می‌کنند اما حداقل آمار این فصل لیگ برتر انگلستان چنین چیزی را نشان نمی‌دهد؛ تا قبل از هفته چهاردهم هاتسپر با مهاجمانی آتشین و ۲۵ گل زده سومین خط حمله برتر لیگ جزیره را در اختیار دارد. 

لیورپول و چلسی تنها باشگاه‌هایی هستند که از این حیث آماری بالاتر و بهتر از تاتنهام به ثبت رسانده‌اند. ژوزه مورینیو با باشگاه جدید خود جدای از باخت به لیورپول، نتایج خیره کننده‌ای را مقابل سایر بزرگان جزیره کسب کرده؛ برد ۲ بر صفر مقابل آرسنال میکل آرتتا، تساوی و کلین شیت برابر آبی‌های لندن و شکست پپ گواردیولا و منچسترسیتی! به تمامی این نتایج قابل قبول، پیروزی شیرین و دلچسب ۶ بر۱ در برابر منچستریونایتد را نیز اضافه کنید.

تاتنهام در فصل جاری از نظر ساختار و وجود بازیکنان باکیفیت و آماده یکی از بهترین‌ها به حساب می‌آید؛ در روزهایی که چلسی و آرسنال با مربیان جوان خود در حال پوست‌اندازی هستند و منچسترسیتی و منچستریونایتد، همچنان با نوسان و افت و خیز دست و پنجه نرم می‌کنند، فرصتی طلایی برای هاتسپر فراهم شده تا بتواند مقام قهرمانی لیگ جزیره را به دست بیاورد.

دارن اندرتون اسطوره سابق باشگاه تاتنهام که حد فاصل سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۴ در این باشگاه لندنی توپ می‌زد، معتقد است ژوزه بهترین گزینه برای قهرمان کردن هاتسپر است؛ «با نگاه کردن به نتایج تیم‌های دیگر متوجه می‌شویم که تاتنهام فرصت ایده‌آلی را برای قهرمانی در لیگ پیدا کرده. مورینیو با جادوی خود و سبک متفاوتش اشتیاق قهرمانی را در بین بازیکنان دو چندان کرده، او تجربه بسیار گرانبهایی دارد و می‌داند که چگونه باید در لیگ برتر به پیروزی‌های بزرگ برسد!»

ستاره‌های تاتنهام پس از دوران پوچتینو و روی کار آمدن آقای خاص پرتغالی، با آمادگی فنی و روحی روانی دو چندان پا به زمین مسابقه می‌گذارند و اصلی‌ترین بازیکنان همچون هری کین و سون هیونگ مین کماکان به درخشش خیره‌کننده خود ادامه می‌دهند؛ مهاجمان کره‌ای و انگلیسی روی هم رفته ۱۹ بار موفق به گلزنی شده‌اند و این آمار بدون وجود خط هافبکی خلاق و قدرتمند به دست نمی‌آمد!

امیل هویبیرگ دانمارکی از ستاره‌های بی‌چون و چرای این فصل مورینیو بوده؛ هافبک دانمارکی از حیث بازیسازی بی‌نهایت توانمند است و قدرت بدنی بالایش نیز او را در خنثی کردن تاکتیک‌های حریفان کمک می‌کند. 

جیووانی لوسلسو، اندومبله، اریک دایر، موسی سیسوکو و هری وینکس دیگر نفراتی به شمار می‌آیند که خط میانی هاتسپر را کاملاً مطمئن جلوه می‌دهند. به غیر از خط حمله و میانی مورینیو در درون دروازه هوگو یوریس، کاپیتان تیم ملی فرانسه و قهرمان جهان را در اختیار دارد.

در خط دفاع هم توبی آلدرویرلد، بن دیویس، سرخیو رگیلون، دنی رز، سرژ اوریر و داوینسون سانچز ستاره‌های تیم سفیدپوش شهر لندن برشمرده می‌شوند و این اسامی نه تنها ژوزه مورینیو، بلکه تیم شروود مربی و بازیکن سابق تاتنهام را نیز به وجد می‌آورد؛ «ژوزه در خرید بازیکنان بسیار موفق ظاهر شده و رگیلون و هویبیرگ از خریدهای فوق‌العاده تاریخ باشگاه به حساب می‌آیند.

 او موفق شده تمامی بازیکنان را شست و شوی مغزی دهد و آنان را به قهرمانی در فصل جاری متقاعد کند. چرا نباید به این تیم ایمان داشت؟ 

مورینیو قهرمانی‌های پرتعدادی کسب کرده و حالا نوبت اول شدن با تاتنهام است!»

دیدار روز یکشنبه تاتنهام و لسترسیتی اولین قدم برای کسب قهرمانی لیگ جزیره خواهد بود؛ لستر تا قبل از شروع هفته سیزدهم با یک امتیاز اختلاف نسبت به تاتنهام در رده چهارم جدول جای گرفته. برد لستر پروژه «فرار بزرگ به سمت قهرمانی» را کلید خواهد زد!

شهرام وزیری

 

از این 16 تیم فوتبال به اصطلاح برتر و سرتر نشان‌مان اگر کمی تا قسمتی فقط دو، سه تیمی را فاکتور بگیریم – البته فعلاً – کم نیستند مربیان فنی و فنی‌نما و بیقرار و غوغا طلبی که چندان تمایلی به نشستن و قرار گرفتن بر روی این نیمکت‌ها را داشته باشند- تو گویی این نیمکت‌ها توسط معاندان‌شان میخ‌کوبی شده و نشستن بر رویش درد‌آور است و بد‌جوری درد باخت را به جان‌شان می‌نشاند‌! بنابراین برای اجتناب و نیز لاپوشانی کردن درد باخت‌ها البته بر اساس آخرین استراتژی‌ها و دستآوردهای پیشرفته مربیگری چنین فوتبال گل و بلبلی ایضاً رسیدن به سه امتیاز که باید هم 90 دقیقه تمام پا به پا و یک لنگه پا شد و به مثابه دشمنی‌های دیرینه «حیدری‌ها و نعمتی‌ها» یقه‌گیر هم بود و با عربده‌کشی و غوغا‌سالاری و تهدید‌ها و هجوم گروهی این نیمکت به سوی آن نیمکت و با اعتراض‌های مکرر به داوران و ناظران، بدین محمل و بهانه کمبود‌های فنی خود را پنهان و لاپوشانی کنند‌!

فوتبالی که اگر درون میدان‌هایش تهی از شور و نشاط و رقابت‌های سالم و خالی از هر هنر و تکنیک و تاکتیک و ... است اما برونش تا دلت بخواهد توسط مربیان آنارشیست به مثابه حیدری‌های ده بالا و  نعمتی‌های ده پایین نماد و نمودی است از بدبینی‌ها و بدگویی‌ها و نسق‌گیری‌های متداول فوتبالی که تازه این یک سوی ماجرا و ماجراجویی‌هایش است. تو بخوان در پس هر میدان و هر باختش چه در نشست‌های رسانه‌ای و چه در هر گوشه وکناری که دست‌شان برسد کم نیستند مدیرانی بیانیه‌نویس کلیشه‌ای و سرمربیانی باسمه‌ای و ته مربیانی وازده که در پایان هر باخت اسیر توهم شده و تئوری توطئه روح شادروان دایی جان ناپلئون‌ها و مش قاسم‌ها را زنده می‌کنند تا باخت‌های صد البته به خود باخته را گردن انگلیسی‌نما‌های چشم چپ بیندازند‌!

تو بخوان وقتی فوتبالی اینچنین که می‌رود از اصل و اصالتش دور بماند. وقتی بدلی‌های بند‌زده و بند‌شده به مرا‌کز قدرت، چنین که رفته یکی یکی مصادره‌کن میزهایش باشند و... دیگر چه توقع که از دل چنین غوغا سالاری‌ها و بلبشوسازی‌های کنار میدانش توپی به سلامت و صداقت در میدان‌ها‌یش بچرخد‌!؟

 

در آخرین فهرست اعلام شده از سوی فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال، علیرضا نیکبخت واحدی در مکان هفتم محبوب‌ترین بازیکنان جهان قرار گرفت. به گزارش سایت این فدراسیون، نیکبخت واحدی بازیکن تیم پرسپولیس تهران همچنان در جمع 10 نفر نخست فهرست مذکور قرار دارد. این بازیکنان را اعضای فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال از 70 کشور جهان انتخاب می‌کنند.

«رونالدینهو» ستاره فوتبال برزیل شامگاه دوشنبه به پاس درخشش خود طی دوازده ماه گذشته در تیم باشگاهی و تیم ملی کشورش به عنوان مرد سال فوتبال جهان انتخاب شد. به گزارش خبرگزاری فرانسه از زوریخ، بارسلونا باشگاه رونالدینهو هم‌اکنون در صدر جدول لیگ فوتبال اسپانیا به رقابت مشغول است و برزیل نیز در مسیر راهیابی به جام جهانی 2006 از منطقه آمریکای جنوبی قرار دارد.

الاتحاد عربستان 3- استقلال تهران 2

 

دیدار رفت تیم‌های فوتبال استقلال تهران والاتحاد عربستان در چارچــوب رقابت‌های جام باشگاه‌های آسیا جمعه شب با برتری تیم میزبان همراه شد. تیم الاتحاد در دقایق اولیه با فرارهای «حسن الیامی» از جناح چـــــپ و حرکات پا به توپ سرجیو ریکاردو در زمین استقلال خودنمایی کرد. درخشش نوازی پیستون راست استقلال و خودباوری یاران این تیم سبب شـد تا با حضور مداوم در محوطه هجده قدم الاتحاد، کمربند دفاعی تیم میزبــان را از هم بپاشد. تیم استقلال با این ترکیب به میدان آمد: طباطبایـی، محمود فکری (کاپیتان‌)، خرمگاه، هاشمـی‌نسب (پاشازاده از دقیقه 47‌)، نـوازی (رفعت قلی اوف از دقیقه 86‌)، نیکبخت واحدی، خضیراوی، دیـــن‌محمدی، اکبری، مؤمن‌زاده، مجیدی (سیدعباسی

 از دقیقه 66‌)

اردوی تیم ملی والیبال برای آمادگی حضور در مسابقات قهرمانی والیبال 2010 ایتالیا آغاز می‌شود. اسامی نفرات دعوت شده: محمد‌کاظم، نادی، سید موسوی ،عراقی و بخششی از تیم پیکان تهران، معروف، عندلیب، سجادی و غلامی از سایپای تهران، سلیمانی، عزیزی و نورمحمدی از تیم مازندران، مهدوی، داودی و محمد‌نژادی از فولاد ارومیه، به‌نژاد و شاهینی از دانشگاه آزاد، پناهی و عطار از بانک صادرات ایران و زرینی، سهرابی، شیاری و قنبری به ترتیب از تیم‌های پتروشیمی، بافق یزد، داماش و گل گهر سیرجان.