باشگاه استقلال از زمانی که شفر را از تمرین خود اخراج کرد تا این اواخر که ناچار به پرداخت بدهی این مربی آلمانی بود، یک سال و نیم فرصت داشت تا خود را از این پرونده رها کند. در حقیقت آنقدر فرصت پیش روی مدیران باشگاه استقلال بود که حتی اجازه ندهند کار به شکایت بکشد اما در مواجهه با درخواست‌های سرمربی سابق و تهدید‌های او آنقدر بی‌توجهی شد که در نهایت شفر نیز وکیلش را به کار گرفت و شکایتی بلند بالا از استقلال مطرح کرد و در نهایت نیز حرفش را به کرسی نشاند تا استقلال ناچار به پرداخت بدهی‌اش شود. فیفا درخصوص این پرونده بارها به باشگاه استقلال اخطار داد اما مدیران یکی بعد از دیگری نسبت به این موضوع بی‌توجهی نشان دادند تا اینکه پنجره استقلال به دلیل سستی همین مدیران بسته شد. سرمربی استقلال اما به جای انتقاد از مدیرانی که این تیم را به این نقطه رساندند وقتی با سؤالی درباره ممنوعیت استفاده از بازیکنان جدید مواجه شد بلافاصله از شفر انتقاد و رفتار او را ناجوانمردانه دانست در حالی که باشگاه استقلال باید عرفاً و اخلاقاً تمام مطالبات این مربی را پرداخت می‌کرد و اجازه نمی‌داد فضا به سمت شکایت پیش برود. محمود فکری که خود با شرایط عجیبی از نساجی جدا شد و اخلاق را در این ماجرا زیر پا گذاشت، منتقد رفتار وینفرد شفر است که واکنشی حرفه‌ای را به ماجراهای رخ‌داده نشان داده و خواستار حقوقش از باشگاه استقلال شده است. بهتر بود که سرمربی استقلال به جای آنکه شفر را نقد کند درباره این موضوع اساساً اظهارنظر نمی‌کرد تا امروز رفتار خود آقای سرمربی با باشگاه سابق در اذهان تداعی نمی‌شد. به قول معروف بهتر است همیشه انسان یک سوزن به خودش بزند یک جوالدوز به دیگران تا اینگونه مورد نقد قرار نگیرد.