باز هم نقل توپ و قصه تور

مهدی استاد احمد

پنجشنبه دوباره شهرآورد
نرسیده به شهر وردآورد
 
باز ترکیبی از غم و شادی
در زمین بزرگ آزادی
 
باز هم نقل توپ و قصه تور
طعم شیرین و شورِ شادی و شور
 
وسعت اشتهای بحث و جدل
کل یک شهر گرم یک کل‌کل
 
کل بازیکنان یک میدان
باعث رشک پیکه و زیدان
 
نشه اسبابِ دلخوری مسی
بهترند از مسی نگی به کسی
 
فکر انجامِ بازی نابند
در پی فوتبال جذابند
 
نبوَد ارزش کتک‌کاری
دارد این هم سه امتیاز آری
 
و شبیه تمام بازی‌ها
هست از آن سه ‌امتیازی‌ها
 
جان من قصه درازی نیست
بیشتر از سه ‌امتیازی نیست
 
خوب دوزاری شما افتاد؟
صحبت امتیاز جا افتاد؟
 
نیست لازم به جان من دیگر
داد و بیداد بر سر داور
 
نیست لازم به جان من بی‌شک
حرف زشت، انفجار نارنجک
 
سرتون رو دیگه نیارم درد
کافیه دیگه حرف شهرآورد

 

استیلی مچکریم

حمید استیلی سرمربی سابق پرسپولیس گفته: عملکرد گل‌محمدی و برخی دیگر از مربیان داخلی به خوبی نشان می‌دهد که باید به مربیان خودمان اعتماد کنیم. با وجود احترامی که برای آقای کالدرون قائل هستم اما یحیی عملکرد بهتری از او دارد.
ما حرف حمید‌خان را ادامه می‌دهیم و از ایشان و کادرشان سپاسگزاریم که احتمالاً با همین دیدگاه همین چند هفته پیش همراه تیم امید به المپیک صعود نکرد و حسرت حضور فوتبال در المپیک را به حوالی پنج دهه رساند و بدون پاسخگویی یا ناراحتی همه چیز تمام شد رفت پی کارش! حالا تصور کنید ما به جای مربی داخلی به مربی خارجی اعتماد می‌کردیم و تیم ملی فوتبال امیدمان را می‌سپردیم دست اجنبی‌ها! آن‌وقت احتمالاً بعد از عدم صعود باید مسئولان‌مان کلی به زحمت می‌افتادند و توضیح می‌دادند و درباره رقم قرارداد و پاداش مربی کلی حرف و حدیث می‌شد و غیره. لذا از استیلی‌جان و رفقا سپاسگزاریم. آرامش و سکوت امروزمان در فوتبال امید را مدیون اعتماد به شما مربیان عزیز داخلی هستیم که یک تار موی‌تان می‌ارزد به گیسوان کمندِ ده‌ها مربی خارجی.

حاکی یا هاکی، مسأله این است

در هفته گذشته خبرها حاکی از آن بود که رشته هاکی توانست در چند ساعت در صدر اخبار رشته‌های ورزشی قرار گیرد. بدین صورت که احتمالاً می‌دانید، وزارت ورزش و صد البته جوانان، علی دایی را به عنوان عضو هیأت رئیسه فدراسیون هاکی معرفی کرد، بعد دایی با انتشار پستی خود را از هاکی مبرا کرد و خلاصه همه اینها باعث شد تا همه بدانند ما در کشورمان رشته هاکی هم داریم. حالا درست است که کسی نمی‌داند هاکی دقیقاً چیست و کجاست اما همین‌که اسمش را هم بدانیم کافیست دیگر! مگر در ورزش ما فقط مهم این نیست که از فوتبال بدانیم و هر رشته‌ای که مدال گرفت هم برایش دقایقی هورا بکشیم و باز برگردیم سر فوتبال؟ لطفاً قوانین ورزش کشور را رعایت کنید. مرسی، اه.
 

خانه خاله یا فدراسیون دوومیدانی؟

سرپرست دبیری فدراسیون دوومیدانی چند روز پیش خبر داد که تعدادی از ورزشکاران به فدراسیون مراجعه کرده‌اند و درخواست دارند که انتخابات این فدراسیون که باید همین روزها برگزار شود را به بعد از المپیک موکول کنند تا با آرامش در مسیر المپیک آماده شوند. حال اینکه انتخاب رئیس چه ربطی به برهم زدن آرامش دارد را ما هم نمی‌دانیم اما عارضم به حضورتان که درست است که همواره به ورزشکاران تأکید شده فدراسیون را همچون خانه خودشان بدانند اما خواهشمندیم لطفاً فدراسیون را فقط مثل خانه خودتان بدانید نه خانه خاله‌تان که برای برگزاری انتخاباتش هم دخالت کنید. ما در ماجرای انتخابات با کسی شوخی نداریم، حتی شما دوست المپیکی عزیز که حالا قرار است بعداً شاید سهمیه بگیری!
در پایان هرگونه ردپایی از علاقه‌مندی جناب سرپرست فدراسیون (که چندی پیش مدیرعامل پرسپولیس بودند) را برای بقا در میز این فدراسیون تکذیب کرده و خواهشمندیم برای ایشان حاشیه نسازید.
 

ارتباط دیوار و شهرآورد سه امتیازی

یکی از بامزگی‌های شهرآورد همین است که می‌نویسیم شهرآورد اما می‌خوانیم دربی. حالا تصور کنید بازی‌ای که هنوز در اسمش اتفاق نظر نداریم در جاهای دیگرش چه می‌شود؟‌! البته اینکه در جاهای دیگر دربی چه می‌شود به ما مربوط نیست اما بدانید و آگاه باشید که این بازی نیز همچون دیگر بازی‌ها تنها سه امتیاز دارد. این همان جمله‌ای است که سرخابی‌ها با شنیدنش می‌خواهند سرشان را به دیوار بکوبند. البته ما هرگونه خشونت در فوتبال، اعم از کوباندن سر در دیوار یا کوباندن دیوار در سر را محکوم می‌کنیم و خواهشمندیم این کارها را با دیوار زبان بسته نکنید. ولی اگر امروز شهرآورد یا دربی یا دربی یا همان بازی استقلال و پرسپولیس را دیدید، جدا از هر نتیجه‌ای که به دست آمد، از تماشای آن لذت ببرید و کل‌کل‌های‌تان را تا جایی که طرف مقابل به دیوار نرود و واژگان‌تان حالت روم به دیواری پیدا نکند ادامه دهید و فراموش نکنید که این بازی هم مثل تمام بازی‌ها سه امتیاز دارد.


 

جنس خوب
رحمان رضایی معتقد است اتفاقات اخیر فوتبال ایران باعث شده تا فدراسیون اوضاع خوبی نداشته باشد و به رئیسی از جنس فوتبال نیاز داشته باشد تا سر و سامان بگیرد. حالا اینکه جنس فوتبال چیست که رئیس از آن جنس انتخاب کنیم را شما بهتر از ما می‌دانید چون ما تا آنجایی که گشتیم فوتبالی‌ها در تمام دوران فوتبال در‌صدد تغییر جنس‌شان هستند. یعنی چه؟ یعنی اینکه جنس‌شان فوتبال است اما شغل‌شان خرید و فروش خودرو. جنس‌شان فوتبال است اما کار مدلینگ می‌کنند. جنس‌شان فوتبال است اما پرورش اسب دارند. جنس‌شان فوتبال است اما تاجر آهن‌اند. جنس‌شان فوتبال است اما زمین‌های تهران را ساخت و ساز می‌کنند. جنس‌شان فوتبال است اما پرونده بدجنسی دارند! خلاصه که امیدواریم در حوزه ریاست یک جنس خوب نصیب فدراسیون شود.
  
بدون شرح
سخنگوی فدراسیون فوتبال اعلام کرده که برای برگزاری انتخابات و نظارت ویژه در فرآیند برگزاری آن، کارگروه ویژه‌ای در کمیته اخلاق تشکیل و با کوچکترین تخلف انتخاباتی در هر سطح برخورد قاطع صورت خواهد گرفت. ضمن تشکر بابت این اقدام با‌شکوه، امیدواریم که دیگر پرونده‌های کمیته اخلاق نیز به سرانجام برسد و اگر هم پرونده بی‌سرانجامی در فدراسیون فوتبال موجود نیست، کمال تشکر و نهایت سپاسگزاری را از آن کمیته دارا می‌باشیم!
 
تاریخ گهربار فوتبال

در هفته‌ای که گذشت بازار انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال همچنان داغ بود و البته تا زمان نگارش این مطلب هنوز سرمربی انتخاب نشده است. واقعاً زیباست که فوتبال ما آنقدر پایبند  تاریخ گهربار و سنت‌های پیشینش است و هر دهه‌ای که بر آن می‌گذرد، همچون دهه گذشته پربار است.
این خیلی مهم است که ما سعی کنیم نسل جدید با نسل قبل اشتراکات فکری زیادی داشته باشد و اوضاع فوتبال‌مان یک جوری پیش برود که مثلاً وقتی سی سال دیگر متولدین دهه 60، 70 و 80 در کنار هم نشسته‌اند و خاطرات فوتبالی‌شان را مرور می‌کنند، همگی روزهایی را در عنفوان جوانی دیده باشند که هدایت تیم ملی بین چند گزینه ثابت داخلی دست به دست می‌شده و هراز‌گاهی با یک گزینه خارجی هم قراردادی بسته می‌شده و در نهایت... در نهایت؟ کدام نهایت؟ مگر فوتبال ما نهایتی هم دارد؟ در پایان یادی می‌کنیم از استاد کلمنته که همان ویلموتس نوین بود و نفر سومش نمی‌دانیم کیست. شما می‌دانید؟