برایان رابسون

 

 ایواندر هالیفیلد، اسطوره بوکس آمریکا در سن 58سالگی بازگشتی نه‌چندان به‌یادماندنی به رینگ بوکس داشت؛ بازگشتی که با یک شکست تحقیرآمیز همراه شد. قهرمان سابق دسته سنگین‌وزن بوکس جهان دیروز در فلوریدا برابر ویتور بلفورت، ستاره مبارزات آزاد (MMA) و قهرمان سابق UFC روی رینگ رفت اما پنجاه‌و‌هشتمین مبارزه‌اش تنها دو دقیقه طول کشید که در آن دو دقیقه هم دوبار کف رینگ افتاد. هالیفیلد در حالی برای اولین‌بار بعد از یک دهه روی رینگ می‌رفت که تنها یک هفته پیش به او اطلاع دادند می‌تواند به‌جای اسکار دلاهویای 48ساله به میدان برود. بازگشت او اما تنها باعث تخریب وجهه‌ای شد که پس از سال‌ها قهرمانی برای خودش ساخته بود چون اگر داور به کمکش نمی‌آمد ممکن بود با وضعیتی تأسفبارتر از رینگ خارج شود. اولین ضربه کاری بلفورت، هالیفیلد را روی طناب‌های دور رینگ انداخت و گیج کرد. ثانیه‌هایی بعد بلفورت با یک ضربه آپرکات چپ هالیفیلد را دوباره روی طناب انداخت و رگبار بیرحمانه مشت‌هایش را شروع کرد و تنها این داور بود که مانع از تحقیر بیشتر هالیفیلد شد و پیروزی رزمی‌کار 44ساله‌ برزیلی که تنها 15 سال پیش به‌صورت حرفه‌ای بوکس را آغاز کرد، تأیید شد.

هالیفیلد در کنار دیوید هی، تنها کسانی هستند که در دو دسته میان‌وزن و سنگین‌وزن قهرمان جهان شده‌اند و در این مسیر کسب این افتخارات رقبای بزرگی مانند لناکس لوئیز و مایک تایسون را هم شکست داد.

 

بازیگران سریال «فیلادلفیا همیشه آفتابی است» دارند در جدیدترین فصل این سریال نقش‌آفرینی می‌کنند. وسط ضبط یکی از قسمت‌های این سریال، راب مک‌الهنی، سازنده، تهیه‌کننده، کارگردان و بازیگر این مجموعه از روی صندلی‌اش به هوا می‌پرد و از شادی نعره می‌کشد.

هشت‌هزار کیلومتر آن طرف‌تر در ورزشگاه رکسهام، جیمز جونز، خرید جدید باشگاه، پاس جک هاید، مهاجم تیم را به گل تبدیل کرده و رکسهام را مقابل ناتس کانتی، رقیب این تیم در راه صعود، یک بر صفر پیش انداخته. مک‌الهنی صحنه فیلمبرداری را با آن شادی‌اش خراب کرد، اما گل هم آفساید اعلام شد. اما برای هم‌بازی‌های مک‌الهنی این چیز عجیبی نیست و آنها به دیدن این صحنه عادت دارند.

مک‌الهنی به‌همراه رایان رینولدز، فوق‌ستاره هالیوود، دو رئیس باشگاه رکسهام هستند (آنها با لقب مالک مشکل دارند)، در حالی که هرگز پا به ولز نگذاشته‌اند. این دو نفر دوبار قصد داشتند به ولز بروند تا باشگاه‌شان را از نزدیک ببینند، اما برنامه‌های‌شان به‌دلیل همه‌گیری ویروس کرونا به‌هم ریخت. با این حال از لس‌آنجلس حتی یک لحظه از بازی‌های تیم‌شان را از دست نمی‌دهند.

مک‌الهنی مصمم است از دیگر ستاره‌ها هم بخواهد در باشگاهش سرمایه‌گذاری کنند. در ماه گذشته و پیش از اولین بازی فصل در خانه سولیهول مورز بود که «دنی د ویتو»، دیگر ستاره هالیوودی و بازیگر «فیلادلفیا همیشه آفتابی است»، پیامی برای طرفداران رکسهام فرستاد و برای تیم‌شان آرزوی موفقیت کرد.

باشگاه رکسهام در ماه فوریه به این دو نفر واگذار شد و این اولین فصل کاملی است که تحت مالکیت این دو نفر کارش را آغاز می‌کند. ماجرای تحول این باشگاه شگفت‌انگیز است. یک دهه پیش تنها چند ساعت مانده بود تا باشگاه به‌دلیل پرداخت‌های انجام‌نشده‌اش منحل شود، اما طرفداران با هم مشارکت کردند و برای جمع کردن پول، در شهر سطل چرخاندند و از مردم کمک خواستند. به این ترتیب 100هزار پوند جمع شد تا باشگاه نجات پیدا کند.

باشگاه برای مدتی طولانی با دقت از سوی انجمن هواداران اداره می‌شد، اما هرکسی که به‌دنبال سرمایه‌گذاری یا خرید باشگاه بود، با بدبینی طرفداران مواجه می‌شد. رکسهام در سال 2008 از لیگ دو سقوط کرد و به حضور 87ساله‌اش در لیگ حرفه‌ای فوتبال انگلیس پایان داد.

همفری کر، مدیر باشگاه می‌گوید: «این حس وجود داشت که رکسهام نیاز به استراحت دارد.» کر یک کمدین، نویسنده و بازیگر انگلیسی است و همسرش مگان گانز، کارگردان آن قسمتی بود که مک‌الهنی با شادی پس از گل خرابش کرد. کر می‌گوید: «این حس وجود داشت که اینجا، جایی است که مردم عاشق فوتبال هستند و در جریان سقوط در 20 سال گذشته، طرفدار سرسخت این تیم مانده‌اند.»

کر در منطقه روستایی بوراس در سه کیلومتری زمین تمرین رکسهام سکونت دارد. او از طرف مک‌الهنی و رینولدز به این باشگاه فرستاده شده تا امور را سامان دهد.

او می‌گوید بارها با مک‌الهنی تماس ویدئویی داشته و در خیابان اصلی رکسهام قدم زده تا به‌صورت تصویری به دوست صمیمی‌اش نشان دهد وقتی بلوار هالیوود را به مقصد کریسپین لین ترک کند چه احساسی خواهد داشت.

سال گذشته پس از تماس واتساپی کر و مک‌الهنی بود که این بازیگر به کمک گروه ورزشی «اینر سیرکل» توانست رکسهام را بخرد. این گروه به خرید لیورپول توسط گروه ورزشی «فن‌وی» هم کمک کرده بود. حالا مک‌الهنی تمام تلاشش را می‌کند رکسهام را تبدیل به باشگاهی موفق کند.

لس رید، مدیر فنی سابق اتحادیه فوتبال انگلیس، پیتر مور، مدیرعامل سابق لیورپول و شآنهاروی، رئیس سابق لیگ فوتبال انگلیس، مشاوران او هستند. پلتفرم ویدئویی تیک‌توک اسپانسر پیراهن آنها شده و اکسپدیا هم قراردادی پرسود با آنها امضا کرده است. شرکت تولید فیلم FX هم یک مستند دوقسمتی به نام «به رکسهام خوش آمدید» ساخته که هر قسمتش حدود 300هزار پوند می‌ارزد.

 

هیجان فصل نقل‌و‌انتقالات

کر می‌گوید در پنجره نقل‌و‌انتقالات، مک‌الهنی بسیار درگیر باشگاهش بود و پیام‌های دیوانه‌واری ارسال می‌کرد: «او ساعت 5 صبح پیام می‌داد و می‌پرسید: آرون هایدن چه شد؟! من هم فقط می‌توانستم بگویم: نمی‌دانم! راب و رایان به‌سرعت طرفدار تیم شدند و پنجره نقل‌و‌انتقالات هم جذاب‌ترین زمان برای‌شان است؛ مانند صبح کریسمس برای بچه‌ها. مثلاً یک جعبه به شکل پل مولین (مهاجم گلزن جدید رکسهام) را باز می‌کنید و با خود فکر می‌کنید که کاش پل مولین داخلش باشد. آن وقت می‌بینید واقعاً همینطور است. این حس خیلی خوبی می‌دهد. شما دوست دارید با اسباب‌بازی جدیدتان بازی کنید که یک جعبه دیگر را می‌بینید و فکر می‌کنید کاش یک مدافع میانی در آن باشد و آن را باز می‌کنید و می‌بینید که همینطور است. آنها از همه اتفاقات و پیچ و خم‌های نقل‌و‌انتقالات بسیار ذوق‌زده بودند.»

هایدن که از تیم لیگ دویی «کارلایل یونایتد» به رکسهام پیوسته، یکی از 10 خرید جدید تیم در تابستان بوده. رکسهام سخت در تلاش است که به دسته بالاتر راه پیدا کند. آنها 14 سال است که در دسته پنجم حضور دارند و حالا می‌خواهند به لیگ فوتبال برگردند. 9 بازیکن جدید رکسهام از لیگ‌های بالاتر آمده‌اند و پول خوبی هم خرج شده است. رکسهام مثلاً 200هزار پوند به تیم لیگ یکی (دسته سومی) چلتنهام داد تا بن توزر، کاپیتان آنها را بخرد.

لوک یانگ، کاپیتان رکسهام می‌گوید: «همه به ریس‌کورس که می‌آیند، دوست دارند میهمانی ما را خراب کنند. من می‌دانم که روزهای آغازین است، اما وقتی در این میان باشید، احساس اعتماد به نفس خوبی پیدا می‌کنید.»

طرفداران تیم‌های رقیب می‌گویند تزریق پول به رکسهام یادآور باشگاه‌هایی مانند سالفورد و فارست گرین است. این دو باشگاه توانستند با مخارج گسترده، دسته پنجم را ترک کنند. اما یانگ نظر دیگری دارد: «به سالفورد نگاه کنید، یا فارست گرین. من نمی‌گویم آنها باشگاه‌های خوبی نیستند، اما وقتی به اندازه باشگاه رکسهام و تعداد طرفدارانش نگاه می‌اندازید، متوجه می‌شوید که حتی پیش از خرید باشگاه، ما بزرگتر از این لیگ، لیگ دو و حتی لیگ یک هستیم. این کار باعث می‌شود طرفداران بیشتری جذب شوند و افراد بیشتری در خارج از میدان به ما علاقه نشان دهند. این فشار را بر ما بیشتر می‌کند. حالا انتظار می‌رود که عالی کار کنیم. برخی مردم می‌گویند: شما باید لیگ را خیلی راحت ببرید، یا شما باید این کار و آن کار را انجام دهید. اما به این آسانی نیست. اوضاع به این شکل پیش نمی‌رود.»

رکسهام با برد این هفته در خانه برابر ووکینگ، در برابر دیدگان بیش از 8هزار نفر توانست دومین برد فصل خود را کسب کند. آنها در 5 بازی، 2 برد و 3 تساوی داشته‌اند و شکست نخورده‌اند.

 

تأثیر هالیوودی‌ها

اثر هالیوودی بر رکسهام بسیار زیاد بوده و آنها را به حدی از شهرت رسانده که همه تیم‌های لیگ فوتبال آرزویش را دارند. این تیم در تیک‌توک بیش از 37هزار فالوئر دارد، یعنی سه‌برابر ظرفیت ورزشگاه ریس‌کورس؛ آن هم در شرایطی که کمتر از دو ماه است که اکانت‌شان باز شده است. رینولدز و مک‌الهنی روی هم تقریباً 10میلیون فالوئر دارند.

فصل گذشته تعداد فالوئرهای این باشگاه در توییتر و اینستاگرام روی هم 90هزار نفر بیشتر شد. فلور رابینسون، مدیر اجرایی باشگاه که بیش از 25 سال تجربه مدیریت در باشگاه برتون آلبیون را دارد می‌گوید: «اینجا پتانسیل بسیار زیادی دارد. طرفداران پرشمار هستند و پتانسیل رشد وجود دارد. اوضاع واقعاً جذاب است.»

حالا توجه مردم دنیا به این باشگاه جلب شده و علامت هالیوود که در شهر نصب شده را خیلی‌ها دیده‌اند. البته این کار واناراما، اسپانسر لیگ بود، نه رینولدز و مک‌الهنی. حالا صحبت بر سر این است که این علامت پابرجا بماند.

کر می‌گوید: «تاکنون چنین انتقالی نداشته‌ایم. این عجیب است چون هدف مالکان باشگاه با اهداف سنتی فرق دارد. آنها نمی‌خواهند سوددهی داشته باشند و از همان ابتدا هم این را بارها گفته‌اند. برای من به‌عنوان یک طرفدار فوتبال، حضور در چنین باشگاهی جذاب است. مسأله این نیست که به سراغ راب و رایان بروم و از آنها بخواهم که چک‌های متعددی را امضا کنند. این حس وجود دارد که جذاب است که در این باشگاه باشید و این تیم به جاهای خوبی خواهد رسید، و بعد هم هدفش این خواهد بود که در آنجاها بماند.»

منبع: دیلی‌میل 

 

 

هرکسی که درباره شانس منچسترسیتی برای رسیدن به دوگانه قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا شک دارد، باید نگاهی به نیمکت ذخیره‌های این تیم در بازی در زمین لستر بیندازد. قدرت یک تیم، همیشه با کیفیت بازیکنانی که نمی‌توانند در یک بازی در ترکیب اصلی قرار بگیرند سنجیده می‌شود و این هفته به‌سختی می‌شد مجموعه بهتری از بازیکنان نیمکت‌نشین در تمام اروپا به نسبت سیتی پیدا کرد.

بیایید با کوین دبروین شروع کنیم. در بیشتر دوران حضورش در سیتی، این بلژیکی بهترین بازیکن خلاق و پاسور لیگ برتر بوده اما برای این بازی از ابتدا در ترکیب نبود برای اینکه بعد از مشکلات مصدومیت اخیر در مسیر بازگشت به شرایط بدنی ایده‌آل است. اگر دبروین به هر باشگاه دیگری تعلق داشت، بدون شک در این بازی در ترکیب اصلی بود.

رحیم استرلینگ چطور؟ با وجود آنکه سه گل در یورو 2020 زد و یکی از بازیکنان برگزیده تورنمنت بود، این بازیکن 26ساله مجبور شد تا دقیقه 64 برای رسیدن به فرصت بازی صبر کند. بلافاصله بعد از آنکه برناردو سیلوا تنها گل بازی را زد، او به‌جای فران تورس به زمین 

رفت.

مثل استرلینگ، جان استونز هم یکی از بازیکنان کلیدی انگلیس بود، در قلب دفاعی که در هفت مسابقه جام ملت‌های اروپا تنها دو گل دریافت کرد. اما اینها باعث نشد پپ گواردیولا آیمریک لاپورت را در کنار روبن دیاز در مرکز خط دفاع چهارنفره‌اش قرار ندهد.

بعد از این سه نفر نوبت به فرناندینیو، ریاض محرز، اولکساندر زینچنکو و فیل فودن می‌رسد. فودن به‌خاطر مصدومیت بعد از پیروزی نیمه‌نهایی یورو 2020 برابر دانمارک در هیچ بازی رسمی شرکت نکرده است اما هر وقت آمادگی لازم را به دست آورد، مطمئناً نقش مهمی در بازی‌های این فصل سیتی خواهد داشت.

محرز که با 9 گل و شش پاس گل در قهرمانی فصل گذشته سیتی تأثیرگذار بود، مدعی حضور در ترکیب اصلی است. فرناندینیو مدت‌هاست که یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی جهان محسوب می‌شود و حتی در 36سالگی فوق‌العاده مؤثر است. زینچنکو شاید به اندازه اعضای دیگر این گروه چهارنفره اسم و رسم نداشته باشد اما هر وقت فرصتی به دست آورده، شایستگی‌اش را به اثبات رسانده.

فکرش را بکنید تازه سیتی نتوانسته هدف اصلی‌اش در نقل‌و‌انتقالات تابستانی را به دست آورد و دانیل لوی، رئیس تاتنهام در برابر فروش هری کین، کاپیتان تیم ملی انگلیس مقاومت کرد.

زیبایی سیتی که برای رقبایش کابوس است، در این است که نیازی به اولویت‌بندی برای لیگ برتر یا لیگ قهرمانان ندارند چون ابزار لازم برای مبارزه در هر دو جبهه با تمام قوا را دارند.

در اقتصاد دوران کرونا، باشگاه‌هایی با مالکان ابرثروتمند قدرت خیلی بیشتری پیدا کردند و سخت می‌شود تصور کرد که لیگ قهرمانان به تیمی غیر از سیتی، پاری‌سن‌ژرمن یا چلسی برسد.

با این همه یک بازیکن است که سیتی بدون او دستش بسته است. وقتی لستر برای رسیدن به گل تساوی تلاش زیادی کرد، ادرسون با واکنش‌های بسیار خوب خود مانع از گلزنی آدمولا لوکمن و کلچی آیهیناچو شد. اگر توافق آخرین لحظه میان سیتی، فیفا و اتحادیه فوتبال برزیل صورت نگرفته بود، ادرسون و گابریل ژسوس نمی‌توانستند برای این بازی در اختیار سیتی باشند. اگر فیفا قانون پنج‌روزه خود را فعال کرده بود، این دو به‌خاطر پاسخ ندادن به دعوت تیم ملی در بازی‌های اخیر محروم می‌شدند. سیتی هم راهی برای دور زدن این قانون پیدا کرد. مثل اینکه آنها برای هر سؤال پاسخ مناسبی دارند.

 

قهرمانی نوجوان 18 ساله

«رادوکانو» رکورد زد

رادوکانو داستان باورنکردنی خود را کامل کرد و با پیروزی بر لیلا فرناندز کانادایی در نبرد دو تنیسور جوان، قهرمان اوپن زنان آمریکا شد. او در دو ست پیاپی با نتیجه 6 بر 3 و 6 بر 4 برنده شد. این نخستین‌بار است که یک نفر بعد از عبور از مراحل انتخابی و راه یافتن به یک گرنداسلم به قهرمانی می‌رسد.

این تنیسور 18ساله بریتانیایی که از پدری رومانیایی و مادری چینی در تورنتو متولد شده، بدون واگذار کردن یک ست به قهرمانی رسیده؛ اتفاقی که از سال 2014 و قهرمانی سرنا ویلیامز در اوپن آمریکا سابقه نداشت. بعد از ویرجینیا وید که در ویمبلدون 1977 به عنوان قهرمانی رسید، هیچ زن بریتانیایی در گرنداسلم‌ها قهرمان نشده بود.

رادوکانو به‌خاطر قهرمانی 5/2میلیون دلار جایزه گرفت و فرناندز به نصف این جایزه نقدی قناعت کرد؛ این نخستین فینال زنان بین دو جوان بعد از آن بود که سرنا ویلیامز در سال 1999 مارتینا هینگیس را شکست داد. در واقع سابقه ندارد دو نفر که هیچ شانس قهرمانی برای‌شان در نظر گرفته نشده، به فینال یک گرنداسلم برسند.

رادوکانو که با این قهرمانی از رتبه 150 بهترین تنیسورهای زن جهان تا رتبه بیست‌و‌چهارم صعود می‌کند، برای قهرمانی 10 مسابقه برگزار کرد که سه‌تایش در رقابت‌های انتخابی بود.

فرناندز هم در رتبه 73 جهان قرار داشت و برای رسیدن به فینال قربانیان بزرگی را از پیش رو برداشت؛ آرینا سابالنکا، شانس دوم قهرمانی، نائومی اوزاکا مدافع عنوان قهرمانی و برنده چهار گرنداسلم، الینا اسویتولینا، شانس پنجم قهرمانی و آنجلیک کربر که سه‌بار قهرمان گرنداسلم‌ها شده. در واقع فرناندز 19ساله برای اولین‌بار در این تورنمنت با حریفی جوان‌تر از خودش روبه‌رو شد.

رادوکانو بعد از قهرمانی گفت: «از نیویورک به‌خاطر استقبال گرم و جو دوستانه‌اش تشکر می‌کنم. می‌دانم روز سختی برای این شهر و همه مردم آمریکاست.» اشاره او به روز بازی بود که مردم آمریکا بیستمین سالگرد یازده سپتامبر و انفجار مرکز تجارت جهانی را گرامی داشتند.

 

 

درآمد نجومی در انتظار رادوکانو

افسانه دو هفته‌ای «اِما رادوکانو» در آمریکا پایانی شیرین داشت و این نوجوان 18ساله، داستان به‌یادماندنی حضورش در آخرین گرنداسلم سال 2021 را با شکست دادن دیگر شگفتی‌ساز مسابقات، لیلا فرناندز 19ساله و بالای سر بردن جام قهرمانی به پایان رساند. او که نشریه نیویورک‌پست آمریکا برایش لقب «نوجوان بزرگ» را انتخاب کرد، پاداش مالی قابل توجه این مسابقات که 8/1میلیون پوند بود را هم به جیب زد. این دانشجوی اهل بروملی در جنوب لندن احتمالاً به‌زودی ثروت بسیار بیشتری به جیب خواهد زد.

استعداد رادوکانو او را در کانون توجه برندهای تبلیغاتی زیادی قرار داده است که برایش قراردادهای میلیونی به‌همراه خواهد داشت. تخمین‌های صورت‌گرفته درباره درآمد رادوکانو از محل عقد این قراردادها 150میلیون پوند است. مسیر زندگی این نوجوان انگلیسی اما می‌توانست بسیار متفاوت از چیزی باشد که در آن قرار گرفته است، اگر این دانشجوی رشته حقوق ترجیح می‌داد تمام تمرکز خود را روی درس و تحصیل قرار دهد.

او سال گذشته برای رفتن به دانشگاه و گرفتن مدرک حقوق اقدام کرده بود اما مجبور شد برنامه‌هایش را به تعویق بیندازد چراکه متوجه شد از طریق تنیس بازی کردن می‌تواند جوایز مالی قابل توجهی کسب کند. یکی از دوستان او می‌‌گوید: «اِما متوجه شد که سرعت پیشرفتش در تنیس خیلی بیشتر است و مابقی داستان را هم خودتان می‌دانید. او در چند دانشگاه برای تحصیل در یک رشته جدید و تبدیل شدن به یک وکیل پرس‌و‌جو کرد اما سال پیش فهمید با گذاشتن تمرکزش روی ورزش خیلی سریع‌تر می‌تواند از آنچه فکرش را می‌کرد به هدفش برسد، به همین دلیل شروع به تحقیق درباره دانشگاه‌‌هایی کرد که با حضور در آنها می‌توانست برنامه‌هایش را عملی کند.»

سرعت پیشرفت رادوکانو به‌گونه‌ای است که کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند او می‌تواند به پردرآمدترین تنیسور تاریخ انگلیس تبدیل شود. جاناتان شالیت، مدیر برنامه ورزشکاران معروفی مانند نیکلا آدامز دارنده مدال طلای بوکس المپیک می‌گوید درآمدهای رادوکانو از محل پاداش‌‌های مالی مسابقاتش حتی از ستاره تنیس ژاپن نائومی اوزاکا و سرنا ویلیامز پرافتخارترین تنیسور زن حال حاضر جهان هم بیشتر خواهد بود. او گفت: «من پیش‌بینی می‌کنم او اولین ستاره تنیس بریتانیایی با درآمد 150میلیون پوندی شود. او می‌تواند بزرگترین ورزشکار زن دنیا شود.»

مدیر برنامه‌های رادوکانو، مکس آیزنباد است که کمک کرد شاراپووا 234میلیون پوند درآمد داشته باشد.