فرخ حسابی / در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۳، زندگی مایکل شوماخر، اسطوره مسابقات فرمول یک، در یک لحظه دگرگون شد. سقوط شدید او حین اسکی در پیست های مریبل فرانسه که منجر به ضربهای جدی به سرش شد، آغازی بود بر یک دوره دوازده ساله از سکوت و حریم خصوصی مطلق. از آن روز تاکنون، اطلاعات دقیقی درباره وضعیت سلامت این قهرمان آلمانی در دسترس عموم قرار نگرفته است. این انزوای اطلاعاتی، به درخواست و مدیریت کورینا، همسر شوماخر، انجام شده تا از حریم خانواده در برابر هیاهوی رسانهها محافظت شود. اگرچه خبری رسمی اعلام نمیشود، اما یاد و خاطره افتخارات او در فرمول یک، از دو قهرمانی با بنتون تا پنج عنوان با فراری، همواره زنده است. شوماخر در اقامتگاه خصوصی خود در گلند سوئیس تحت مراقبت است و تنها حلقهای بسیار محدود به او دسترسی دارند. در این سالها، زندگی شوماخر با چالشهایی فراتر از سلامت جسمانی نیز روبهرو بوده است. خانواده او با موارد تلاش برای اخاذی و انتشار غیرقانونی پروندههای پزشکی مواجه شدند که منجر به پیگرد قانونی و محکومیت مجرمان شد. همچنین، خبرگزاریها گاه با تکیه بر منابع ناشناس اقدام به انتشار گزارشهای غیرموثق کردهاند که با واکنش قضایی و جریمه به دلیل نقض حریم خصوصی مواجه شدهاند. در میان این همه سکوت، خبرهای اندکی نیز منتشر شد. در سال ۲۰۱۹، گزارشهایی از بستری شدن او با نامی مستعار در یک بیمارستان پاریس برای دریافت درمانی با سلولهای بنیادی منتشر شد. کورینا شوماخر در یکی از معدود اظهارنظرهایش گفته است: «کمبود مایکل در زندگی همه ما احساس میشود، اما او اینجاست، هرچند متفاوت.» شعار «به جنگیدن ادامه بده» که بر روی وبسایت بنیاد خیریه خانواده نیز نقش بسته، روحیه حاکم بر این نبرد طولانی را توصیف میکند. در دنیای فرمول یک، احترام شوماخر کماکان پابرجاست. رکوردهای او توسط ستارگانی مانند لوئیز همیلتون و مکس فرستاپن به چالش کشیده میشود، اما نام او به عنوان یکی از بزرگترینها همواره یاد میشود. پسرش، میک نیز راه پدر را در مسابقات ادامه داد. پس از دوازده سال، داستان مایکل شوماخر تبدیل به روایتی از تراژدی، حریم خصوصی و نبردی سخت در پشت پردهای از سکوت تبدیل شده است؛ نبردی که خانوادهاش مصمم به محافظت از آن در خلوت هستند.
