در حافظه موقت ذخیره شد...
پشتپرده جدایی پرحاشیه سرمربی سابق هیأت فوتبال خراسان رضوی
بلوکی: قربانی برخی تصمیمات شخصی شدم
او در ابتدای صحبتهایش با اشاره به شرایطی که تیم را تحویل گرفت، گفت: «اتفاقات آن روزها واقعاً غیرقابل باور بود. تیمی را به من سپردند که نه سرپرست داشت، نه کادر کامل و نه حتی کارت بازی بازیکنانش صادر شده بود. همان شب اول مجبور شدم سرپرست انتخاب کنم و صبح، با حداقل امکانات تیم را آماده مسابقه کنم.»
بلوکی با اشاره به حواشی ابتدای فصل افزود: «بهخاطر تغییر ناگهانی سرمربی، بعضی بازیکنان قهر کرده و برخی جدا شده بودند. با این حال، با تعصب به استان و وعدههایی که دادند، بازیکنان را راضی کردیم با قراردادهای پایینتر بازی کنند تا سهمیه خراسان حفظ شود.»
او ادامه داد: «حتی وقتی فشار مشکلات زیاد شد و استعفایم را برای رئیس هیأت فرستادم، مخالفت کردند. جلوی بازیکنان گفتند اگر همه بازیها را هم ببازید، من پشت شما هستم. همین حرفها باعث شد بمانیم و ادامه بدهیم.»
سرمربی سابق تیم بانوان خراسان به تغییرات مدیریتی در ادامه فصل اشاره کرد و گفت: «در میانه راه گفتند از سرپرست راضی نیستند و بعد هم همسر رئیس هیأت فوتبال بهعنوان مالک معرفی شد. ما پذیرفتیم و بدون امکانات ادامه دادیم، اما تیم بهتدریج در حال شکل گرفتن بود و همه میگفتند خراسان دیگر تیم سادهای نیست.»
بلوکی درباره روز بازی با استقلال تهران گفت: «از همان ابتدای سفر به تهران، اعمال نظرهای شخصی شروع شد. بدون هماهنگی من، برنامه تغذیه، ریکاوری، ماساژ و حتی اسنک بین نیمه تغییر کرد. وقتی اعتراض کردم، به من گفتند شما نمیفهمید و ما تشخیص میدهیم.»
او با اشاره به تنشهای ایجادشده، ادامه داد: «مشاجره لفظی پیش آمد و بعد تماس گرفتند و گفتند من حق ورود به سالن را ندارم. بعد از ۲۴ ساعت تنش و فشار روانی، احساس کردم حضورم دیگر به تیم کمک نمیکند.»
بلوکی درباره تصمیم نهاییاش گفت: «بازیکنان را جمع کردم، از آنها عذرخواهی و قبل از شروع مسابقه سالن را ترک کردم. شنیدم حتی در جریان بازی هم دخالتهای فنی صورت گرفته و تیم را کوچ کردهاند.»
او در پایان با انتقاد از نحوه قطع همکاری اظهار داشت: «در جلسه مشهد، بدون هیچ دلیل فنی گفتند نمیخواهیم شما سرمربی باشید. تیمی که فقط ۲۰ درصد قراردادش را گرفته بود و با عشق برای استان میجنگید، بازیچه تصمیمات فردی شد. این تیم امانتی بود که اجازه ندادند از آن محافظت کنیم.»