اوضاع بحرانی برای نماینده البرز
وعده خوشبختی ایستا پوشالی بود!
محمدرضا رحیم پور
روزنامهنگار
باشگاه ایستا البرز که ابتدای فصل با وعدههای بزرگ، پروژهای پر سر و صدا برای حضور در جمع مدعیان قهرمانی فوتبال زنان آغاز کرده بود، حالا در یکی از عمیقترین بحرانهای تاریخ خود گرفتار شده است؛ بحرانی که از داخل رختکن شروع شد و امروز تمام ارکان باشگاه را تحتتأثیر قرار داده است.
ایستا با جذب چهرههای بزرگی مانند زهرا قنبری و زهرا خواجوی تلاش کرد خود را در قامت یک مدعی معرفی کند. خریدهایی که بسیاری از کارشناسان تصور میکردند بتواند تعادل فنی تیم را بازسازی کرده و استانداردهایی تازه به تیم تزریق کند اما نتیجه برعکس شد؛ این تیم نه تنها در مسیر قهرمانی قرار نگرفت، بلکه حتی در حد و اندازه هزینههای انجامشده هم ظاهر نشد.
در ماههای گذشته ستارههای اثرگذار تیم یکی پس از دیگری از جمع ایستا جدا شدند؛ جداییهایی که نه اتفاقی بود و نه قابل کتمان. برخلاف تصویر آرامی که باشگاه در ابتدای فصل نشان میداد، بازیکنان در هفتههای اخیر نسبت به مدیریت تیم چه در بخش فنی و چه مالی معترض بودند. این نارضایتیها بهتدریج شدت گرفت و در طول فصل چندین بار درگیریهای جدی از اردوهای این تیم گزارش شد که آخرینش پیش از دیدار مقابل گلگهر بود. درگیریهایی که نشان میداد فضای داخلی تیم نه تنها حرفهای نیست، بلکه در آستانه فروپاشی قرار دارد.
اما سؤال اساسی این است که علت این حجم از نارضایتی و موج جداییها چه بود؟
بر اساس گزارشهای موثق از داخل اردو، پس از ثبت نتایج ضعیف، مدیریت باشگاه تصمیم داشت بازیکنان را با جریمههای سنگین مالی مواجه کند. تصمیمی که نه تنها با مخالفت قاطع بازیکنان روبهرو شد، بلکه فضای رختکن را به مرز انفجار رساند. بازیکنان معتقد بودند ضعف مدیریت، بینظمی، عدم پشتیبانی، بدقولی مالی و نبود برنامهریزی حرفهای عوامل اصلی ناکامی هستند و نباید مسئولیت آن به گردن آنها انداخته شود.
این اختلافات روزبهروز گستردهتر شد و نهایتاً کار به جایی رسید که مدیریت باشگاه دیروز رسماً تغییر کرد؛ تغییری که هرچند ضروری بود، اما دیرهنگام به نظر میرسد و شاید نتواند بحران جاری را متوقف کند.
شنیدهها حاکی از آن است که هشت بازیکن در آستانه جدایی قرار داشتند، اما ماجرا به همینجا ختم نمیشود. طبق اطلاعات بهدستآمده، فردی که در باشگاه بهطور غیررسمی امور نقل و انتقالاتی را در کنار وظایف رسانهایاش، بر عهده دارد در گروه بازیکنان اعلام کرده که باشگاه تنها برای چهار نفر رضایتنامه صادر میکند و مابقی باید تا پایان قرارداد بمانند؛ تصمیمی که بحران را از سطح نارضایتی به سطح بیاعتمادی رسانده است. موضوعی که تعجب بسیاری را برانگیخته و پرسشهای جدی درباره ساختار مدیریتی ایستا مطرح کرده که چگونه فردی که مسئولیت رسانهای و هنری دارد، اکنون مرد شماره یک نقل و انتقالات بازیکنان بانوان علیالخصوص ملیپوشان شده است و در انتقال بازیکنان به ایستا نقش اول را بازی کرد.
ایستا البرز امروز در آستانه یک فروپاشی ساختاری قرار دارد؛ تیمی که با وعده قهرمانی و سعادتمندی ساخت پروژهای پایدار وارد فصل شد، حالا با مدیریتی متزلزل، ستارگانی ناراضی و آیندهای مبهم دستوپنجه نرم میکند. اگر اصلاحات ریشهای در مدیریتی و نظم داخلی ایجاد نشود، این تیم نه تنها به مسیر مدعیان بازنخواهد گشت، بلکه شاید ادامه حضورش در سطح اول فوتبال زنان نیز با چالشهای جدی مواجه شود.