دربی 106؛ نمایشی از سقوط فوتبال
شکست تاریخی میلیاردرها
بعد از دو بازی پرگل استقلال مقابل فجر و آلومینیوم اراک، استقلال روی یک نوار کم گلزنی و احتیاط قدم برمیدارد. این روند کاهش گلزنی نشاندهنده افت نسبی جریان هجومی آبیها است و میتواند به دغدغهای برای هواداران تبدیل شود. پرسپولیس البته در بازیهای اخیر قدری رو به جلوتر و فریبندهتر ظاهر شده بود اما نمایش سرخها نیز در دربی 106 به طرز مشهودی افت کرد تا شاهد خلق نمایشی ملالآور و اسفبار از سوی دو تیم باشیم.
دربی ۱۰۶ پایتخت به شکل واضحی نمایشی از تردید و احتیاط هر دو مربی، ساپینتو و اوسمار بود. نه سرمربی استقلال برنامهای مشخص برای پیروزی داشت و نه خود تیم نشان داد که میتواند ابتکار عمل را در زمین در دست گیرد. استقلال و پرسپولیس، با سرمایهگذاریهای هنگفت و جذب بازیکنان چند ده میلیاردی، به گواه آمارهای غیررسمی بیش از ۳ هزار میلیارد تومان در فصل جاری هزینه کردهاند، اما عملکرد آنها در جریان دربی بسیار محافظهکارانه و کمهیجان بود.
این واقعیت نشان میدهد که بازیکنان گرانقیمت دو تیم بیش از آنکه به فکر بازی رو به جلو و تماشاگرپسند باشند، به فکر حفظ انرژی و سلامت خود بودهاند. جریان بازی احتیاط آمیز، پر از تردید و با دودلی دو تیم، اوج بیتفاوتی نسبت به انتظار و ذائقه تماشاگران بود؛ تماشاگرانی که آمده بودند تا یک دربی داغ و احتمالاً پرگل را مشاهده کنند. حتی پیش از بازی، تحلیلهای هوش مصنوعی پیشبینی کرده بودند نتیجهای ۲-۲ رقم بخورد، اما این پیشبینی نیز با اجرای محافظهکارانه مربیان و بازیکنان زیر سؤال رفت. البته چه هنری؟ هنر به هم زدن پیشبینیها و ارائه یک نمایش ملالآور، کمهیجان و فاقد جذابیت واقعی.
این بازی، بویژه در مقایسه با نمایشهای پرگل اخیر استقلال، نشان داد که تیم در پنج بازی اخیر خود، اگرچه در کسب امتیاز موفق عمل کرده، اما در ایجاد فرصت و خلق موقعیتهای گلزنی افت داشته است. محافظهکاری مربیان و بازیکنان در دربی ۱۰۶، تکرار همان روند محتاطانه در بازیهای اخیر بود و ضعفهای فنی تیم در فاز هجومی را بیش از پیش آشکار ساخت. نتیجه نهایی، تساوی بدون گل یا کماثر، نه تنها ارزش فنی خاصی برای فوتبال ایران به همراه نداشت، بلکه باعث دلخوری هوادارانی شد که انتظار هیجان، شتاب و نمایشی تماشاگرپسند داشتند.
به طور کلی، دربی ۱۰۶ نمونهای از ناکارآمدی تاکتیکی، محافظهکاری مفرط و تردید مربیان بود که با وجود هزینههای کلان و حضور ستارههای گرانقیمت، فوتبال هیجانانگیز و جذابی ارائه نشد. این مسأله هشداردهنده است و نشان میدهد که استقلال و پرسپولیس باید برای ارتقای کیفیت فنی، بازگشت به بازی هجومی و احترام به انتظارات هواداران، تجدیدنظر اساسی در استراتژیهای خود داشته باشند.