پایان همکاری یا شروع پوست اندازی؟
آینده مبهم مظفر و تیم ملی فوتسال
فائزه زمانی
روزنامهنگار
شهرزاد مظفر مأموریت دشوار و کوتاهمدت خود را در اولین دوره جام جهانی فوتسال زنان با یک برد و دو باخت به پایان رساند. مأموریتی که از همان ابتدا بیش از آنکه حاصل یک برنامهریزی اصولی باشد، نتیجه تصمیمهای ناگهانی و فشار زمان بود. پس از کسب مقام سوم تیم ملی در جام ملتهای آسیا و قطع همکاری فدراسیون فوتبال با فروزان سلیمانی، نگاهها به سمت شهرزاد مظفری رفت که سالها نامش با افتخار و اعتبار در فوتسال زنان ایران گره خورده بود. فدراسیون که در ماههای منتهی به جام جهانی فرصت کافی برای ساختاردهی دوباره تیم ملی نداشت، مظفر را از استقلال هایجک کرد و به نیمکت تیم ملی بازگرداند؛ تصمیمی که هم به دلیل سابقه درخشان او امیدبخش بود و هم به دلیل زمان محدود، پرریسک.
اما همکاری دو طرف از همان ابتدا با چالش همراه شد. برنامهریزی تدارکاتی فدراسیون نهتنها در شأن یک تیم ملی در آستانه حضور در جام جهانی نبود، بلکه عملاً مظفر را در شرایطی قرار داد که باید با حداقل امکانات و حداقل بازی تدارکاتی، تیم را برای نبرد با غولهای جهان آماده میکرد. تیم ملی پیش از اعزام تنها دو بازی مقابل روسیه داشت و دو مسابقه لحظه آخری مقابل لهستان و ونزوئلا؛ آنهم در زمانی که حریفان جهانی با اردوهای چندماهه، بازیهای تدارکاتی متعدد و تحلیلهای تخصصی وارد مانیل شدند. نتیجه اما قابل پیشبینی بود. ایران در مانیل نمایشهای پرنوسان داشت؛ باخت مقابل برزیل و ایتالیا، دو قدرت تثبیتشده جهان، و برد مقابل پاناما پایان کار تیم مظفر را رقم زد تا تیم ملی از صعود به جمع هشت تیم برتر باز ماند تا نسل طلایی فوتسال زنان ایران که سالها برای درخشش در چنین تورنمنتی تلاش کرده بود، از رسیدن به یک افتخار تاریخی بینصیب ماند. با پایان مأموریت جام جهانی حالا ذهن همه را یک سؤال در برگرفته و آن هم این است که مظفر همکاری خود را با تیم ملی ادامه میدهد یا نه.
نشانهها البته مبهم و حتی نگرانکنندهاند. مظفر پیش از اعزام به جام جهانی نیز صراحتاً اعلام کرده بود که درباره ادامه همکاری بعد از مسابقات تصمیم میگیرد و از وضعیت تدارکات و حمایت فدراسیون رضایت ندارد. فشارها پس از نتایج جام جهانی بر او افزایش یافته و برخی منتقدان، ناکامی تیم را به کادرفنی نسبت میدهند. با این حال، اتفاقی که پس از باخت برابر ایتالیا رخ داد، شاید مهمترین بخش ماجرا باشد؛ بازیکنان تیم ملی با یک استوری مشترک و جمله «اعتبار فوتسال ایران در کنار شما ماندگار است» به حمایت آشکار از سرمربی خود برخاستند. حمایتی که در فضای تیمهای ملی بهندرت رخ میدهد و نشان میدهد مظفر نهتنها در میان بازیکنانش اعتبار دارد، بلکه شاید آنان نگران جدایی احتمالی او باشند. در چنین شرایطی این مربی و فدراسیون فوتبال واکنشی به این موضوع نداشتهاند وباید دید در ادامه طرفین چه تصمیمی در این زمینه خواهند گرفت.