در حافظه موقت ذخیره شد...
درگذشت نیکولا پیترانجلی
مردی که تنیس ایتالیا را ساخت
پیترانجلی که با چهرهای سینمایی و روابطی نزدیک با ستارگان عصر خود شناخته میشد، در زمین بازی نیز تواناییهایی کمنظیر داشت. تکنیک خاص، تحرک مثالزدنی و بکهندهای قدرتمند، او را به یکی از برجستهترین مردان تنیس خاک رس در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ تبدیل کرد.
این قهرمان ایتالیایی در طول دوران حرفهای خود هفت بار به فینال مسابقات مهم رولان گاروس رسید و چهار عنوان این رقابتها را در کارنامه دارد، از جمله قهرمانی تکنفره و دوبل مردان در سال ۱۹۵۹. یک سال بعد نیز در مسابقهای سخت و خونین برابر لوئیس آیالا از شیلی به پیروزی رسید.
او همچنین در فینالهای طاقتفرسای ۱۹۶۱ و ۱۹۶۴ مغلوب مانوئل سانتانا شد و در سال ۱۹۵۸ جام مختلط رولان گاروس را بههمراه شرلی بلومر تصاحب کرد.
پیترانجلی در کل ۵۲ عنوان بهدست آورد و بارها مورد تحسین هواداران رومی قرار گرفت.
با این حال، اوج درخشش او در رقابتهای دیویس کاپ رقم خورد، جایی که در ۱۶۴ مسابقه بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۷۲ رکوردی ماندگار بهجا گذاشت و ۱۲۰ پیروزی کسب کرد. او دو سال پیاپی تیمش را به فینال برابر استرالیا رساند و بعدها بهعنوان کاپیتان، تیم ایتالیا را در سال ۱۹۷۶ به نخستین قهرمانی تاریخ دیویس کاپ رساند.
پیترانجلی متولد تونس بود و در دوران جنگ جهانی دوم، تنیس را در کمپ محل بازداشت پدرش آغاز کرد.
او بعدتر راهی رم شد و تا ۱۹ سالگی مسیر فوتبال را نیز دنبال کرد اما نهایتاً تنیس را برگزید.
حضور در ۱۹ دوره ویمبلدون، رسیدن به نیمهنهایی ۱۹۶۰ و دو سال قرار گرفتن در رده سوم جهان بخشی از کارنامه درخشان اوست.
پیترانجلی در سال ۱۹۸۶ وارد تالار مشاهیر تنیس شد و در سال ۲۰۰۶ یکی از بزرگترین ورزشگاههای مجموعه فورو ایتالیگو به نام او نامگذاری شد.
او در سالهای پایانی عمر با مشکلات جسمانی بهویژه پس از شکستگی لگن در ۲۰۲۴ مواجه بود. پیترانجلی سه فرزند داشت و زندگی شخصی او نیز همواره مورد توجه رسانههای ایتالیا بود.