شمشیربازی ایران در رقابتهای کشورهای اسلامی ریاض عملکردی متفاوت و هشداردهنده ارائه کرد. تیم ملی اپه مردان، با وجود سابقه درخشان این رشته، تنها به مدال برنز بسنده کرد و از صعود به فینال بازماند. رقابتهای نیمهنهایی با ازبکستان دیداری نزدیک و پرتنش بود و نتیجه نهایی نشان داد که کیفیت فنی و عمق ترکیب هنوز نیاز به تقویت دارد. بررسی مقایسهای با دوره گذشته، تصویری روشن از روند نزولی شمشیربازی ایران ارائه میدهد. در بازیهای قونیه، ایران با طلای تیمی سابر، نقرههای علی پاکدامن و اعظم بختی و برنز محمد رهبری یکی از قدرتهای بلامنازع بود؛ اما این بار تنها دو مدال برنز در سابر تیمی و اپه تیمی نشاندهنده عملکرد نامطلوب تیمها بود. حتی رشته سابر که زمانی شناسنامه و نقطه قوت شمشیربازی ایران محسوب میشد، اکنون به نتایج نسبتاً دلسردکننده اکتفا میکند. این وضعیت هشدار میدهد که شمشیربازی ایران با مشکلات ساختاری، مدیریتی و فنی مواجه است. نبود پشتوانهسازی و تکیه بیش از حد بر اسامی تکراری، یکی از بزرگترین چالشهای امروز این رشته است و آینده تیم ملی را در معرض خطر قرار میدهد. اگر مسیر تربیت نسل جدید و تقویت ترکیبها دنبال نشود، فاصله ایران با قدرتهای آسیایی و جهانی روزبهروز بیشتر خواهد شد. در مجموع، برنز تیمی اپه و سابر شاید در ظاهر نتیجهای قابل قبول باشد، اما برای رشتهای که زمانی در اوج درخشیده است، هشداری جدی است و به نظر نمیرسد شمشیربازی با این فرمان در ناگویا کاری از پیش ببرد.
