صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت ورزش
  • ویژه بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی
  • ورزش ایران
  • فوتبال
  • پرسپولیس
  • استقلال
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و نهصد و هشتاد و دو - ۲۹ آبان ۱۴۰۴
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و نهصد و هشتاد و دو - ۲۹ آبان ۱۴۰۴ - صفحه ۳

زور حبیبی به پرتابگر ترک نرسید

امضای برنزی پرستو در ریاض

  پرستو حبیبی دیروز در ریاض سهمی از مدال‌های کاروان ایران داشت. او که یکی از چهره‌های نام‌آشنای ورزش جانبازان و معلولان ایران است بار دیگر در قامت یکی از امیدهای اصلی کاروان کشورمان وارد میدان شد. حبیبی که پس از مدال نقره پارالمپیک پاریس ۲۰۲۴ همچنان یکی از پرافتخارترین ورزشکاران کلاس F32 محسوب می‌شود، این‌بار هم با انگیزه‌ای بالا پا به میدان پرتاب کلاب گذاشت؛ میدانی که در آن چهره‌های قدرتمندی از تونس، مراکش، ازبکستان و الجزایر نیز حضور داشتند. حبیبی مسابقه را با رکورد ۱۹.۴۴ متر شروع کرد؛ پرتابی که هرچند محتاطانه به نظر می‌رسید اما در ادامه با افزایش دقت و اعتمادبه‌نفس حبیبی شکل دیگری به خود گرفت. پرتاب دوم او که ۲۲.۸۹ متر ثبت شد، عملاً بهترین پرتاب روز او بود و جایگاهش را در جمع مدال‌آوران تثبیت کرد. چهار پرتاب بعدی هم با رکوردهای نزدیک به هم از ۲۲.۰۵ تا ۲۲.۳۵متر نشان داد که ثبات فنی حبیبی همچنان نقطه قوت اصلی اوست. با وجود تلاش تحسین‌برانگیز حبیبی، مسابقه دیروز شاهد درخشش بی‌وقفه نماینده ترکیه بود؛ ورزشکاری که قبل از این طلای پارالمپیک پاریس را به گردن آویخته بود و این‌بار هم با پرتاب قدرتمند ۲۵.۷۹ متر اجازه نداد هیچ‌کدام از رقبا حتی به رکورد او نزدیک شوند. بعد از او، ورزشکار مراکش با ۲۴.۲۰ متر در جایگاه دوم ایستاد و حبیبی هم با مدال برنز کار خود را به پایان رساند. با توجه به درخشش حبیبی در پارالمپیک پاریس این مدال به نوعی افت محسوب می‌شود اما در شرایطی که او مهرماه در رده پنجم مسابقات قهرمانی جهان ایستاد می‌شود این مدال را جبرانی برای این پنجمی دانست.

 

حبیبی: می‌توانستم بهتر از این باشم 
پرستو حبیبی ورزشکار ۲۳ ساله پارادوومیدانی کشورمان در ماده پرتاب کلاب کلاس F32، در سومین پرتاب خود موفق شد رکورد 22.۳۵ متر را به ثبت رسانده و مدال برنز این رقابت‌ها را کسب کند.  ملی‌پوش پارادوومیدانی ایران بعد  از کسب مدال برنز بازی‌های کشورهای اسلامی گفت: «می‌توانستم عملکردی بهتر از این داشته باشم اما مصدوم بودم. مسابقه خوبی بود و حتی می‌توانستم عملکردی بهتر از این داشته باشم اما به خاطر حضور در مسابقات قبلی و آسیبی که داشتم اصلاً در این یک ماه نتوانستم به خوبی تمرین کنم. به‌خاطر آسیب‌دیدگی هم نتوانستم عملکرد صددرصدی خودم را به نمایش بگذارم. فقط خودم را درمان کردم که به این مسابقات برسم  چرا که خیلی دوست داشتم به بازی‌های کشورهای اسلامی برسم. حالا هم خداراشکر می‌کنم که دست پر از این مسابقات برمی گردم.» 

جستجو
آرشیو تاریخی