در حافظه موقت ذخیره شد...
رشتهای برای همگانی و قهرمانی
دوی اتلون؛ زیبایی دیگر در راه است
این مسابقه برخلاف ظاهرش اما فوقالعاده جذابیت دارد. مربیان روی رکاب دوچرخه کتانی مخصوصی را برای رکاب زدن گذاشتند تا دوندهها بلافاصله بعد از اتمام دو، کفشهای خود را در بیاورند و با کفش مخصوص رکاب بزنند.
بعد از اتمام مسافت دوچرخهسواری هم باید سریع دوچرخه را در جای مخصوص خود قرار داده و کفششان را دوباره تغییر بدهند و آماده برای دویدن شوند. تمام این کارها باید سریع انجام شود چرا که به عنوان زمان رکورد محاسبه میشود. این زیبای جذاب در ایران هم فعالیت میکند و ایران در این مسابقات شش نماینده داشت، سه پسر و سه دختر؛ اگرچه تیم ایران دست خالی ماند و به مدال نرسید اما تلاش آنها فوقالعاده جذاب و تماشایی بود. میثم رضایی، محمدامین صدرامین و فرید هادیپور سه عضو تیم ملی پسران بودند که در این مسابقات حضور داشتند و تا رسیدن مدال هم فقط چند ثانیه کم آوردند. میثم رضایی چهارم شد و صدرامین هم به پنجمی اکتفا کرد. در بخش دختران هم حدیث نصرآزادانی، فائزه عابدینی و ریحانه خاتونی سه ورزشکار دختری بودند که برای کسب مدال تلاش کردند اما نشد. کسب مدال در این مسابقه میتوانست نام این رشته را بر سر زبانها بیندازد. یک مدال میتوانست خیلیها را به سمت این ورزش سوق بدهد؛ رشتهای که میتواند هم در همگانی موفق شود و هم در قهرمانی.