آرزوی کار در تیم ملی ایران و ژاپن را داشتم
گالیاردی: در ایران زندگی خواهم کرد
آنتونیو گالیاردی مربی باتجربه ایتالیایی که پس از سالها کار بهعنوان آنالیزور و دستیار در فوتبال ایتالیا بهعنوان یکی از اعضای کادر به تیم ملی ایران پیوسته، در مصاحبه جالبی با گاتزتا دلواسپورت، در خصوص شرایط حضور در ایران صحبتهای جالبی را انجام داده است. گالیاردی در اولین صحبتهای خود بهعنوان مربی تیم ملی ایران، از علاقه جالب خود به حضور در تیم ملی ایران پرده برداشت: «شاید باور نکنید اما میگویم. دوستان نزدیکم میدانند تا به حال در زندگی ۲آرزو داشتهام؛ یکی مربیگری در ژاپن و دیگری مربیگری در ایران. من در دانشگاه رشته تاریخ خواندهام؛ هرچند آنرا هم تمام نکردم؛ فرهنگ ایرانی مرا بسیار به خود جذب میکند. از وقتی تیم ملی ایران در جام جهانی 1998 مقابل امریکا پیروز شد، آنها را دنبال میکردم. بازیکنان بزرگی از جمله علی دایی، مهدی مهدویکیا داشتهاند و همچنان دارند. وقتی یک واسطه از طرف فدراسیون فوتبال ایران با من تماس گرفت، فوراً برای همکاری پاسخ مثبت دادم. در ایران زندگی خواهم کرد و ماهی یکبار، شاید هم کمتر به ایتالیا بازمیگردم. سرمربی تیم امیر قلعهنویی است؛ مربی باتجربهای که در مدیریت تیم بسیار توانا است. من بیشتر وظیفه مشخص کردن تاکتیکها را در کنار سایر اعضای کادرفنی دارم. برای شناختن ایران همچنان وقت هست؛ در این فیفادی، میخواهم بیشتر نگاه کرده و بیشتر پاسخ به این سؤال را بفهمم.»
گالیاردی در خصوص اینکه چطور از یک آنالیزور به مربی حاضر در جام جهانی تبدیل شد، افزود: «من اوایل دهه 2000 فوتبال را شروع کردم؛ وقتی آنالیزور بهعنوانی که این روزها شناخته میشود (یا بهتر بگوییم، تحلیلگر مسابقهها) جایی در ساختار داخلی باشگاهها یا کادرفنی تیمها نداشت. آن روزها ۲۰ساله بودم و برای شرکتهای خصوصی کار میکردم؛ شرکتهایی تحت قرارداد با چند باشگاه و سرمربی. با چزاره پراندلی در پارما و فیورنتینا همکاری کردم. سپس پراندلی، من را همراه خودش به تیم ملی برد. البته به سبک دورکاری انجام وظیفه میکردم. یورو 2008 هنوز یکی از زیباترین خاطرات زندگی من است. 24سال داشتم و شاید جوانترین عضو یک کادرفنی در تاریخ. سرجیو بوزو استاد من محسوب میشد. اگرچه آدریانو باکونی حرفه «تحلیل مسابقات فوتبال در ایتالیا» را ابداع کرد اما سرجیو بوزو (دستیار روبرتو دونادونی در تیم ملی ایتالیا که به او لقب «دایرهالمعارف فوتبال» را هم دادهاند) اولین تحلیلگر واقعی بود. من در اردوی تیم ملی با بازیکنان شوخی میکردم و از آن تورنمنت واقعاً لذت بردم. البته روبرتو مانچینی هم برای من یک مرجع تمامعیار بوده. یورو2020 را در کنار ۳، ۴ماهی که سال گذشته بهعنوان دستیار کیوو گذراندم در یک سطح قرار میدهم. در پارما جوی بینظیر شکل گرفت. همزمان با آن همکاری، وقتی تصمیم به خوابیدن میگرفتیم، مشتاق میشدیم دوباره به دفتر محل کار بازگردیم.»
گالیاردی همچنین ژاپن را بهعنوان پدیده احتمالی جام جهانی ۲۰۲۶ معرفی کرد: «بازیکنان این تیم ممکن است در محوطههای جریمه به سبب فیزیک بدنی منحصربهفردشان مشکل داشته باشند اما از محوطه تا محوطه دیگر، آنها هماکنون هم در سطح قدرتمندترین تیمهای جهان هستند. ژاپن برای رسیدن به نیمهنهایی جام جهانی چیزی کم ندارد.»
مربی تیم ملی از آمادگی خود برای آغاز بهکار بهعنوان سرمربی هم خبر داد: «دوست دارم از این شغل استفاده کنم تا با خانوادهام دور دنیا را بگردم. ممکن است شغل ۵سال آینده من بهعنوان دستیار باشد یا حتی سرمربی. احساس میکنم برای سرمربیگری آمادهام. شاید یک باشگاه در ایتالیا یا چه میدانم، یک تیم ملی! در هر صورت، تا یک هفته پیش چه کسی فکر میکرد من اکنون در تهران باشم؟»
