برانکو مربی تاریخساز فوتبال ایران بود
دایی: پرسپولیس حقوقم را قطع کرد، ولیعهد کویت پیگیر بود!
علی دایی اسطوره فوتبال ایران و ستاره سالهای دور پرسپولیس که این روزها با وجود محبوبیت فوقالعادهای که بین هواداران فوتبال ایران دارد از متن فوتبال فاصله گرفته، اخیراً گفتوگوهای جالبی با رسانهها انجام داده است. دایی در جدیدترین گفتوگوی خود در خصوص خداحافظی مربی سابق خود یعنی برانکو ایوانکوویچ از کسوت مربیگری و مصدومیت تلخ و دلخراش طحال مقابل بحرین در بازیهای آسیایی هیروشیما صحبت کرده است.
دایی در خصوص خداحافظی برانکو ایوانکوویچ از دنیای مربیگری گفت: «از شنیدن این خبر تا حدی غافلگیر شدم. به خصوص اینکه پس از جدایی برانکو از پرسپولیس در این چند سال همیشه صحبت از بازگشتش به فوتبال ایران مطرح بود. به تصمیم آقای برانکو احترام میگذارم و تنها میتوانم برای این مربی تاریخساز در فوتبال ایران آرزوی سلامتی و موفقیت در ادامه زندگی کنار خانوادهاش را داشته باشم. فوتبال ایران چه تیم ملی و چه پرسپولیس، روزهای بسیار خوب و فراموشناشدنی را با این مربی بزرگ و باشخصیت پشت سر گذاشت. انسان بزرگ و بهمعنای واقعی کلمه یک پروفسور در فوتبال بود. بهطور حتم در تمام سالهایی که در تیم ملی تحت تعالیم آقای برانکو بودیم، همه ما آموختههای بسیاری از ایشان داشتیم که در مسیر پیشرفت و موفقیتمان تأثیر بسزایی داشت. خود من جزو کسانی بودم که از ایشان درسهای زیادی گرفتم.»
علی دایی درباره حضور مربیان کروات در فوتبال ایران افزود: «استانکو، بگوویچ، ایویچ، بلاژوویچ و برانکو مربیان کرواتی بودند که با آنها در پرسپولیس و تیم ملی کار کردم. خب از لحاظ فرهنگی و تاریخی ریشههای عمیق مشترکی میان ما وجو دارد. در تاریخ آمده که کرواتها، ایرانیان مهاجر به اروپا در هزاران سال پیش هستند. همین نزدیکی آداب و رسوم زندگی و فرهنگی به موفقیت این گروه از مربیان در فوتبال ایران کمک بسیاری کرد.»
دایی درباره مصدومیت تاریخی خود مقابل بحرین در بازیهای آسیایی هیروشیما نیز صحبت کرد: «شدیدترین و بدترین مصدومیت دوران ورزشیام بود که هیچگاه از خاطرم پاک نخواهد شد. برای زدن توپ بلند شدم. فاصله دروازهبان بحرین با من و توپ بیشتر بود و اگر آن حرکت ناجوانمردانه را مرتکب نمیشد، هم دروازهاش باز میشد و هم من دچار آن مصدومیت شدید و پرمخاطره نمیشدم. آن اتفاق که افتاد، به بازی ادامه دادم و تا پایان نیمه اول در زمین ماندم. به رختکن که رفتیم دیگر متوجه نشدم چه شد؛ بیمارستان و ۱۰ساعت اتاق عمل. حتی خود پزشکان ژاپنی از اینکه چطور دوام آوردهام متعجب بودند. بچههای تیم تا جایی که امکان داشت پیگیر وضعیتم بودند، اما نکته جالب و مهم برای من حضور ولیعهد کویت در بیمارستان بود که ریاست کمیته المپیک آسیا را هم برعهده داشت؛ او یک لحظه هم از پیگیری وضعیت سلامتی من غافل نبود.»
جالب اینکه برخلاف ولیعهد کویت، باشگاه پرسپولیس در آن زمان چندان پیگیر وضعیت دایی نبوده است: «فقط باشگاه پرسپولیس در آن زمان لطف کرد حقوق و مزایای من را قطع کرد. شکر خدا مغازه کوچکی در منیریه داشتم که سبب شد دستم جلوی کسی دراز نشود و از کسی کمک نخواهم. ولیعهد کویت آماده بود که بهترین شرایط درمانی را برای من در هر کجا که لازم باشد فراهم کند، اما ترجیح دادم در تهران این عمل صورت بگیرد. ولیعهد کویت که ریاست باشگاه العربی کویت را نیز به عهده داشت، سعد الحوطی، کاپیتان سابق تیم ملی کویت را به تهران فرستاد تا پیشنهاد قابل توجهی به من بدهد. سعد الحوطی گفت، ولیعهد کویت گفته علی دایی را مجاب و راضی کن که به کویت بیاید؛ من (ولیعهد کویت) حاضرم با علی دایی (آن زمان) قراردادی ۳۰۰هزار دلاری ببندم که بیاید اینجا فقط راه برود تا سلامتی کاملش را بهدست بیاورد. حتی اگر برای ما بازی نکرد، اصلاً مهم نیست.»