در حافظه موقت ذخیره شد...
انزلی در حسرت میزبانی
تبعیض علیه ملوان در تعیین ورزشگاه خانگی
تیم ملوان که پیشتر نیز به دلیل حضور تیم مردان در ورزشگاه سیروس قایقران، امکان بهرهبرداری از این ورزشگاه را نداشت، زمین ورزشی دیگری را در منطقه آبکنار، واقع در نزدیکی انزلی، به فدراسیون فوتبال معرفی کرد. با این حال، این پیشنهاد با مخالفت فدراسیون مواجه شده است، تصمیمی که خشم و ناامیدی را در میان اعضای تیم و هواداران ملوان برانگیخته است.
پگاه نوری، سرمربی تیم فوتبال زنان ملوان، در مصاحبهای ضمن ابراز نارضایتی شدید از این وضعیت، آن را مصداقی بارز از تبعیض علیه تیم ملوان دانست. وی با اشاره به کیفیت مطلوب و استاندارد زمین آبکنار، اظهار داشت: «این زمین، از هر نظر، زمین بسیار خوبی است. پس از بازدید ناظر اعزامی از سوی فدراسیون و رفع کلیه ایرادات اعلامشده، انتظار داشتیم که با میزبانی ما در این ورزشگاه موافقت شود اما متأسفانه، تبعیض همواره گریبانگیر ملوان بوده است و من از این بابت بسیار دلخورم.»
خانم نوری با تأکید بر مشکلات عدیده تیم ملوان در زمینه زمین تمرین و مسابقه، به ویژه با توجه به شرایط جوی نامساعد و بارندگیهای مکرر در منطقه، از فدراسیون فوتبال خواست تا با رویکردی همکارانه و مساعدتگرایانه، امکان میزبانی ملوان در زمین آبکنار را فراهم سازد. وی در ادامه افزود: «ما تیمهای پایه زیادی داریم و تیم بزرگسالان نیز با مشکل جدی کمبود زمین مناسب مواجه است. از فدراسیون محترم میخواهم که ناظر خود را مجدداً به منطقه اعزام کنند و از نزدیک ببینند که زمین آبکنار هیچ ایرادی ندارد و اجازه دهند ما نیز از حق طبیعی خود، یعنی بهرهمندی از میزبانی در شهر خودمان، بهرهمند شویم. مگر تیمهای دیگری که ورزشگاههایشان آن استاندارد را ندارد، به شهر دیگری فرستاده میشوند؟ چرا باید ملوان به شهر دیگری برود و بازی کند؟ این چه منطقی است؟»
این وضعیت، بار دیگر، موضوع نابرابریها و چالشهای پیش روی فوتبال زنان در ایران را به کانون توجه افکار عمومی کشانده است. انتظار میرود فدراسیون فوتبال با درایت و تدبیری مناسب، به این مشکل رسیدگی کرده و زمینه را برای میزبانی شایسته تیم ملوان در شهر انزلی فراهم سازد. محروم کردن این تیم از حق میزبانی، نه تنها به ضرر ملوان، بلکه به ضرر کل جامعه فوتبال زنان ایران خواهد بود.