سعادتمند مسائل را خوب تحلیل میکرد
ماجدی: چرا ورزشگاه شیرودی پیشنیاز قبرستان شده است؟!
سیدمیرشاد ماجدی، رئیس هیأت فوتبال استان تهران در مراسم تشییع پیکر مرحوم اکر کارگرجم که در ورزشگاه پیر شهید شیرودی تهران انجام شد، این جمله را به زبان آورد: «من هم عرض تسلیت دارم به جامعه فوتبال و باشگاه بزرگ استقلال. ایشان یکی از افراد بسیار بسیار مأخوذ به حیای فوتبال ما بود. در هر جلسهای که او را میدیدیم هر کسی صحبتی انجام میداد ولی صدایی از او درنمیآمد. آنقدر این انسان مؤدب بود. در همین غربت هم دارفانی را وداع گفت. دست باشگاه استقلال درد نکند، شنیدم هزینه بیمارستان او را تأمین کردند. امروز هم همه دوستان آن مرحوم حضور پیدا کردند. واقعاً آدم ناراحت میشود. سن ما به سنی رسیده که آدم را یاد شعر صائب تبریزی میاندازد که میگوید: بشارت میدهد هر دم عصای پیر در دستم، که مرگ اینجاست، یا اینجاست، یا اینجا!»
ماجدی ادامه داد: «به نظر من باید احترام را جایگزین انتقاد و فرافکنیها و بلندپروازیها کنیم. سن ما سنی نیست که بخواهیم دنبال درگیریها و مشغلههای بیخود باشیم. همه آدمهایی که اینجا هستند دنبال احترام هستند. فکر میکنم این همبستگی باعث میشود تا حداقل کمتر همدیگر را در مراسم ختم ببینیم و بیشتر در شادیها ببینیم.»
رئیس هیأت فوتبال به این نکته نیز اشاره کرد: «موضوع دیگری که میخواهم یادآوری کنم این است که واقعاً استادیوم پیر امجدیه(شهید شیرودی) یادش رفته که زمانی جوانان قدیمی اینجا بازی میکردند. الان ورزشگاه امجدیه شده پیشنیاز قبرستان. یعنی در یک قانون نانوشته طوری شده که اگر میخواهید فوتبالیستی را به خاک بسپارید، اول باید یک دور در این استادیوم بزند؛ این خیلی بد است. ای کاش دوباره اتفاقی میافتاد که این زمین چمن دوباره فوتبالیستها و قهرمانان بهتری میدیدید. الان بهجای اینکه بگوییم استادیوم پیر امجدیه، باید از کلمه مرحوم استفاده کنیم. واقعاً کلمه فوتبال به فراموشی سپرده شده و فراموش شده این کسانی که الان اینجا هستند، یک زمانی اینجا فوتبال بازی میکردند. فقط خدایی نکرده باید یک نفر به رحمت خدا برود، بعد همه دور هم جمع شویم و بگوییم استادیوم امجدیه پیشنیاز قبرستان است. این خیلی بد است.»
رئیس هیأت فوتبال استان تهران در خصوص مرحوم احمد سعادتمند مدیرعامل سابق استقلال نیز که بهتازگی از میان ما رفت گفت: «خدمت خانواده این مرحوم هم تسلیت میگویم. افتخار این را داشتم که مدتی کنار او عضو هیأت مدیره باشگاه استقلال باشم. فرد تحصیلکرده و روشنفکری بود و خیلی خوب مسائل را تحلیل میکرد. من همان حرف خودم را میگویم، زمانی است که هر گامی که برمیداریم فکر این را باید بکنیم که ممکن است از دنیا برویم. آرزوی صبر برای خانواده او دارم. افتخار میکنم؛ بسیاری از هم بازیهای خودم اینجا هستند و انشاءالله همه دوستان را در شادیها ببینیم.»