اولین مدال در اولین حضور
بوکس رستگار شد
محسن وظیفه
روزنامهنگار
اگر از بوکس به عنوان مظلومترین رشته ورزشی در ایران یاد شود، زیادهگویی نیست. رشتهای که همیشه مهجور واقع شده و هیچ وقت هم حقش را ندادند. آخرین نشانه از مظلومیت این رشته این است که برای اولینبار در تاریخ تیم بوکس بانوان به بازیهای آسیایی جوانان اعزام شده و اتفاقاً اولین مدالش را هم در این بازیها توسط فاطمه رستگار در رقابتهای وزن +۸۰ کیلوگرم کسب کرده اما فدراسیون بوکس به جای بزرگ کردن این مدال و افتخارآفرینی میگوید به این موفقیت نپردازید که مبادا به کسی بر بخورد و فعالیت این رشته را محدود کنند!
احمد ناطق نوری که نقش مهمی در پا گرفتن رشته بوکس در ایران بعد از انقلاب داشت، یکبار در مجمع انتخاباتی این رشته وقتی پشت تریبون قرار گرفت تا درباره برنامههایش حرف بزند، به گلایه از این بیمهریها پرداخت. ناطق نوری در این مجمع گفت: «هر جا میرویم و خواهان حمایت میشویم، میگویند عه هنوز بوکس جمع نشده؟ هر وقت هم دلیل میپرسیم که چرا باید بوکس جمع شود؟ جوابشان این است که ضربه به سر میخورد و باعـــــث آلزایمـــــر میشود اما من نمیدانم این همه آدم که تا حالا پینگپنگ هم بازی نکردند چرا آلزایمر میگیرند؟» این صحبت تند ناطق نوری ادامه هم داشت و از دیدارش با مقام معظم رهبری و کسب اجازه از مراجع قم برای فعالیت بوکس میگفت اما با اینحال همچنان گروهی بودند که به تعطیلی بوکس فشار میآوردند.
کاش مدیران امروزی بوکس اندکی از جرأت احمد ناطق نوری را داشتند تا حالا که بوکس از آن روزهای سخت عبور کرده فکری به حال بزرگتر شدن این رشته کنند. آنها همچنان از سنگاندازی میترسند اما انگار نمیدانند که با وجود تمام این سنگاندازیها بوکس نه تنها تعطیل نشده بلکه بوکس بانوان را هم راهاندازی کرد و حتی اولین مدالش را هم کسب کرد. حالا زمان برپایی جشن است و بوکس باید به بزرگتر شدن فکر کند. به تکرار مدال بانوان در بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی فکر کند و از هیچ چیزی هم نترسد.
شاید خیلیها به تحلیل مسابقه فاطمه رستگار بپردازند اما واقعاً تنها باری که شاید نیاز به این کار نباشد همین الان است. مهم نیست که او یک مسابقه برگزار کرده و در همان یک مسابقه هم شکست خورده و مدال برنز را کسب کرده، مهم این است که سدی شکسته است و شکستن این سد جشن و پایکوبی دارد.