عملکرد دور از انتظار ملی حفاری زیر نظر فروزان سلیمانی

تجربه‌ای ملی که در سطح باشگاهی جواب نداد

فروزان سلیمانی، سرمربی پیشین تیم ملی فوتسال بانوان ایران، ابتدای امسال هدایت تیم ملی حفاری را برعهده گرفت و بسیاری منتظر بودند تا این مربی پس از ناکامی در تیم ملی، از اعتبارش در لیگ برتر دفاع کند اما با این حال، عملکرد او در فصل جاری لیگ برتر فوتسال بانوان با تیم ملی حفاری اهواز، انتظارات را برآورده نکرده است. تیم ملی حفاری پس از گذشت چهار هفته از آغاز رقابت‌ها، هنوز موفق به کسب امتیاز نشده و در انتهای جدول ۱۲ تیمی لیگ قرار دارد؛ وضعیتی که برای تیمی با سابقه و کادری باتجربه، نگران‌کننده و غیرمنتظره است.
با توجه به سابقه و تجربه سلیمانی در تیم ملی، انتظار می‌رفت حضور او در رأس کادر فنی ملی حفاری به تقویت ساختار تاکتیکی، افزایش انسجام تیمی و ارتقای کیفیت بازی منجر شود اما عملکرد فعلی تیم نشان می‌دهد که این هدف محقق نشده و فاصله میان انتظار و واقعیت چشمگیر است. تیم ملی حفاری از نظر هماهنگی درون‌ تیمی، بهره‌گیری از ظرفیت بازیکنان و مدیریت شرایط مسابقه دچار ضعف‌هایی است که مستقیماً به نحوه هدایت فنی تیم بازمی‌گردد.
 موفقیت‌های گذشته سلیمانی در سطح ملی بیش از آنکه نتیجه ساختار منسجم فنی باشد، به پشتوانه بازیکنان باتجربه و شرایط ویژه تیم ملی وابسته بوده است. اکنون که او در سطح باشگاهی و در شرایط متفاوتی قرار گرفته، چالش‌های واقعی کادر فنی و مدیریتی‌اش بیشتر آشکار شده است. در کنار این، سؤالی که ذهن اهالی فوتسال را درگیر کرده این است که سلیمانی چگونه با این وضعیت به نیمکت تیم ملی رسیده است؟
واقعیت این است که فوتسال بانوان ایران امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند تصمیم‌گیری‌های شایسته‌محور و مبتنی بر کارنامه واقعی مربیان است. اگر انتخاب‌ها بر اساس روابط یا سابقه گذشته انجام شود و نه عملکرد فعلی، توسعه این رشته با مانع جدی روبه‌رو خواهد شد. بازیکنان جوان و بااستعداد برای رشد و پیشرفت به مربیان کاربلد و محیط‌های حرفه‌ای نیاز دارند، نه ساختارهایی که تحت تأثیر عوامل غیر ورزشی شکل گرفته‌اند.
با وجود تمام انتقادها، تجربه فروزان سلیمانی در عرصه ملی غیرقابل انکار است و می‌تواند در مسیر بازسازی ملی حفاری مؤثر واقع شود.
جستجو
آرشیو تاریخی