رفتارعجیب خطیر در قامت عضو هیأت رئیسه

قبل از بحران سکوت بعد از بحران مصاحبه!

سؤال اساسی این است که علی خطیر، عضو فعلی هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال و متولی بسیاری از امور فوتبالی کشور، چرا در زمینه قراردادی که خودش به عنوان مدیرعامل سابق استقلال با منتظر محمد منعقد کرده بود، هیچ تذکر و توضیحی به مدیرعامل وقت، فرشید سمیعی، نداده بود. حالا که بحران شکل گرفته و پرونده بین‌المللی شده است، خطیر به جای پیشگیری، با بیان این جمله که «مدیران استقلال نیاز به آموزش دارند»، عملاً قصد داشته توانایی حقوقی و آگاهی خود از قوانین را به رخ مدیران استقلال بکشد.
اگر خطیر واقعاً دلسوز استقلال و فوتبال ایران بود، نباید اجازه می‌داد مدیران باشگاه با کم‌تجربگی یا اهمال، گرفتار مشکلات بین‌المللی شوند. فردی که در هیأت رئیسه فدراسیون حضور دارد، باید همه باشگاه‌ها را به دید خانواده بزرگ فوتبال ایران نگاه کند و با پیشگیری و مشاوره، مانع از بروز بحران‌های حقوقی و مدیریتی شود، نه اینکه بحران ایجاد شود و سپس با مصاحبه مدیران را زیر سؤال ببرد.
این نوع رفتار نه تنها حرفه‌ای نیست، بلکه اعتماد مدیران و هواداران را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. فوتبال ایران نیازمند آن است که متولیانش، قبل از وقوع مشکل، راهنمایی کنند و آموزش‌های لازم را ارائه دهند و نه اینکه بعد از بروز بحران، با لحن انتقادی، مشکلات را برجسته کنند. در غیر این صورت، چنین رویکردی نه تنها به استقلال بلکه به سایر باشگاه‌ها و اعتبار فدراسیون آسیب می‌زند و نشان می‌دهد که برخی سکوت‌ها عامدانه بوده تا فاجعه رخ دهد و بعد مصاحبه کنند. خطیر در ماجرای منتظر محمد قطعاً باید پاسخگو باشد و یا اگر نیست این طور آتش به احساسات هواداران این باشگاه نزند. 
جستجو
آرشیو تاریخی