نمادی از بحران مدیریتی در استقلال

غیبت آرمین سهرابیان در فهرست استقلال برای دیدار مقابل پیکان، بیش از هر چیز نشانه‌ای آشکار از عمق مشکلات و بی‌ثباتی در این باشگاه است. پس از شکست تحقیرآمیز ۷ بر ۱ مقابل الوصل، واکنش ضمنی سهرابیان به عملکرد ضعیف آدان به جای بررسی مشکلات فنی، بهانه‌ای شد برای مدیریت باشگاه تا بازیکنی را که صدای انتقاد داشت کنار بگذارد. این تصمیم نه تنها نشانه ضعف مدیریتی است، بلکه پیام خطرناکی برای سایر بازیکنان دارد که هرگونه انتقاد با تنبیه و حذف همراه خواهد بود.
محمدرضا آزادی که پیش‌تر به مدیریت باشگاه اعتراض کرده بود، اکنون تنها روی نیمکت قرار گرفته و این وضعیت نشان می‌دهد فضای باشگاه مملو از تنش و سرکوب است. استقلال به جای برخوردهای احساسی و واکنشی، نیازمند مدیریت حرفه‌ای و شفاف است. ادامه چنین رفتارهایی به طور قطع به فروپاشی تیمی خواهد انجامید که روزگاری یکی از قطب‌های فوتبال ایران بود.
اگر این روند ادامه یابد، استقلال نه تنها از میدان مسابقات، بلکه از دل هواداران خود نیز رانده خواهد شد.
جستجو
آرشیو تاریخی