قابل پیشبینی بود که هیچ چیز بازی در ورزشگاه تختی استاندارد نباشد و صدای همه را در بیاورد. زمین چمن و تصاویری که از پارکینگهای این ورزشگاه قبل از بازی مخابره شد، نشان داد چرا هیچ تیمی دوست ندارد در تختی بازی کند اما پخش تلویزیونی این مسابقه هم به زشتی آن افزود.
در طول بازی کارگردان مسابقه هیچوقت حتی یک فریم از تماشاگران را به تصویر نکشید و اصلاً مشخص نبود چه تعداد تماشاگر به ورزشگاه آمدهاند یا مثلاً هواداران تیم چادرملو در کدام بخش ورزشگاه هستند و چقدر با پرسپولیسیها فاصله دارند. از سوی دیگر گزارشگر این مسابقه هم سعی داشت با هیجان کاذب نشان دهد که بازی باکیفیتی را گزارش میکند در شرایطی که این بازی تا 20 دقیقه پایانی اصلاً هیجان نداشت و فوتبال بدون هدف و زشتی را از سوی دو تیم مشاهده کردیم. جالب اینکه گزارشگر تلویزیونی مسابقه سعی داشت با توجه به میزبانی تیم چادرملو جانب این تیم را بگیرد و حالا که تیم اردکانی چندصد کیلومتر از خانه دور شده، حداقل در پخش تلویزیونی هوادار داشته باشد.
