یک مطالبه جدی از هلدینگ خلیجفارس
استقلال کهکشانی بدون ورزشگاه
فائزه زمانی
روزنامهنگار
هلدینگ خلیجفارس این فصل با اسکوادی کهکشانی برای استقلال سنگ تمام گذاشته است. در شرایطی که آبیهای پایتخت همیشه با مشکلات مالی دست و پنجه نرم میکردند و به این دلیل گاهی از بازار نقل و انتقالات جا میماندند، حالا این فصل با حمایت هلدینگ خلیجفارس ستارههای خارجی و ایرانی گرانقیمت زیادی جذب کردهاند تا برای رقبای داخلی و آسیایی خط ونشان بکشند. از طرفی هلدینگ در اقدامی ویژه تیمهای زیادی در رشتههای مختلف زیر پرچم باشگاه استقلال تشکیل داده است و از بسکتبال آقایان و بانوان گرفته تا تیمهای فوتبال و فوتسال زنان و هندبال، همهوهمه رشتههایی هستند که این فصل با اسم استقلال در لیگهای برتر رشتههای مختلف به رقابت خواهند پرداخت.
این تصمیم در نگاه اول گامی بلند به سوی باشگاهداری واقعی است و نشان میدهد که هلدینگ بعد از سالها استقلال را از تیمداری به سوی باشگاهداری سوق داده است اما حقیقت اینجاست که به رغم کمک استقلال به افزایش رونق و جذابیت ورزش ایران، این باشگاه همچنان گرفتار مشکلات عمیق زیرساختی و سختافزاری است؛ مشکلاتی که بدون حل آنها، تیمداری در رشتههای متعدد بیشتر شبیه هزینهتراشی خواهد بود تا باشگاهداری. هلدینگ خلیجفارس امسال با صرف هزینههای سنگین، استقلال را به یکی از پرستارهترین تیمهای تاریخ باشگاه تبدیل کرده است.
جذب چندین بازیکن خارجی و داخلی نامدار، هواداران را امیدوار کرده تا بعد از فصلی بحرانی بار دیگر طعم قهرمانی را مزه کنند. در کنار تیم پرهزینه فوتبال مردان، تشکیل تیمهای متنوع در رشتههای ورزشی مختلف، استقلال را در قامت یک باشگاه واقعی به ورزش ایران معرفی میکند که بعد از سالها از حالت تکبعدی درآمده و چند قطبی شده است. سالهاست استقلال و رقیب سنتیاش پرسپولیس، به دلیل محدود شدن به فوتبال، از مفهوم باشگاهداری فاصله گرفتهاند اما حالا استقلال با ورود به رشتههای مختلف، قدمی رو به جلو برداشته است. این تغییر هم جایگاه باشگاه را ارتقا میدهد و هم میتواند به رشد ورزش بویژه بانوان کمک کند؛ اتفاقی که در شرایط فعلی ورزش ایران، ارزش مضاعف دارد اما با وجود این اقدامات، همچنان نقاط ضعف استقلال به قوت خود باقی است؛ مشکلاتی مثل عدم زیرساخت، نبود استادیوم اختصاصی، بحران زمین تمرین، کمبود سالنهای استاندارد بویژه برای تیمهای پایه و ضعف نرمافزاری و سختافزاری که حالا همه دست مسئولان هلدینگ را میبوسد.
این مشکلات سالهاست گریبان استقلال را گرفته و باعث شده باشگاه حتی در سادهترین امور، مثل تمرین روزانه یا برگزاری بازیهای دوستانه، وابسته باشد. تیمداری در رشتههای مختلف، هرچند اعتبارآفرین است، اما در شرایط فعلی استقلال، بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و حقیقت این است که نه تنها جز چند جام احتمالی، چیزی نصیب باشگاه نمیکند بلکه هزینههای سرسامآور بار مالی جدیدی به دوش باشگاه میاندازد. آنچه استقلال امروز بیشتر از هر زمان دیگری به آن نیاز دارد، توجه به زیرساخت است که آینده باشگاه را بیمه کند.
احداث استادیوم اختصاصی با سالنهای جانبی نهتنها استقلال را از اجارهنشینی در ورزشگاههای تهران و زمینهای تمرینی خلاص میکند، بلکه باعث میشود تا درآمد استقلال حفظ شود. سالنهای چندمنظوره، کمپهای تمرینی و امکانات مدرن، هم هزینههای باشگاه را کاهش میدهد و هم استقلال را در مسیر حرفهایگری واقعیتری قرار میدهد. استقلال امروز در دو راهی تاریخی قرار دارد؛ یا با اتکا به حمایتهای مقطعی، به تیمی پرستاره اما بیزیرساخت تبدیل شود، یا با نگاه بلندمدت، از این فرصت برای ساخت پایههای واقعی باشگاهداری استفاده کند. تیمداری در رشتههای مختلف گام مثبتی است، اما بیشک کلید اصلی ورزش دنیا در حال حاضر زیرساخت است.
هواداران سالهاست آرزوی استادیوم اختصاصی دارند؛ رؤیایی که اگر هلدینگ خلیجفارس آن را محقق کند، نهتنها استقلال بلکه کل ورزش ایران را وارد مرحلهای تازه خواهد کرد. آینده استقلال نه در جامهای کوتاهمدت، بلکه در پروژههای ماندگار زیرساختی رقم خواهد خورد و حالا امید است که هلدینگ به این موضوع توجه ویژهای داشته باشد.