کاراته اسیر بازی فرسایشی مدیران در آستانه جهانی مصر
بازی خطرناک رهنما با تیم ملی
فائزه زمانی
روزنامهنگار
دو ماه مانده به مسابقات قهرمانی جهانی مصر، تیم ملی کاراته ایران همچنان در بلاتکلیفی به سر میبرد. درحالیکه رقبای مستقیم ایران با برنامهریزی دقیق آماده بزرگترین میدان این رشته غیرالمپیکی میشوند، فدراسیون کاراته همچنان در دوراهی تصمیمگیری گیر کرده است. دوراهی که دودش بیشتر از هر چیز در چشمان کاراته ایران خواهد رفت.
یک ماه پیش بود که خبر درزکرده از جلسه محرمانه مسئولان فدراسیون همه را شوکه کرد؛ جایی که نام سجاد گنجزاده تنها قهرمان المپیک تاریخ کاراته ایران به عنوان گزینه اصلی سرمربیگری تیم ملی مردان مطرح شد. این خبر آنقدر غیرمنتظره بود که هیچ کس باور نمیکرد مسعود رهنما رئیس جدید فدراسیون کاراته قصد نشاندن استاد جای شاگرد را داشته باشد. هرچند مسئولان فدراسیون هرگز بهطور رسمی این انتخاب را تأیید نکردند، اما در عین حال تأکید کردند که دوران سرمربیگری شهرام هروی به پایان رسیده و او صرفاً بهعنوان مشاور یا مدیر فنی در کنار تیم خواهد بود.
حالا تقریباً یک ماهی از این ماجرا میگذرد اما سکوت و تعلل رهنما همچنان ادامه دارد؛ نه تکلیف تیم مردان روشن شده و نه شرایط تیم زنان معلوم است. شنیدهها حکایت از آن دارد که پگاه زنگنه به احتمال زیاد در سمت سرمربیگری تیم ملی زنان ابقا خواهد شد اما در بخش مردان به نظر میرسد گزینه اصلی همچنان گنجزاده است. با این حال، چرایی این رفتارهای متناقض و این حجم از تعلل همچنان سؤال بیپاسخ جامعه کاراته است.
واقعیت این است که تیم ملی ایران بعد از سالهای پرنوسان، بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به ثبات و برنامه دارد. مسابقات قهرمانی جهان مصر نه تنها از نظر فنی، بلکه از منظر حیثیتی هم اهمیت بالایی دارد. در حالیکه کشورهای رقیب با اردوهای مستمر و کادرهای مشخص، خود را برای صحنه جهانی آماده میکنند، کاراته ایران درگیر یک بازی فرسایشی مدیریتی است. مسعود رهنما در صحبتهای اخیر خود به وضوح اعلام کرده که انتخاب سرمربیان تیمهای ملی حق او و همکارانش است و هزینه سود یا زیان این انتخابها هم با خود اوست، اما در شرایطی که فدراسیون کاراته مدتهاست انتخاب خود را کرده حاضر نیست آن را شفاف اعلام کند و پای تصمیم خود بایستد. این قایمباشکبازی شاید برای مدیران کاراته فرصتی برای خرید زمان باشد، اما برای تیم ملی چیزی جز اتلاف زمان و کاهش شانس موفقیت در مصر نیست. امروز بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به شفافیت و تصمیمگیری سریع وجود دارد؛ چراکه فردا برای تیم ملی کاراته خیلی دیر خواهد بود. بنابراین در شرایطی که مسعود رهنما از بدو تحویل صندلی ریاست فدراسیون شعار احیا و برگرداندن کاراته ایران به جمع مدعیان را سر میدهد، تیم ملی در آستانه مسابقات جهانی سرمربی ندارد و معلوم نیست مسئولان فدراسیون تا کجا میخواهند این بازی را ادامه دهند.