صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت ورزش
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • استقلال
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و نهصد و بیست و دو - ۱۸ شهریور ۱۴۰۴
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و نهصد و بیست و دو - ۱۸ شهریور ۱۴۰۴ - صفحه ۲

بحران مدیریت در رینگ لیورپول

امیری دست به دامن بوکسور مهاجر شد

فائزه زمانی/ مسابقات جهانی بوکس لیورپول با اتفاقی بی‌سابقه برای ورزش ایران همراه شده است. جایی که تیم ملی کشورمان در غیاب کمک‌ مربیان رسمی، برای امور فنی و ریکاوری کنار رینگ، به سراغ عمران اکبری، بوکسور سابق تیم ملی رفته که سال‌هاست به انگلیس مهاجرت کرده است. تصمیمی عجیب که پرده دیگری از آشفتگی مدیریتی در بوکس ایران را آشکار می‌کند. اعزام تیم ملی بوکس ایران به مسابقات جهانی انگلستان، از همان ابتدا با حواشی زیاد همراه بود. لیست اعزامی فدراسیون، به‌جای آنکه ترکیبی کامل از نفرات فنی و کادر مربیگری باشد، با مسافران دیگری پر شده بود که ارتباطی با بوکس نداشتند. در این میان علاوه بر دانیال شه‌بخش ستاره و کاپیتان تیم ملی، جای خالی کمک‌مربیان همایون امیری سرمربی تیم ملی بیشتر از هر چیز دیگری به چشم می‌آمدند تا جایی که قبل از اعزام همه نگران این موضوع بودند.
با وجود این هشدارها، فدراسیون بوکس بی‌توجه به نیازهای واقعی تیم، لیست اعزامی را نهایی کرد و تیم ملی راهی لیورپول شد. اما در صحنه این مسابقات، آنچه تاکنون رخ داده فراتر از یک سوءمدیریت است. امیری که تنها و بدون کادر فنی در کنار بوکسورها حضور داشته، در میانه رقابت‌ها برای ریکاوری و امور بین راندها، ناچار شده به سراغ عمران اکبری برود؛ بوکسور سابق تیم ملی که سال‌هاست به انگلستان مهاجرت کرده و هیچ ارتباط رسمی با سیستم ورزش ایران و فدراسیون بوکس ندارد. این اتفاق نه‌تنها از نظر ورزشی بی‌سابقه است، بلکه در شرایطی که بوکس ایران مربیان بنامی دارد، در سطح بین‌المللی هم چهره تیم ملی را خدشه‌دار می‌کند. در این شرایط یک سؤال مهم مطرح می‌شود که افکارعمومی مطالبه شفاف‌سازی در خصوص آن را دارند، اینکه چرا فدراسیون، مربیان زحمتکش و رسمی تیم ملی را کنار گذاشته و آنها را از حضور در مهم‌ترین میدان جهانی محروم کرده است در حالی که حداقل حضور یکی از آنها در کنار امیری لازم بود؟   بی‌شک این موضوع نماد آشفتگی و بی‌برنامگی در مدیریت بوکس ایران است. جایی که سرنوشت تیم ملی، به‌جای تکیه بر دانش مربیان متخصص، به دست فردی سپرده شد که سال‌هاست بیرون از چرخه رسمی ورزش کشور است. این تصمیم علاوه بر ضربه روانی به کادر فنی و حتی ملی‌پوشان، نوعی بی‌اعتمادی آشکار به بدنه مربیان داخلی بوده است. بوکس ایران حالا نه فقط به خاطر نتایج داخل رینگ، بلکه بیش از هر چیزی، به دلیل حواشی مدیریتی بیرون از رینگ، خبرساز شده است.

جستجو
آرشیو تاریخی