پیام مشترک خواهران دوقلوی فوتبالی؛ زهرا و زهره فتح‌اللهی

دختران ایران زمین شایسته بهترین‌ها هستند

محمدرضا رحیم‌پور
روزنامه‌نگار


زهرا و زهره فتح‌اللهی، دوقلوهای همسان فوتبال ایران، پنج سال است در لیگ برتر بانوان خوش می‌درخشند؛ یکی در چهارچوب دروازه و دیگری در خط میانی. آنها از خاطرات مشترک، دغدغه‌های فوتبال بانوان و امیدهایشان برای آینده می‌گویند. «دختران ایران زمین شایسته بهترین‌ها هستند»؛ پیامی که این دوقلوهای فوتبالی با صدای بلند تکرار می‌کنند. به سراغشان رفتیم تا از مسیر فوتبالی، دغدغه‌ها و آینده‌شان بپرسیم.
 
 شما خیلی شبیه به دوقلوهای تاچی بانا در کارتون فوتبالیست‌ها هستید آیا خودتان هم این کارتون را دنبال می‌کردید؟
 نه، راستش را بخواهید مثل خیلی‌ها کارتون فوتبالیست‌ها را پیگیری نمی‌کردیم. فقط سوباسا را می‌شناختیم.
پس با سوباسا وارد دنیای فوتبال شدید! بپردازیم به شروع فوتبالتان. از مسابقات دانش‌آموزی تا دروازه‌بانی، چه مسیری را طی کردید؟
 شروع فوتبال ما تقریباً همزمان بود. البته من زودتر وارد مسابقات شدم و در تیم دانش‌آموزی بازی کردم. زهرا کمی بعدتر آمد و از آنجا که تقریباً نفرات در سایر پست‌ها تکمیل بود، به صورت اتفاقی در دروازه ایستاد. مربیان متوجه استعدادش شدند. خودش در ابتدا خیلی علاقه‌ای به گلری نداشت، ولی کم‌کم استعدادش شکوفا شد و حالا جوان‌ترین دروازه‌بان لیگ برتر به حساب می‌آید.
در مورد تجربه هم‌تیمی بودن با خواهرتان بفرمایید. چطور بود و چرا در مقطعی تصمیم گرفتید جدا از هم بازی کنید؟
سال گذشته من در تیم ریشه‌دار و با اصالت پالایش گاز ایلام بودم و زهرا در تیم آوا. پیش‌تر هم مدتی در پیکان کنار هم بازی کردیم، اما شرایطی پیش آمد که ترجیح دادیم مسیرمان جدا شود. تجربه فوتبالی نشان می‌دهد که وقتی هم‌تیمی هستیم، اگر مشکلی برای یک نفرمان رخ بدهد، به قول معروف ‌تر و خشک با هم می‌سوزند. جالب است بدانید خیلی از مربیان حتی نمی‌دانند ما دوقلو هستیم. در تیم ملی زیر 20 سال (سال ۲۰۲۳) کنار هم بودیم واگر اشتباه نکنیم تنها مربی که از دوقلو بودن و حضور ما در لیگ اطلاع دارد، مریم جهان نجاتی مربی با دانش تیم گل گهر سیرجان هستند.
و برای فصل آینده چه برنامه‌ای دارید؟ آیا تمایلی به همبازی شدن دوباره دارید؟
برای فصل آینده هم چند پیشنهاد از لیگ برتر و لیگ یک داریم و منتظریم تصمیم‌گیری کنیم. طبیعتاً ما هم دوست داریم کنار هم بازی کنیم و حتی خانواده‌مان راحت‌ترند، اما در نهایت باید ببینیم چه شرایطی برای آینده فوتبالی ما بهتر است.
متأسفانه در سال‌های اخیر شاهد بحران در لیگ بانوان بوده‌ایم. شما به عنوان بازیکنان حاضر در لیگ، چه انتقاداتی دارید؟
 اخیراً شنیده می‌شود که فدراسیون می‌خواهد تعداد تیم‌های لیگ برتر را به ۸ تیم کاهش دهد و این موضوع واقعاً جالب نیست. وقتی ما وارد لیگ شدیم، ۱۲ تیم حضور داشتند، بعد شدند ۱۰ تیم و حالا ۸ تیم. این روند ضربه بزرگی به فوتبال بانوان و زندگی بازیکنان می‌زند. متأسفانه بی‌توجهی رسانه‌ها و فدراسیون به لیگ باعث دلسردی اسپانسرها شده. حتی بسیاری از بازی‌ها پخش زنده که هیچ به صورت آرشیوی هم فیلمبرداری نمی‌شوند و این موضوع واقعاً به فوتبال بانوان لطمه بزرگی می‌زند تا جایی که حتی تیم ریشه‌داری مثل پیکان هم انگیزه‌اش را از دست داده است. در حالی‌که کشورهای منطقه مثل عربستان که خیلی دیرتر از ما شروع کردند، حالا با جذب بازیکنان بین‌المللی جلو افتاده‌اند. این برای ما، به‌عنوان دختران ایرانی، واقعاً ناراحت‌کننده است که کشورهای حاشیه خلیج‌فارس که در سطح بانوان تا چند سال پیش اصلاً حضور نداشتند، از ایران عزیزمان جلوتر بزنند. ما برابری با فوتبال مردان را نمی‌خواهیم، ولی حداقل امکانات در یک سطح قابل قبول لازم است. دختران ایران‌زمین شایسته بهترین‌ها هستند و امیدواریم مسئولین به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند.
 سؤال پایانی ما در مورد علاقه شما به تیم‌های پرسپولیس و استقلال است. آیا تمایل دارید روزی در لیگ بانوان این تیم‌ها حضور داشته باشید؟
 ما هر دو پرسپولیسی هستیم. اما در مسیر حرفه‌ای، هدفمان این است که جایی برویم که فرصت بازی بیشتری داشته باشیم. البته حضور در پرسپولیس و استقلال می‌تواند توجه رسانه‌ها را بیشتر جلب کند که برای رشد فوتبال بانوان خیلی خوب است.

جستجو
آرشیو تاریخی