سایههای ابهام بر لیگ برتر فوتسال
افزایش نگرانیها پیش از جام جهانی
در آستانه رویدادی مهم و سرنوشتساز همچون جام جهانی فوتسال زنان، لیگ برتر فوتسال بانوان ایران در وضعیتی مبهم و نامشخص به سر میبرد.
تعلل و تأخیر در اعلام زمان دقیق آغاز مسابقات و عدم قطعیت در خصوص تعداد تیمهای شرکتکننده، نگرانیها را در خصوص آمادگی لازم برای این آوردگاه بینالمللی افزایش داده است.
بهرغم گذشت مدت زمان قابل توجه، هنوز تاریخ مشخصی برای شروع این دوره از مسابقات اعلام نشده و این موضوع، برنامهریزی دقیق و مدون باشگاهها را با اخلال جدی مواجه ساخته است. تأخیرهای مکرر در برگزاری مراسم قرعهکشی، فرآیند جذب بازیکنان جدید و برگزاری اردوهای آمادهسازی را با مشکلاتی عدیده روبهرو کرده و در نتیجه، بیم آن میرود که فصل جدید لیگ با کیفیتی پایینتر و انگیزهای کمتر آغاز گردد.
تمامی این اتفاقات در حالی رخ میدهد که در فصل گذشته هم لیگ برتر فوتسال زنان با حضور ۱۰ تیم آغاز شد، اما در پایان رقابتها، تنها ۸ تیم در مسابقات باقی ماندند و به نظر میرسد سناریوی تلخ بیتوجهی به لیگ برتر فوتسال بانوان همچنان ادامه دارد؛ چرا که اخبار غیررسمی حاکی از آن است احتمال انصراف برخی از تیمهای باسابقه و نامآشنا وجود دارد و حتی صحبتهایی در خصوص خرید و فروش امتیاز تیمها نیز به گوش میرسد. وقوع چنین اتفاقاتی میتواند منجر به کاهش تعداد تیمهای حاضر در جدول مسابقات شده و به تبع آن، از جذابیت و هیجان رقابتها بکاهد. کاهش تعداد تیمها نه تنها لطمهای جدی به جذابیت بصری لیگ وارد میسازد، بلکه سطح آمادگی بازیکنان را نیز به شکل قابل توجهی تحت تأثیر قرار میدهد.
مشکلات موجود، صرفاً به تعداد تیمهای شرکتکننده محدود نمیشود. همزمانی احتمالی رقابتهای لیگ برتر فوتسال زنان با رویدادهای مهم دیگری همچون بازیهای کشورهای اسلامی، میتواند منجر به ایجاد وقفهای طولانی در جریان برگزاری لیگ شود. این وقفه ناخواسته، ریتم و روند آمادهسازی تیمها را برهم زده و هزینههای باشگاهها را به طور قابل توجهی افزایش میدهد؛ چرا که باشگاهها ناگزیر خواهند بود بازیکنان غیرملیپوش خود را در فرم مسابقه حفظ کنند، در حالی که بازیکنان ملیپوش در اختیار تیم ملی خواهند بود.
شایان ذکر است که تعویق در شروع لیگ، تبعات مستقیم و غیرقابل انکاری برای تیم ملی فوتسال زنان ایران نیز در پی خواهد داشت. تجربه حضور مستمر در بازیهای رقابتی و قرار گرفتن در معرض فشار ناشی از مسابقات، بخش جداییناپذیر و حیاتی از فرآیند آمادهسازی برای حضور در جام جهانی به شمار میرود و تمرینات فشرده و منظم پشت درهای بسته، هرچقدر هم که با برنامهریزی دقیق انجام شوند، نمیتوانند جایگزین مناسبی برای این تجربه ارزشمند باشند. هر روز تأخیر در این زمینه، فرصتهای ارزشمند آمادهسازی را کاهش داده و مسیر تیم ملی را برای حضور موفق در جام جهانی با موانع جدی روبهرو میکند.