هشدار کمیته ملی المپیک درباره رکود قایقرانی
تیم ملی آبهای آرام روی دور ناآرامی
مدتهاست که وضعیت تیم ملی آبهای آرام چراغ قرمز را رد کرده و به نقطه هشدار رسیده است. رکوردهای ضعیف این رشته در بازیهای آسیایی هانگژو، شروع افت قایقرانی ایران بود و حالا این رکورد با گذشت زمان، سرعت گرفته است. با برگزاری مجمع سالیانه فدراسیون قایقرانی و مرور صحبتهای مسئولان، مشخص شد که این نگرانی تنها در سطح رسانهها و کارشناسان نیست، بلکه رسماً از سوی کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش هم احساس میشود. «سیر حرکت این رشته رو به پایین بوده است»، این جمله صریح از زبان مهدی علینژاد دبیر کل کمیته ملی المپیک، در مجمع قایقرانی بیان شده است. او در حالی که به زحمات مسئولان فدراسیون اشاره کرده در ادامه تأیید کرده که این رشته اخیر دچار رکود بوده است. صحبتی که به وضوح نشان میدهد وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم از روند عملکرد قایقرانی رضایت ندارند. البته علینژاد ابراز امیدواری کرده که با برخی تمهیدات جدید، در بازیهای آسیایی ۲۰۲۶ ناگویا شاهد نتایج بهتری باشیم، اما طبق شواهد و قراین بعید است تیم ملی آبهای آرام بتواند نتایج مطلوبی در ناگویا بگیرد.
همچنین از دیگر نکات این مجمع اشاره علیرضا سهرابیان رئیس فدراسیون قایقرانی به جذب مربی خارجی بوده است. سهرابیان که قبل از این بارها وعده جذب مربی خارجی داده بود، اینبار در مجمع فدراسیون اعلام کرده که قرار است در حاشیه مسابقات قهرمانی جهان در ایتالیا با یک مربی خارجی مذاکراتی انجام شود. مربی که سابقه همکاری با تیم ملی قزاقستان را دارد. اما سؤال اینجاست که چند بار تا امروز وعده مذاکره و جذب مربی خارجی مطرح شده و بینتیجه مانده است؟
فدراسیون قایقرانی در سالهای اخیر بارها از جذب مربی خارجی، راهاندازی اردوهای متمرکز و برنامهریزی بلندمدت صحبت کرده اما عملاً هیچ تحول قابل توجهی در تیم ملی و نتایج مسابقات بینالمللی حاصل نشده است. در حالیکه همیشه اصل بر تمرکز روی اردوهای بلندمدت، ثبات کادرفنی و برنامهریزی پیوسته است، تیم ملی قایقرانی ایران همچنان با اردوهای پراکنده، تمرینهای نامنظم و بلاتکلیفی مربی مواجه است. بیشک اگر این وضعیت ادامه یابد، نهتنها در ناگویا هم خبری از نتیجه نخواهد بود، بلکه احتمال دارد حتی وضعیت بدتری رقم بخورد.
فدراسیون قایقرانی باید بداند که زمان وعده دادن گذشته است. جامعه قایقرانی، ملیپوشان و حتی نهادهای بالادستی دیگر اعتمادی به حرفهای بینتیجه ندارند. اگر در فاصله باقیمانده تا بازیهای آسیایی، برنامه جدی برای جذب مربی، برگزاری اردوهای تخصصی و پیگیری مستمر طراحی نشود، باید از حالا منتظر ناکامیهای بزرگتر و ریزش استعدادها در آبهای آرام باشیم.