دعوای زرگری در رفسنجان
مسی که طلا نشد
اکبر منتشلو
روزنامهنگار
مس رفسنجان با درخشش در لیگ یک آزادگان توانست خود را به لیگ برتر تحمیل کند و به یکی از تیمهای لیگ برتری تبدیل شد که توانست در برابر حریفان بازیهای خوبی را به نمایش بگذارد.
اما هر چقدر حضور این تیم در رقابتها ادامه پیدا کرد، گرفتار حواشی زیادی شد و از قضا سال گذشته بخش زیادی از فساد در فوتبال به این تیم مربوط میشد و ثابت شد که مس برای حضور در لیگ برتر و حتی بعد از حضور در این رقابتها، با فساد توانسته برخی نتایج را تغییر دهد.
با توجه به مستنداتی که از این تخلفات و فساد منتشر شد، انتظار میرفت با این موضوع برخوردی جدی شود و از ادامه این روند و تکرار آنها در دیگر باشگاهها جلوگیری کنند.
اما در حالی که خبری از این مباحث وجود ندارد، ظاهراً جنگ زرگری در این باشگاه شروع شده تا بحثهای جدی در این باشگاه به حاشیه کشیده شود.
محمد مؤمنی که چندی قبل از مدیرعاملی باشگاه مس رفسنجان کنار رفت، دل پری از برخی اتفاقات دارد.
او درباره کارکردش در مس رفسنجان اینطور توضیح میدهد: «از همه مدیران ارشد شرکت مس تشکر میکنم. من قربانی موفقیت تیم مس رفسنجان شدم. خیلی از رفتارهای حرفهای که باید انجام میشد را من تمام و کمال انجام دادم، اما برخی افراد تنگنظر دوست نداشتند آنجا فعالیت کنم، به خاطر اینکه شفافسازی کامل را انجام دادم. همچنین مجوز حرفهای را برای باشگاه با وجود شرایط سخت گرفتم. به هر جهت همیشه پشتوانه بسیار مهم است که چقدر به شما کمک کنند. من در مقابل بدهیهای انبوه باشگاه مس، تنها بودم. نارضایتی عمومی ناشی از بدهیها وجود داشت. در توان من هم نبود که پاسخگوی همه طلبکاران باشم.»
او در روزهای پایانی مدیریتش در مس رفسنجان سیروس پورموسوی را روی نیمکت تیمش نشاند و حالا معتقد است: «فوتبال همیشه روزهای تلخ و شیرین دارد. آنچه برایم مبهم بود، این بود که من از خودی خوردم. کسی که من به عنوان سرمربی آنجا آوردم و تغییرات را صورت دادم، آن فرد آنطور که من اعتماد کردم و فضا دادم، فضا را بر من تنگ کرد و با همدستی بازیکنان علیه من کودتا کرد تا بتواند خودش را اثبات کند. نتایج ما قابل قبول نبود، اما تیمهای دیگر هم نتیجه آنچنانی نمیگرفتند که ما را پشتسر بگذارند. مثلاً اگر نساجی نتیجه میگرفت، چه بسا سقوط میکردیم. فوتبال ما تا زمانی که باشگاهمحور نشود، همین آش و همین کاسه است. الان مربیمحور هستیم و کسانی که سرمربی هستند، زیاد زیبنده نیست که زیر پای مدیریت را بکشند. ما استاد این کار را در مس داشتیم. مدیرانی که میخواهند زیر پایشان کشیده شود، این سرمربی که ما در مس رفسنجان استخدام کردیم را به این باشگاه بیاورند، چون تبحر این کار را دارد. صداقت در رفتار و کردار امروز در فوتبال جواب نمیدهد. اعتماد به بازیکن کار اصولی نیست. ما باید بر اساس عملکرد به نفرات بها بدهیم.»
این اتفاقات قطعاً مورد تأیید هیچ کس نیست، اما آیا مشکل مس رفسنجان به همین موضوع ختم میشود؟ پورموسوی در واکنش به صحبتهای محمد مؤمنی مدیرعامل سابق مس میگوید: «برای آقای مؤمنی آرزوی سلامتی و طول عمر دارم. عاقلان دانند، آینده نشان خواهد داد که چه موضوعی باعث برکناری او شد و در آینده مشخص خواهد شد.» حرفهای کوتاه پورموسوی در جواب صحبتهای طولانی مؤمنی نشان میدهد که در این باشگاه نباید دنبال مسائل پیشپا افتاده بود، بلکه به نظر میرسد مسئولان قضایی بایستی جدیتر به مسائل و مشکلات این تیم ورود کنند تا حقی از بیتالمال در این باشگاه ضایع نشود. انتظار هواداران رفسنجانی این بود که باشگاه مس رفسنجان با امکانات و شرایطی که برای مس فراهم شده بود، بتواند نتایج بسیار خوبی کسب کند و حتی بتواند در پیشرفت فوتبال کشورمان نیز نقش مؤثری داشته باشد، اما نه تنها مس رفسنجان به این سمت حرکت نکرد، بلکه فساد حاکم بر این باشگاه، از طلا شدن این مس جلوگیری کرد.