کارنامه ضعیف هیأت فوتبال شهربادگیرها در برگزاری مسابقات
مرگ اخلاق در یزد
آقایان هوادار چادرملو؛ محروم از حضور در ورزشگاه ابوالفضل حسنزاده، رئیس کمیته انضباطی گفت: «با توجه به تخلفاتی که روز جمعه در دیدار تیمهای چادرملو و تراکتور صورت گرفته، رأی محرومیت تعلیقی حضور هواداران آقا که در بازی مقابل سپاهان صادر شده بود در بازی بعدی (هنگام میزبان بودن تیم چادرملو) قطعاً اجرا خواهد شد. گزارش این دیدار به کمیته انضباطی ارسال شده و حکم لازم در خصوص تخلفات رخ داده در اسرع وقت داده میشود. با توجه به حجم تخلفات صورت گرفته، باشگاه چادرملو با تنبیه انضباطی روبهرو خواهد شد. خداداد عزیزی نیز به کمیته انضباطی دعوت شد. وی باید درباره مطالب مطرح شدهاش در پایان مسابقه روز جمعه، توضیحات خود را ارائه کند.»
محمدرضا رحیمپور
روزنامهنگار
فوتبال فراتر از یک ورزش، بستری برای نمایش جوانمردی، احترام و پایبندی به اصول اخلاقی است. متأسفانه، دیدار اخیر تیمهای تراکتور تبریز و چادرملوی اردکان در هفته بیستوششم لیگ برتر، به صحنهای تلخ از نقض این ارزشها تبدیل شد و بار دیگر، دغدغههای جدی پیرامون اخلاق در ورزش را برانگیخت.
پیش از هر چیز، لازم است تأکید شود که روح ورزش و فوتبال، در گروی رقابت سالم و محترمانه میان تیمها و هواداران است. نتیجه بازی هر چه که باشد، نباید بهانهای برای بروز رفتارهای غیرانسانی و بیاحترامی به حریف شود. اما متأسفانه، آنچه در ورزشگاه شهید نصیری یزد رقم خورد، فرسنگها با این آرمان فاصله
داشت.
هواداران چادرملو؛ ناقضان ابتداییترین اصول میزبانی
از همان بدو ورود تیم تراکتور به ورزشگاه، موجی از فحاشی و توهین از سوی هواداران چادرملو آغاز شد. این حجم از بیاحترامی، نه تنها غیر قابل توجیه، بلکه شرمآور بود. پرتاب اشیا به زمین مسابقه، خود گواهی دیگر بر این بینظمی و فقدان کنترل در ورزشگاه بود. این پرسش اساسی مطرح میشود که مسئولان برگزاری مسابقه و حفاظتی ورزشگاه در این میان چه نقشی ایفا کردند؟ چگونه اجازه داده شد چنین رفتارهایی در یک مسابقه ورزشی رخ دهد؟
اما اوج این بیاخلاقیها، ورود تعدادی از تماشاگران به زمین بازی بود. این اقدام نه تنها نقض آشکار قوانین فوتبال است، بلکه نشاندهنده نقص جدی در امنیت ورزشگاه و ناتوانی در کنترل جمعیت است. وقوع چنین اتفاقی، تردیدها را نسبت به صلاحیت یزد برای میزبانی مسابقات حساستر، بویژه در شرایطی که پیشتر نیز گزارشهایی از مشکلات میزبانی در این شهر بویژه در بازیهای بزرگ همچون مسابقات پرسپولیس و استقلال منتشر شده، به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
هیأت فوتبال استان یزد؛ متهم ردیف اول
مسئولیت اصلی برگزاری صحیح و ایمن مسابقات برعهده هیأت فوتبال استان است. متأسفانه، آنچه در یزد رخ داد، نشاندهنده قصور و اهمال جدی این نهاد در انجام وظایف خود بود. عدم تأمین امنیت ورزشگاه، ناتوانی در کنترل هواداران و بیتوجهی به رفتارهای ناشایست آنان، همگی از ضعفهای مدیریتی هیأت فوتبال استان یزد حکایت دارد. باید از این نهاد پرسید که چه تدابیری برای جلوگیری از بروز چنین حوادثی در نظر گرفته شده بود؟ و چرا این تدابیر به درستی اجرا نشدند؟
در بحبوحه این آشفتگیها، متأسفانه شاهد رفتار غیرحرفهای و نامناسب از سوی خداداد عزیزی، مدیر تیم تراکتور هم بودیم. ورود او به درگیری لفظی با تماشاگران و پاسخگویی با فحاشی، نه تنها کمکی به بهبود شرایط نکرد، بلکه به تنشها دامن زد. از مدیران تیمها انتظار میرود که در چنین شرایطی، با خویشتنداری و درایت، تنشها را مدیریت کرده و از تشدید آنها جلوگیری کنند. رفتار عزیزی، متأسفانه برخلاف این انتظار بود و به نوعی، آتشبیار معرکه شد.
این نوع رفتار را میتوان با ایگور پوستونسکی هافبک باتجربه و حرفهای تیم تراکتور مقایسه کرد که وقتی امیرحسین حسینزاده قصد خوشحالی مقابل تماشاگران یزدی را داشت، پوستونسکی از هواداران تیم چادرملو عذرخواهی کرد تا تنشها افزوده نشود.
قطعاً اگر بازوبند تیم تراکتور بر دستان ایگور بود، جو بازی خیلی راحتتر مدیریت میشد اما با وجود این، اصل موضوع که جو غیراخلاقی ورزشگاه در یزد است، غیر قابل انکار است.
در مجموع، آنچه در دیدار تراکتور و چادرملو در یزد رخ داد، تصویری تلخ از مرگ اخلاق در فوتبال بود. هواداران با رفتارهای ناشایست، هیأت فوتبال با اهمالکاری و مدیران تیم با رفتارهای غیرحرفهای، همگی در این افتضاح سهیم بودند. این اتفاقات، بار دیگر ضرورت توجه جدی به آموزش اخلاقی بازیکنان و هواداران، تقویت نظارت بر مسابقات و برخورد قاطع با متخلفان را یادآوری میکند.
اکنون، توپ در زمین کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال است. این کمیته، موظف است با بررسی دقیق وقایع یزد، خاطیان را شناسایی و با آنها برخورد قاطع کند. مجازاتهای بازدارنده، تنها راه جلوگیری از تکرار چنین حوادثی در آینده است. تعلل و بیتوجهی به این موضوع، نه تنها اعتبار لیگ برتر را زیر سؤال میبرد، بلکه سلامت رقابتها را نیز به خطر میاندازد.
در پایان، باید تأکید کرد که فوتبال، تنها یک ورزش نیست، بلکه آینه تمامنمای فرهنگ و اخلاق یک جامعه است. اجازه ندهیم این آینه با رفتارهای ناشایست و غیراخلاقی، مخدوش شود. بیایید همگی با هم برای ارتقای اخلاق در ورزش و فوتبال تلاش کنیم.