در حافظه موقت ذخیره شد...
ورزشگاههایی که در ظاهر استانداردسازی شدند
نقاب روی اشکالات بزرگ
فصل جاری رقابتهای لیگ برتر با وعدههای فراوان پیرامون استانداردسازی ورزشگاهها آغاز شد. تشکیل «ستاد استانداردسازی» نویدبخش بهبود وضعیت استادیومها و ارتقای کیفیت برگزاری مسابقات بود. اما آنچه در عمل شاهد هستیم، بویژه در ورزشگاههای شهرهایی مانند خرمآباد و یزد، فاصلهای عمیق با این وعدهها را نشان میدهد. لغو بازی خیبر و شمسآذر، تأییدی بر این مدعاست که با وجود گذشت چند ماه از آغاز فصل، هنوز زیرساختهای کافی برای برگزاری مسابقات در شرایط جوی نامساعد فراهم نشده است. خوشبختانه بارشهای امسال نسبتاً ملایم بودهاند، وگرنه بعید نبود شاهد لغو مسابقات بیشتری به دلیل عدم آمادگی ورزشگاهها باشیم.
این در حالی است که حتی ورزشگاه بزرگ و به اصطلاح «مجهز» آزادی نیز از این قاعده مستثنی نیست. تصویر چکه کردن آب از سقف این ورزشگاه در جریان دیدار تیم ملی با ازبکستان، خود گویای همه چیز است. سؤال اینجاست که در ورزشگاه آزادی، بهعنوان نماد فوتبال ایران، چه نوع اقدامات مهندسی صورت گرفته است که همچنان شاهد چکه کردن آب از سقف VIP، آبدارخانه، جایگاه خبرنگاران و سایر نقاط هستیم؟ چگونه ممکن است یک ورزشگاه «تازه بازسازی شده» با این حجم از مشکلات زیرساختی روبهرو باشد؟ نارضایتی بازیکنان و مربیان از وضعیت رختکنها، مشکلات جایگاه میکسدزون که هر بازی به سوژهای برای رسانهها تبدیل میشود، همگی نشان از ضعفهای اساسی در فرایند بازسازی و نگهداری این ورزشگاه دارند.
متأسفانه، فرسودگی زیرساختهای ورزشی یک مشکل فراگیر در ایران است. بارش باران در حالی که آب از سقف اتاقهای ورزشگاهها چکه میکند و همهجا جاری است، تصویری آشنا برای ماست. بسیاری از ورزشگاهها در آستانه تخریب قرار دارند و نیازمند توجه و سرمایهگذاری جدی برای نوسازی و بهسازی هستند.
لغو دیدار خیبر و شمسآذر، زنگ خطری دوباره برای متولیان ورزش کشور است. از همین حالا ضروری است که اقدامات جدی و عملی برای استانداردسازی ورزشگاهها صورت گیرد تا شاهد چنین اتفاقاتی در آینده نباشیم و فوتبال ایران بتواند در فضایی مناسب و حرفهای به رشد و پیشرفت خود ادامه دهد. برای رسیدن به این مهم تنها وعدهها کافی نیستند، عمل و سرمایهگذاری واقعی مورد نیاز است.