پیشنهاد ویژه به سرمربی پرسپولیس
سه دفاع را هم امتحان کن
اصرار اسماعیل کارتال به استفاده از سیستم 2-4-4 خطی باعث شده تا تیم او در فاز دفاع و حمله شرایط خوبی نداشته باشد و آزمون و خطای او در این خصوص هم منجر به بهبود شرایط تیم او نشده است. کارتال البته در شروع بازی با النصر به سیستم 1-3-2-4 روی آورد و در نیمه دوم بازی با الهلال از سیستم
1-4-5 بود که در هر دو تغییر موفقیت‌هایی حاصل شد. در نیمه اول بازی با النصر پرسپولیس کیفیت خوبی در میدان‌داری و خلق موقعیت داشت و در نیمه دوم دیدار مقابل الهلال با بستن و تنگ کردن فضاها موقعیت گل چندانی به حریف قدرتمندش نداد و حتی به یک گل هم رسید.
با این حال آنچه در تمام بازی‌های اخیر با توجه به محدودیت‌ها مشخص شده اینکه سیستم 2-4-4 خطی با این نفرات به درد پرسپولیس نمی‌خورد چرا که این تیم هافبک کناری متخصص که قابلیت کمک به مدافع پشت سرش را داشته باشد ندارد و خدابنده‌لو و سلمانی از عهده این کار برنمی‌آیند و امید عالیشاه هم با توجه به سن‌وسالش بیشتر به درد بازی در پست مهاجم سایه یا پست10 می‌خورد.
با این وجود عجیب است که چرا کارتال در این سیستم به چیدمان 2-4-4 لوزی روی نمی‌آورد یا سؤال این است که چرا سیستم سه‌دفاعه را در تیمش تست نمی‌کند در حالی که ابزار کافی برای این چیدمان را دارد. در این سیستم او می‌تواند از چهار مدافع مرکزی خود(فرجی، گولسیانی، کنعانی و پورعلی‌گنجی) سه نفر را در خط دفاع قرار دهد. او برای پست وینگ بک چپ و راست میلاد محمدی و ایوب‌العملود را در اختیار دارد و همایی‌فر و براجعه هم به‌عنوان جوان‌هایی که بعداً به تیم اضافه می‌شوند، می‌توانند بکاپ مناسبی در این دو پست باشند.
در مرکز خط میانی با حضور ریگی، سرلک، مهری، سروش، خدابنده لو و یاسیین، کارتال می‌تواند سه تا از اینها را در ترکیب قرار دهد و به نوعی مرکز زمین را با اینها شلوغ کند.در این بین او می‌تواند یک بازیکن پست 6، یک بازیکن پست 8 و یک بازیکن پست 10 را برای این مثلث انتخاب کند که دستش برای این چیدمان کاملاً باز است.در خط حمله هم کارتال سه چهار مهاجم نوک دار که از بین آنها دو تا را انتخاب خواهد کرد و تا زمانی که وینگرهایش(امیری، اورونوف، صادقی و احمدزاده) برگردند وشرایط بازی داشته باشند دوباره به سیستم‌های دیگر فکر کند.