هیچ چیز بوکس شبیه یک رشته المپیکی نیست
شه‌بخش: نمی‌توانند ما را از تیم ملی کنار بگذارند
فائزه زمانی
خبر‌نگار
بوکسورهای تیم ملی که مدت‌ها است، با معضلاتی روبه‌رو هستند، چند روز پیش کاسه صبرشان بالاخره لبریز شد و در اعتراض به شرایط نامطلوب غذا، لباس و مطالبات عقب‌مانده دست به اعتصاب زدند. دانیال شه‌بخش کاپیتان تیم ملی که این شرایط را به ضرر تیم ملی می‌داند، ادعای مسئولان فدراسیون مبنی بر تحریک ملی‌پوشان از سمت افرادی خارج از فدراسیون را تکذیب کرده و معتقد است کسی نمی‌تواند بابت فریاد حق‌خواهی ملی‌پوشان آنها را از تیم ملی کنار بگذارد.
در بازگشت به تیم ملی با حواشی زیادی روبه‌رو شده‌اید.
من 6-7 ماهی در اردوی تیم ملی نبودم و بعد از یک غیبت طولانی مجدداً برگشتم تا در حد توان به بوکس ایران کمک کنم. قرار بود در این میان برای بازی‌های بوکس حرفه‌ای هم به تایلند بروم که متأسفانه به‌خاطر حواشی ایجاد شده فعلاً عقب افتاد.
چرا تصمیم به اعتصاب گرفتید؟
بعد از اینکه به اردوی تیم ملی برگشتم سرمربی جدید کوبایی تیم ملی به من گفت، تجربه و سبک بازی‌ات به کوبایی‌ها می‌خورد و همه چیز خوب بود تا اینکه تمام بچه‌های تیم پیش من به‌عنوان کاپیتان درد و دل کردند و از من خواستند که صحبت‌هایشان را به گوش رؤسای فدراسیون برسانم. من خودم هیچ درخواست شخصی نداشتم اما به‌خاطر ملی‌پوشان به دفتر رئیس فدراسیون رفتم که ایشان حضور نداشتند و برایشان پیام گذاشتم. همچنین به‌رغم اینکه ملی‌پوشان سر تمرین حاضر نشدند، من و علی حبیبی‌نژاد سر تمرینات رفتیم تا به‌عنوان بزرگ‌ترهای تیم با مدیرفنی تیم ملی صحبت کنیم. از طرف همه ملی‌پوشان، گلایه‌ها را مطرح کردیم و گفتیم تا زمانی که مشکلات حل نشود بوسکورها به تمرین نمی‌آیند.
شنیدم که مسئولان فدراسیون اردوها را تعطیل کرده و شما را به کمیته انضباطی ارجاع داده‌اند.
محرومیت و ارجاع به کمیته انضباطی زمانی درست است که اشتباه یا بی‌احترامی سر زده باشد. من حتی سعی می‌کردم ملی‌پوشان را آرام کنم اما آنها به من گفتند تو 7ماه در اردو نبودی و نمی‌دانی چه برما گذشته است. بوکسورها مدت‌ها برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا تمرین کرده بودند اما در کمال ناباوری اعزام نشدند. حالا امیدوارم کمیته انضباطی در کار نباشد چرا که این یک مسأله درون خانوادگی است و می‌شود به‌سادگی این معضلات را حل و این حواشی را مدیریت کرد.
غذایی که به دست‌تان می‌رسید سرد بود یا کیفیت مطلوب را نداشت؟
غذایی که به ما می‌دهند در حد قهرمانی نیست و اصلاً کیفیت خوبی ندارد. ما یک فدراسیون المپیکی هستیم اما هیچ چیزمان در حد جهان و المپیک نیست. ورزشکارانی که الان کنارشان گذاشته‌اند این تیم ملی را ساخته و سالیان سال برای آن زحمت کشیده‌اند. هیچ کس نمی‌تواند جلوی ما را بگیرد که حق‌مان را نخواهیم و ما را کنار بگذارند. نابغه‌های بوکس ایران را کنار گذاشته‌اند که چه کسانی را جایگزین‌شان کنند؟ 10سال طول می‌کشد که دوباره چنین تیمی ساخته شود. این نوع رفتارها فقط به ضرر ورزش و بوکس ایران است.
مسئولان فدراسیون این اعتصاب را نتیجه تحریک افرادی از بیرون فدراسیون می‌دانند.
ملی‌پوشان مدت‌هاست این گلایه‌ها را مطرح می‌کنند اما گوش شنوایی وجود ندارد. همه ما خدمتگزار تیم ملی هستیم و سال‌ها برای این تیم زحمت کشیده‌ایم، چرا باید از کسی خط بگیریم؟ هرکسی نظری دارد و رحمتی هم حتماً از دیدگاه خود صحبت کرده است که بنده به صراحت می‌گویم اشتباه است.
با این فرمان بوکس ایران در ناگویا باز هم ناکام خواهد ماند.
تیم ملی بوکس بدون ملی‌پوشان معنایی ندارد. ما آماده خدمت به کشورمان هستیم و این فدراسیون است که باید با هنر خود بیشترین استفاده را از ما ببرد. متأسفانه در خانواده بوکس اتحادی وجود ندارد که این مسائل از داخل خود فدراسیون، به بیرون درز پیدا می‌کند. 17 ماه تا بازی‌های آسیایی زمان مانده و دراین برهه حساس دود چنین حواشی فقط به چشم بوکس ایران می‌رود. امیدوارم هرچه سریع‌تر این مشکلات حل شود و ملی‌پوشان دوباره به اردوها برگردند.
کاسه صبرمان لبریز شده است
پرویزی: با برنج و لوبیاپلو نمی‌شود قهرمان شد
مهدی پرویزی یکی دیگر از ملی‌پوشان تیم ملی بوکس است که دل پری از مسئولان فدراسیون دارد. او دلیل اعتصاب ملی‌پوشان را بدقولی مسئولان فدراسیون می‌داند: «خیلی وقت است که به ما وعده می‌دهند شرایط درست می‌شود اما هیچ‌گاه اتفاق مثبتی نیفتاده است. یک ماه قبل این مسائل را با مدیر تیم ملی در جریان گذاشتیم تا قبل از هر اعتصابی آنها را در جریان بگذاریم بلکه این معضلات حل شود. حتی وقتی رحمتی خودش غذا را دید گفت، صبحانه کارگر افغانی از این بهتر است. یک ماه صبر کردیم و هیچ چیزی درست نشد. وقتی سر تمرین نرفتیم مجدداً چند روز پیش هم به خوابگاه آمد و همان مشکلات را دوباره مطرح کردیم. این موضوعات برای دیروز و امروز نیست، مدت‌ها است که صبوری به خرج می‌دهیم و حالا دیگر کاسه صبرمان لبریز شده است.»
او در واکنش به ترک اردوی تیم ملی توسط بوکسورها می‌گوید: «ما فقط گلایه‌هایمان را مطرح کردیم و اردوها را ترک نکردیم، این مسئولان فدراسیون بودند که اردوها را تعطیل کرده و به ما گفتند که کمپ تیم ملی را ترک کنیم.»
پرویزی کیفیت غذای ملی‌پوشان را در حد تیم ملی نمی‌داند: «همه لذت غذا خوردن به گرم بودنش است. غذای تیم ملی نباید پنج پرس برنج باشد. من به شخصه سبک‌وزن و 24ساعته رژیم هستم اما بوکسور سنگین‌وزن باید غذای باکیفیتی بخورد. غذاهای ما در حد تیم ملی نیست، بوکسور با برنج و لوبیاپلو نمی‌تواند قهرمان شود.»