فولاد چطور از طلسم نکونام خارج شد
وقتی یحیی کوبید و دوباره ساخت
اکبر منتشلو
روزنامهنگار
زمانی که فولاد خوزستان روزهای سختی را در لیگ برتر سپری میکرد، جواد نکونام به عنوان مربی که توانسته بود در این تیم دو بار روی نیمکت بنشیند، در سال 1401، اهواز را ترک کرد تا فولاد روزهای بدتری را در کارنامه خود به ثبت برساند. بعد از جدایی نکونام از جمع فولادیهای خوزستان، مربیانی مثل حمیدرضا رجبی، علیرضا منصوریان، خوان ایگناسیو مارتینز، احمد آلنعمه و عبدالله ویسی روی نیمکت فولاد خوزستان نشستند تا این تیم را از روزهای بد دور کنند، اما فولاد روز به روز شرایط بحرانیتری را تجربه میکرد. مربیانی مثل عبدالله ویسی و مارتینز کارنامه خوبی در جمع کردن تیمهای بحرانزده داشتند، اما در فولاد کاملاً ناموفق عمل کردند و نتوانستند این تیم را از بحرانی که گریبانگیرش شده بود، نجات دهند. فولاد در بیستودومین دوره لیگ برتر به جایگاه هفتم سقوط کرد و جایی در میان مدعیان نداشت. در دوره بعدی یعنی فصل بیست و سوم رقابتها، این وضعیت برای فولادیها بدتر هم شد. در حالی که عبدالله ویسی تلاش میکرد وضعیت فولاد را بهبود بخشد، این تیم در پایان فصل در جایگاه یازدهم قرار گرفت و بشدت سایه سقوط را برسر خود احساس میکرد. فولاد از 30 بازی فصل گذشته 7 برد، 8 مساوی و 15 باخت در کارنامهاش ثبت کرد تا بدترین عملکرد را از خودش به جا بگذارد. فولادیها با 29 امتیاز کارشان را تمام کردند و فقط دو امتیاز تا سقوط فاصله داشتند. این وضعیت حسابی برای هواداران این تیم در اهواز نگرانکننده بود و مسئولان فولاد برای برون رفت از وضعیتی که بعد از حضور نکونام در این تیم ایجاد شده بود، باید دست به کار میشدند. البته آنها در فصل بیستودوم و بیستوسوم هم تلاش کردند با به خدمت گرفتن مربیانی مثل ویسی و مارتینز تیمشان را از وضعیت بد و بحرانی خارج کنند اما این اتفاق رخ نداد تا اینکه در پایان فصل بیست و سوم، آنها سراغ مربی پرسپولیس رفتند تا با یحیی گلمحمدی بتوانند طلسم را بشکنند و دوباره به جمع مدعیان بازگردند. اما این کار راحت نبود، چرا که به نظر میرسید یحیی گلمحمدی و شاگردانش روزهای سختی داشته باشند. اما گلمحمدی با حضور نسبتاً زودهنگام در فولاد، کارش را خیلی زود شروع و تلاش کرد تیمش را دگرگون کند تا بتواند گذشته را از یاد آنها ببرد. گلمحمدی برای رسیدن به این هدف، ابتدا باید فکری به حال بازیکنان بیانگیزه تیمش میکرد و برهمین اساس او در ابتدای حضورش چند بازیکن را از تیم کنار گذاشت و این درحالی بود که این بازیکنان بخش زیادی از اساس تیم را تشکیل میدادند. سرمربی جدید فولاد بازیکنانی مثل گادوین منشا، کریستوفر کنت، علی شجاعی، جفرسون باهیا، کاندیدو و ... را کنار گذاشت تا دست بازی برای جذب بازیکنان مورد علاقه و نیازش را داشته باشد. او برای رسیدن به جمع مدعیان و براساس نیازهای تیمش بازیکنانی مثل اتکیر یوسفوف، ادیب زارعی، امین قاسمینژاد، سینا اسدبیگی، علیاصغر اعرابی، علی نعمتی، امیرحسین نشاطجو، محمدرضا سلیمانی، امیرمسعود سرآبادانی، محمد عباسی، محمدجواد محمدی و محمدعلی کاظمی را جذب کرد و در ادامه راه هم برای برطرف کردن ضعفهای تیمش فرشید باقری و گوستاوو بلانکو را به تیمش اضافه کرد. با جذب 14 بازیکن دیگر خبری از فولاد فصل گذشته اصلاً وجود نداشت و گلمحمدی تیم کاملاً متفاوتی را راهی میدان میکرد. حالا با شرایطی که فولاد در لیگ برتر دارد، به نظر میرسد گلمحمدی با دگرگون کردن فولاد قدیمی، طلسم ناکامی و شکستهای این تیم را شکسته و توانسته یک تیم مدعی در بیست و چهارمین دوره لیگ برتر داشته باشد، به طوری که فولاد گلمحمدی در بیرون از خانه، بازی دو بر صفر باخته را با نتیجه دو بر سه پیروز میشود و اتفاقاً این در شرایطی رخ میدهد که انتخاب اخیر گلمحمدی یعنی بلانکو باعث پیروزی تیمش در بازی باخته میشود. در حقیقت میتوان مدعی شد که گلمحمدی با کوبیدن فولاد و ساختن دوباره، طلسم ناکامیها و شکست را در این تیم شکسته و حالا بالاتر از تیمهایی مثل پرسپولیس، استقلال و... قرار گرفته و شانه به شانه مدعیان پیش میرود. شاید در این فصل فولاد در حد یک مدعی باقی بماند ولی به نظر میرسد با ادامه چنین روندی، این تیم در فصل آینده میتواند به روزهای بهتری هم فکر کند.