قلی زاده: بهترین فرم خودم را در شارلوا داشتم
تنهایی‌ام را با call of duty می‌گذرانم
علی قلی‌زاده، ستاره ایرانی لخ‌پوزنان، در مصاحبه با سایت رسمی باشگاه می‌گوید، اگر بخواهم به طور صادقانه سال گذشته را ارزیابی کنم، در مقیاس یک تا ۱۰ احتمالاً نمره‌ای بین ۲ و ۳ به خودم می‌دهم. بخشی از مصاحبه متفاوت او را بخوانید.
چند وقتی طول کشید تا بهترین نسخه علی قلی‌زاده را در لخ‌پوزنان ببینیم. بیایید از اینجا شروع کنیم؛ آیا این اتفاق افتاده است؟ آیا احساس می‌کنی که در پاییز، ما همه توانایی‌های تو را دیدیم؟
نه، قطعاً از نظر کلی این‌طور نیست. من می‌توانم به مراتب بهتر باشم و منتظر لحظه‌ای هستم که به بالاترین سطح خود برسم. امیدوارم هر چه زودتر این کار را انجام دهم، اما بدون شک من توانایی‌های بیشتری دارم، خودم را می‌شناسم و به توانایی‌هایم آگاه هستم. به نظر من بهترین فرم خودم را در شارلروا داشتم، جایی که در یک فصل هشت گل زدم و تعداد پاس گل‌هایم نیز کم نبود، اینها آمار خوبی بودند.
به نظر تو چقدر تا رسیدن به آن فرم فاصله داری؟
باید در نظر بگیریم که از آن زمان دو مصدومیت جدی داشتم که باید بهبود پیدا می‌کردم. حالا احساس می‌کنم که خیلی بهتر شده‌ام و از این بابت بسیار خوشحالم، برای این موضوع سخت کار کردم. هنوز هم انرژی زیادی دارم و همه تلاش خود را می‌کنم تا هر چه سریع‌تر این پتانسیل را آزاد کنم.
با توجه به سؤال اول، فرم تو به تدریج بهتر شد و بهترین نشانه آن را در بازی با لژیل ورشو نشان دادی. آیا این همان علی قلی‌زاده‌ای است که به لهستان آمده تا ستاره لیگ شود؟
باید از اینجا شروع کنیم که با آمدن من به لخ، همه ما انتظارات زیادی داشتیم. هواداران، باشگاه و خودم. برای مدت طولانی نتوانستم به تیم کمک زیادی کنم اما همیشه به یاد داشتم که باید صبور باشم. من افرادی را که می‌گفتند؛ هی، تا حالا چیزی نشان نداده‌ای و قرار بود عالی باشی درک می‌کردم. احساس می‌کردم زمان جبران نزدیک است، البته برای این کار هنوز کارهای زیادی باید انجام دهم. به هر حال، آن بازی با لژیا برای من رؤیایی بود، جدی می‌گویم، همه چیز با هم هماهنگ شد. من خوب بازی کردم، تیم هم همین‌طور و در سکوها هواداران کاملاً حضور داشتند. بیایید به روند این ۹۰ دقیقه نگاه کنیم، من بعد از سه دقیقه گل زدم، تا نیمه اول نتیجه ۲بر۲ بود و سپس اتفاقاتی رخ داد. صادقانه بگویم، این یکی از محبوب‌ترین بازی‌های زندگی‌ام است.
تو بیش از یک سال‌ونیم است که در پوزنان زندگی می‌کنی، بنابراین احتمالاً جاهای محبوبی پیدا کرده‌ای یا روتین مثبتی پیدا کرده‌ای؟
واقعاً من اغلب به خانه برمی‌گردم و آنجا بودن را بیشتر از همه دوست دارم. البته با خانواده‌ام هم گاهی به جاهای مختلف می‌رویم و مهم‌ترین چیز این است که با هم باشیم. اما وقتی تنها هستم، زیاد وقت خود را صرف بازی کال-او-دیوتی می‌کنم (می‌خندد). با دوستانم از تیم ملی کشورم بازی می‌کنم، این لحظات خیلی خوب و آرامش‌بخش است و واقعاً خوش می‌گذرد.