اوج فاجعه درباره جذب خارجی‌های لیگ است
جلالی: درجه یک نیستند اما نوسان هم ندارند
اکبر منتشلو
روزنامه‌نگار
در نیم‌فصل اول لیگ بیست و چهارم 414 بازیکن به میدان رفتند که فقط 34 نفرشان فرصت بازی در تمام بازی‌ها را داشته و از این تعداد فقط سه نفرشان خارجی هستند. مجید جلالی که دراین زمین کامل‌ترین و به روزترین آمار را دارد، به نکات بسیار قابل تأملی اشاره می‌کند. او شاخصه‌هایی را برای چنین بازیکنانی تعریف می‌کند و نگرانی‌اش به تناسب میان بازیکنان خارجی (بی‌کیفیت‌ها) با بازیکنان زیر 21 سال است.
این جدول نشان‌دهنده عملکرد بازیکنانی است که در تمام بازی‌های نیم‌فصل اول به میدان رفتند.
وقتی آمارتان را دیدم سریع سراغ لپ‌تاپم رفتم و خواستم آمار بازیکنان سایپا و پیکان را در زمان حضورم نگاه کنم که آیا در آن مقطع چنین بازیکنانی داشتم. طبق آمارم مجید ایوبی در سایپا تمام بازی‌های نیم‌فصل اول را بازی کرده بود. من یک موضوع را در مورد آمارتان بگویم.
بفرمایید.
زمانی که شما به طورمتوسط دو بازیکن با این آمار را در تیم‌تان داشته باشید خیلی غیر معمول نیست.اما چطور این اتفاق و آمار برای یک بازیکن در طول نیم فصل یا فصل به دست می‌آید دلایل قابل توجهی دارد.
این بازیکنان چه ویژگی‌هایی دارند؟
این بازیکنان همیشه در یک سطح و خیلی خیلی کم نوسان هستند. آنها زندگی تنظیم شده‌ای دارند، به تمرینات‌شان هم اهمیت زیادی داده و سراغ حاشیه‌ها نمی‌روند. پس بازیکنی برای اینکه بازی‌اش به این قابلیت‌ها برسد باید این شاخصه‌ها را رعایت کند.
ما در نیم‌فصل اول تیمی داشتیم که (هوادار) از 34 بازیکن در نیم فصل اول استفاده کرده آمار قابل دفاعی نیست.
ببینید شما یک زمان به عنوان مربی برای بهبود شرایط تیم‌تان دنبال راه‌حل می‌روی و در این مسیر سیستم را تغییر می‌دهی، چیدمان را عوض می‌کنی یا از بازیکنان جوان‌تر استفاده می‌کنید که اگر به نتیجه مطلوب نرسید آن وقت دچار آشفتگی فکری، آشفتگی در نوع تمرینات یا آشفتگی در چینش تیم می‌شوید.
یک دلیلش هم می‌تواند انتخاب‌های اشتباه سرمربی تیم در ابتدای فصل باشد.
همان طور که گفتم در این شرایط و زمانی که تغییرات مربی جواب نمی‌دهد، دچار تردید شده و کار خیلی سخت می‌شود. بسیاری از مربیان دنیا سعی در حفط ثبات تیم با کمترین تغییر هستند. به عنوان مثال شاید شما در 4 بازی از 20 بازیکن استفاده کنید اما اگر این تعداد به 25 یا بیشتر برسد نشان از همان آشفتگی دارد.
این بازیکنان همیشه ثابت تا چه اندازه برای تیم‌های‌شان تأثیرگذارند؟
اغلب این بازیکنان خیلی ممتاز نیستند، اما اصلاً ضعیف هم نیستند. آنها که بیشتر در پست‌های عقب زمین بازی می‌کنند، سطح تأثیرگذاری قابل قبولی برای تیم‌شان دارند. این بازیکنان به قول فوتبالی‌ها خیلی «تاپ لول» نیستند اما یک سطحی را مشخص و تعریف می‌کنند که نه بالاتر از آن می‌روند نه پایین‌تر می‌آیند.
در حالی که انتظار می‌رود خارجی‌های لیگ بهتر از هم‌پستی‌های‌شان باشند اما در این جدول فقط سه بازیکن حضور دارند.
در این زمینه اگر بررسی و مطالعه دقیقی انجام شود با موضوعات غیرقابل باوری روبه‌رو می‌شویم. به گفته شما 50 بازیکن خارجی در نیم‌فصل برای تیم‌شان بازی کردند که حدود 12 درصد می‌شود. حالا شما مبالغ واقعی قرارداد آنها را حساب کنید تا مشخص شود چه پول‌هایی هزینه شده است. نکته مهم‌تر اینکه شما تعداد بازیکنان زیر 21 سال که در نیم‌فصل اول به میدان رفته‌اند را هم مطالعه کنید شاید به 3 درصد هم نرسد. این معادله اصلاً خوبی نیست و خروجی هم برای فوتبال ما ندارد. این آمار یعنی لیگ ما از نظر کیفی بی‌ثمر بوده و تولیدکننده نیست.
صحبت پایانی.
یکسری از گزارش‌ها پوچ هستند و ارزشی ندارند اما از درون این آمارها واقعیت‌هایی عیان می‌شود که اوج فاجعه را بویژه در خصوص جذب بازیکنان خارجی مشخص می‌کند.