در حافظه موقت ذخیره شد...
تغییر نگرش و انگیزه در میلان
فونسکا خود مشکل بود
فونسکا خبرساز شد با سختگیری‌هایی که در تیم به وجود آورده بود و انتقاداتی که از بازیکنان داشت. ناراحتی‌ها آشکار بود حتی بعد از برخی پیروزی‌ها. بعد از برد ماه گذشته 2 بر یک مقابل ستاره سرخ بلگراد در لیگ قهرمانان، فونسکا گفت بازیکنان از تمام وجود برای تیم خرج نمی‌کنند و این بدترین چیز برای یک مربی است.
مربی پرتغالی استثنایی هم قائل نبود. حتی رافائل لیائو و تئو هرناندس، دو تا از بهترین‌های میلان، بعضی بازی‌ها روی نیمکت بودند چون مربی سابق از این دو نگرش بهتری می‌خواست و همه هواداران هم مخالف نبودند. طرفداران میلان هرگز آشکارا از فونسکا انتقاد نکردند، تمایل او به دیدن رفتاری متفاوت از برخی بازیکنان، به خصوص لیائو، با خواسته عده‌ای از هواداران منطبق بود.
به هر حال، فونسکا به تدریج رختکن را از دست داد و پیام‌هایی نه چندان مخفیانه از بازیکنان در زمین و بیرون آن منتشر شد. کونسیسائو وقت کافی برای اثرگذاری روی تاکتیک تیم نداشت. او تنها سه جلسه تمرین را مدیریت کرد قبل از اینکه در نخستین بازی در سوپرجام ایتالیا مربی تیم باشد. روسونری به شکلی مشابه یوونتوس و اینتر را شکست داد، مقابل اولی یک گل و مقابل دومی دو گل عقب افتاد. در واقع این دو بازی همان چیزی بود که فونسکا می‌خواست اما با یک مربی متفاوت!
ساده‌انگارانه است اگر فونسکا را در تقاضای نگرشی متفاوت از بازیکنانش محق بدانیم. لیائو نمونه دسته اول بازیکنان طراز اولی است که هنوز به درستی از پتانسیل خود استفاده نکرده. حتی کارلو آنچلوتی یک بار آرزو کرده بود بال پرتغالی را در اختیار داشته باشد اما فونسکا به درستی از او استفاده نکرد.
قهرمان میلان در سوپرجام یک بار دیگر ثابت کرد شیوه‌های فونسکا برای کل تیم مناسب نبوده به خصوص برای بهترین‌ها. در فوتبال مدرن، حفظ انگیزه بازیکنان و گرفتن بهترین بازی از آنها به همان اندازه مهم است که توصیه تاکتیکی و فونسکا برای این کار مناسب نبود.
این در اواخر مرداد آشکار بود که تئو و لیائو در بازی خارج از خانه مقابل لاتزیو فرصت استفاده از استراحت برای خنک شدن را پس زدند و سه ماه قبل هم بازیکنان در جریان باخت برابر فیورنتینا دستور ترتیب زدن پنالتی در تیم را رعایت نکردند و دو پنالتی را از دست دادند.
فونسکا در روز آخرش در سن سیرو با رفتار خوبی از سوی بالادستی‌ها مواجه نشد اما این باعث تغییر در حقیقت نمی‌شود که نگرش و تصمیمات او برای تیمی که تمام توان و شخصیتش را بعد از رفتن او نشان داد، مناسب بود.