جایی که لژیونرها دیده نمی‌شوند
روسیه مقصد مورد علاقه ایجنت‌ها
انتخاب‌های درست و منطقی در مقاطع حساس، معمولاً بزرگ‌ترین نقش را در مسیر حرفه‌ای یک بازیکن ایفا می‌کنند و هوش بالای بازیکنان به خصوص در سنین جوانی، در تعیین سرنوشت و مسیر حرفه‌ای این بازیکنان اهمیت بالایی دارد. مثلاً علیرضا جهانبخش، یکی از بازیکنانی بوده که در روزهای ابتدایی دوران حرفه‌ای خود، تصمیم درستی برای حضور در فوتبال هلند گرفته و با حمایت اطرافیان و خانواده خود، مسیری را طی کرده که به رشد و پیشرفت کیفیت فوتبالی او تا حد امکان منجر شده است. از سویی دیگر شاید بازیکنان مستعدتر و بهتری نسبت به جهانبخش در فوتبال ایران وجود داشتند که با بدشانسی و تصمیمات اشتباه در مقاطع حساس، فرصت تبدیل شدن به یک بازیکن و ستاره بین‌المللی را از خود گرفتند و بهترین سال‌های دوران بازی خود را در تیم‌های اشتباهی هدر دادند. در این میان، نقش مدیران برنامه بازیکنان و واسطه‌ها، بسیار پررنگ و بیشتر از حد انتظار است و منافع این افراد، نقشی کلیدی در آینده این بازیکنان ایفا می‌کند.
در دو سال اخیر، انتقال ستارگان جوان لیگ برتر به روسیه و حضور در لیگ این کشور به یک اتفاق روتین در ایران تبدیل شده و مدیران باشگاه‌های روسی، اقبال بیشتری به حضور بازیکنان ایرانی در این لیگ نشان داده‌اند. در تاریخ لژیونرهای ایرانی شاغل در لیگ روسیه، تنها سردار آزمون بوده که توانسته از طریق بازی در این لیگ، به پیشرفتی قابل‌توجهی در دوران باشگاهی خود دست پیدا کند و سایر بازیکنان ایرانی با سابقه بازی در روسیه، نتوانستند به دستاورد چندانی در فوتبال اروپا برسند. دلیل اقبال باشگاه‌های روسی به استفاده از بازیکنان اهل آسیا و امریکای جنوبی در دو فصل اخیر، بسته شدن راه‌های ارتباطی روسیه با اروپا با توجه به تبعات جنگ روسیه با اوکراین بوده است. موضوعی که مستقیماً، روی دیده شدن مسابقات لیگ روسیه در اروپا نیز اثر می‌گذارد. از مسأله عدم پوشش بازی‌های لیگ روسیه در سایت‌ها و شبکه‌های معتبر اروپایی که بگذریم، حضور نداشتن تیم‌های فوتبال روسیه در مسابقات بین‌المللی زیر نظر یوفا یکی از دلایلی است که ارزش انتقال لژیونرها به فوتبال روسیه را پایین می‌آورد. سردار آزمون، از چهره‌هایی بود که با درخشش در لباس روستوف و زنیت در لیگ قهرمانان اروپا، توجهات جهانی را به خود جلب کرد و برای بازیکنان حاضر در چنین لیگ‌هایی، هیچ فرصتی بهتر از حضور در مسابقات بین‌المللی وجود ندارد.
به نظر می‌رسد که شرایط خاص فوتبال روسیه و تعاملات بانکی در این کشور، فرصت ویژه‌ای را برای سود بیشتر واسطه‌ها ایجاد کرده و همین موضوع، می‌تواند ستارگان لیگ ایران را به سمت لیگ تحریم شده روسیه سوق دهد. تصمیمی که شاید به قیمت از دست رفتن آینده‌ای درخشان برای ستارگان جوان لیگ باشد.
برش
سندروم انتقال به تیم‌های درجه دو
نکته جالب در خصوص بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ روسیه این است که برخلاف فصول گذشته، بازیکنان ایرانی به تیم‌های بزرگ و نامدار لیگ فوتبال این کشور منتقل نمی‌شوند و در تیم‌های متوسط یا نسبتاً ضعیف این لیگ حضور پیدا می‌کنند. در بین بازیکنان ایرانی حاضر در لیگ روسیه، در حال حاضر تنها محمد محبی با روستوف در رده هفتم جدول این لیگ قرار دارد و محمدجواد حسین‌نژاد در دینامو ماخاچ‌قلعه و سعید سحرخیزان و محمد قربانی در اورنبورگ، در حال جنگیدن برای بقا در لیگ این کشور هستند و بازیکنان ایرانی، حتی جایی در بین تیم‌های مطرح لیگ روسیه ندارند؛ لیگی که حالا از سوی باشگاه‌های معتبر فوتبال جهان طرد شده و کمتر انتقالی از این لیگ به لیگ‌های معتبر اروپایی انجام می‌شود. بنابراین انتقال به لیگ روسیه، با احتمالی کم می‌تواند تبدیل به سکوی پرتابی برای بازیکنان ایرانی باشد. در حال حاضر، شایعاتی مبنی بر انتقال رضا غندی‌پور ستاره جوان ملوان به لیگ روسیه وجود دارد و باید دید که این بازیکن در صورت انتقال به لیگ روسیه، راهی یکی از تیم‌های مطرح این لیگ خواهد شد یا مانند سایر ستارگان ایرانی، به یکی از تیم‌های درجه دو این کشور می‌رود.