قصه لژیونر13 ساله تنیس روی میز در بوندس‌لیگا از زبان پدرش
شکیبا: فراز از اتاق محقر شروع کرد
فائزه زمانی
خبر‌نگار
در این سرزمین ستاره‌هایی هستند که محرومیت را جور دیگری معنا می‌کنند، همان‌ها که فرقی نمی‌کند زیر چه آسمانی زندگی می‌کنند و فقط خورشید رؤیاهایشان را دنبال می‌کنند. فراز شکیبا یکی از همین ستاره‌هاست که به گفته پدرش تنیس روی میز را از اتاقی محقر در دل شهری کوچک به نام آذرشهر تبریز شروع کرد. اما خیلی زود از شهرش بیرون زد، در 13 سالگی و با درخشش در قهرمانی جهان، لژیونر تنیس روی میز ایران در بوندس‌لیگا شد. به این بهانه با پدر او به گفت‌و‌گو نشستیم.
درست است که فراز با تیم کایزرسلاترن آلمان قرارداد بسته است؟
بله صحت دارد. مسئولان باشگاه کایزرسلاترن بوندس‌لیگا فراز را در مسابقات جهانی دیدند و از بازی او خوش‌شان آمد. حالا طبق توافقی که داشتیم قرار است فراز یک نیم‌فصل در این تیم بازی کند و اگر طرفین از شرایط راضی باشند، این همکاری ادامه پیدا می‌کند. ما یک ماه دیگر به آلمان می‌رویم و من هم به عنوان کمک مربی کنار فراز خواهم بود.
شما هم از تنیس روی میز سررشته دارید؟
اولین مربی فراز خودم بودم. او کارش را زیر نظر من و از یک اتاق محقر با هزاران مشکل شروع کرد تا اینکه بعد از 17 قهرمانی در ایران، آسیا، کانتندر و تاریخ‌سازی با نقره تیمی قهرمانی آسیا، مسئولان دیدند اینطور نمی‌شود و مجبور به احداث یک سالن در آذرشهر شدند که 2 هفته‌ای است افتتاح شده است.
حالا آن اتاقی را که فراز از بچگی در آن تلاش کرد تا به اینجا برسد با کمک احمد قربانی‌پور، خیر ورزشی به یک خوابگاه 20 تخته تبدیل کرده‌ایم تا مشکلاتی را که فراز با آن دست و پنجه نرم کرده، بقیه نداشته باشند و پینگ‌پنگ‌بازان شهر کوچک ما در رفاه بیشتری ورزش کنند.
فکر می‌کنید حضور فراز در بوندس‌لیگا تا چه حد می‌تواند در آینده حرفهای او تأثیرگذار باشد؟
بوندس‌لیگا یکی از قوی‌ترین لیگ‌های دنیاست و بسیاری از بازیکنان قدرتمند اروپا و دنیا در این لیگ شاغل هستند. توپ زدن در بوندس‌لیگا برای فراز فرصت خوبی است تا با تمرین در آنجا و مسابقه با بزرگان، میدان‌دیده شود و مهیای ماجراجویی در آینده.
برای حضور در مسابقات بین‌المللی مثل کانتندر و تلاش برای دیده شدن فراز تا چه حد از جیب خرج کرده‌اید؟
اینطور نبوده که فدراسیون کمکی نکند. مسئولان فدراسیون هزینه یکی، دو کانتندر را تقبل کرده‌اند اما تا به اینجای کار بیشتر، من و احمد قربانی‌پور خیر و اسپانسر فراز هزینه‌های اعزامش به کانتندر را برای حفظ و ارتقای رنکینگ جهانی پرداخت کرده‌ایم تا از کورس رقابت جا نماند. متأسفانه هزینه اعزام یک پینگ‌پنگ‌باز به سری مسابقات کانتندر در یک سال چیزی حدود یک میلیارد تومان می‌شود، این هزینه‌ای نیست که یک نفر به تنهایی بتواند تأمین کند و باید همه دست به دست هم بدهیم تا تأمین شود.
این نسل می‌تواند در تنیس روی میز رنسانس ایجاد کند؟
بچه‌های ما تافته جدا بافته نیستند؛ مملکت ما استعدادهای زیادی دارد که به‌خاطر محرومیت دیده نمی‌شوند که از همینجا دست پدر و مادر تک تک این بچه‌ها را می‌بوسم. البته که فراز از دل شهر کوچکی به اسم آذرشهر آن طرف تبریز به اینجا رسیده است و به قول فوتبالی‌ها از زمین خاکی شروع کرده که حالا در 13 سالگی لژیونرشده است. اگر این نسل با همین فرمان ادامه بدهد و مسئولان ورزش کشور حمایت‌شان کنند، قول می‌دهم در آینده‌ای نزدیک حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند.