قهر هواداران با ورزشگاهها، تهدید فوتبال است
لیگ بیست و چهارم رکورددار سکوهای خالی
محمدرضا رحیم پور
خبرنگار
در چند سال اخیر، یکی از مشکلات اساسی که ورزشگاههای ایران را تحت تأثیر قرار داده، افزایش بیرویه قیمت بلیتها است. بلیتهایی که برای تماشای مسابقات فوتبال در ایران به فروش میرسند، بدون در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی جامعه، قیمتشان افزایش یافته است. در حالی که یکی از دلایل شادابی و نشاط اجتماعی، حضور در ورزشگاهها و تماشای مسابقات برای مردم بهویژه قشر جوان است، این افزایش قیمت میتواند باعث دوری افرادی شود که به دنبال این لحظات شادیآور هستند ولی توان مالی لازم را ندارند.
جامعه ایرانی بهویژه جوانان، بخش عمدهای از تماشاگران ورزشگاههای فوتبال را تشکیل میدهند. طبق بررسیها، بسیاری از این افراد از طبقه متوسط و ضعیف هستند و با چالشهای مالی زیادی مواجهاند. در این شرایط، بالا رفتن قیمت بلیت به عنوان یک مانع جدی در برابر حضور آنها در ورزشگاهها عمل میکند. اگر یکی از اهداف کلان ورزش در ایران، سرگرم کردن جوانان و ایجاد فضایی برای تفریح و شادی باشد، بدون شک باید اقداماتی برای کاهش قیمت بلیتها و تسهیل دسترسی تماشاگران به ورزشگاهها انجام گیرد.
در آخرین بازی پرسپولیس و تراکتور، شاهد سکوهای خالی و عدم استقبال مناسب تماشاگران بودیم. در حالی که بازی مهمی در حال برگزاری بود، وضعیت سکوها به خوبی گویای عدم تمایل و علاقه مردم به پرداخت قیمتهای بالای بلیت بود. اگرچه تیمها در جنگ قهرمانی قرار دارند و همچنان به دنبال کسب نتایج خوب هستند، اما استقبال کم از بازیهایشان میتواند در ادامه زنگ خطری برای آینده ورزش فوتبال در ایران باشد.
همچنین، تیم تراکتور علیرغم موفقیتهای اخیرش در لیگ قهرمانان آسیا، در بازیهای داخلی با چالشهایی در زمینه جذب تماشاگر در بازی قبلی خود مواجه شد. پرشورها که حتی در سختترین شرایط هم تیم خود را تنها نمیگذاشتند، تصویر عجیبی در بازی آخر تراکتور خلق کرده و سکوهای ورزشگاه یادگار را خالی گذاشتند. عدم حضور تماشاگران میتواند باعث کاهش انگیزه و روحیه بازیکنان نیز شود و در نهایت بر عملکرد تیم تأثیر بگذارد.
همچنین، در نامهای که به امضای رئیس سازمان لیگ فوتبال ایران، محمدرضا کشوریفرد، رسیده است، به این موضوع اشاره شده که از این به بعد تعیین قیمت بلیتها باید با تأیید سازمان لیگ فوتبال ایران انجام شود و باشگاهها نمیتوانند به صورت خودسر اقدام به بلیتفروشی کنند. این مصوبه و ایجاد قیمت یکسان به خصوص برای تیمهای شهرستانی که عمدتاً از تخفیفهای ویژه استانی و تیمی برخوردار بودند، یک نکته منفی برای حضور هواداران در نظر گرفته میشود.
وضعیت کنونی ورزشگاهها در ایران، که اکثراً فرسوده و بدون امکانات رفاهی مناسب هستند نیز مزید بر علت شده است. در شرایط اقتصادی فعلی، مردم به دلیل وضعیت معیشتی و همچنین وضعیت ناایمن برخی ابنیه، کمتر به حضور در ورزشگاهها ترغیب میشوند. این موضوع نیاز به اصلاحات اساسی در هر دو بعد اقتصادی و ساختاری دارد.
در نهایت، اگر هدف اصلی مسئولین ورزشی کشور جلب نظر تماشاگران و افزایش شوروشوق در ورزشگاههاست، میبایست به مشکلات اقتصادی و تحلیل عمیق رفتارهای اجتماعی در این حوزه به دقت پرداخت و راهکارهایی عملی و مؤثر برای ترغیب حضور جوانان در سکوها ارائه داد. بدون شک، این مسأله نیاز به توجه و اقدام فوری دارد تا بتوانیم دوباره روزهای شاد و پرشوری را در ورزشگاههای کشور تجربه کنیم.