استقلال تنها روی کاغذ شانس قهرمانی دارد
موسیمانه یک راه دارد؛ جام حذفی
حمیدرضا عرب
خبر‌نگار
فاصله امتیازی استقلال با تیم‌های صدرنشین تراکتور و سپاهان به حدی رسیده که جبران آن به تقریب غیر ممکن می‌نماید. تیم تراکتور که در هفته سیزدهم باید در تبریز رخ در رخ شمس آذر قرار بگیرد تا قبل از برگزاری این بازی ۱۲ امتیاز از استقلال بالاتر است و با برتری در این بازی اختلاف خود را به عدد ۱۵ خواهد رساند و لااقل برای استقلال -نه دیگر مدعیان- جبران این همه امتیاز کار ساده‌ای نیست و به یک معجزه بزرگ می‌ماند.
حال شاید اگر استقلال دو بازی اخیر خود مقابل گل گهر سیرجان و آلومینیوم اراک را با برتری پشت سر می‌گذاشت، می‌شد به جبران امتیازات فکر کرد، اما از دست رفتن ۴ امتیاز دیگر موجب شد استقلال در امتیاز ۱۶ باقی بماند. اگر استقلال این دو بازی را با برتری سپری می‌کرد، بی‌شک همچنان شانس داشت هر چند که در آن صورت نیز رسیدن به قهرمانی بسیار شگفت‌انگیز می‌نمود، اما به هر حال قرار گرفتن در امتیاز ۲۰ اقبال بیشتری را ایجاد می‌کرد، اما موسیمانه و شاگردانش امتیازات کامل دو بازی اخیر را نیز از کف دادند تا به یکی از کم شانس‌ترین تیم‌های لیگ بیست و چهارم برای رسیدن به جام قهرمانی تبدیل شوند.
حال حتی اگر تصور کنیم استقلال بعد از تقویت بیشتر در نیم‌فصل دوم همه مدعیان قهرمانی نظیر تراکتور، سپاهان، فولاد و پرسپولیس را شکست دهد و هیچ امتیازی از کف ندهد، باز هم رسیدنش به جام قهرمانی مستلزم از دست رفتن امتیازات مدعیان در دیگر بازی‌ها است و در واقع دستیابی به این مهم تنها وابسته به نتایج رو در روی استقلال نخواهد بود و آبی‌ها باید از فاکتور شانس نیز بهره‌مند باشند.
این ناامیدی در حالی اردوگاه آبی را تحت تأثیر خود قرار داده که در هفته‌های اخیر کارشناسان نسبت به تحول استقلال با حضور موسیمانه ابراز امیدواری می‌کردند و بر این باور بودند که شاید سرمربی جدید بتواند استقلال را روی ریل موفقیت باز گرداند، اما واقعیت این است که از زمان حضور موسیمانه در استقلال هیچ بازی بزرگی به سود آبی‌ها به پایان نرسیده و تنها عایدی استقلال تساوی در دو بازی لیگ نخبگان و برد‌های خفیف در لیگ برتر بوده است.
استقلال حتی از فرصت میزبانی و کسب حداکثر امتیاز مقابل گل گهر سیرجان نیز بهره نگرفت تا مشخص شود که ابتکارات موسیمانه در ایامی که سکان هدایت استقلال را در دست گرفته چندان کارساز نبوده و این سرمربی آفریقایی نیز به رغم آنکه از دانش کافی برخوردار است، اما در عمل قابل به ایجاد تغییرات بزرگ در این باشگاه نیست.
البته در تحلیل وضعیت استقلال به فقدان بازیکنان بزرگ نیز اشاره می‌شود و بسیاری بر این باور هستند که، چون استقلال از داشتن بازیکنان شاخص بی‌بهره است، در نتیجه نتوانسته در صف مدعیان قهرمانی ظاهر شود، اما بی‌تعارف باید در همین اندک زمان نیز تغییرات بزرگتری با حضور سرمربی ۹۰۰ هزار دلاری (موسیمانه) در استقلال به وجود می‌آمد و این تیم در مسیر برد‌های پر تکرار قرار می‌گرفت، اما در عمل استقلال به یک تیم معمولی تبدیل شده است.
از زمان حضور موسیمانه روی نیمکت استقلال دو نتیجه مطلوب در کارنامه این سرمربی آفریقایی به ثبت رسیده است؛ یکی تساوی مقابل الاهلی عربستان و دیگری برد در اهواز مقابل فولاد خوزستان.
اما این نتایج نیز چندان بزرگ نیست و تساوی در عربستان و برتری مقابل فولاد نیمه مدعی در اهواز نمی‌تواند دلیلی برای تفاوت‌های بزرگ استقلال نسبت به زمان حضور نکونام باشد. هرچند نسبت به آن دوران امتیازات بیشتری به حساب استقلال واریز شده است، اما نتیجه و برآیند حضور موسیمانه خلق نتایج بزرگ نبوده و سرمربی آفریقایی نیز تیمی پر فراز و نشیب را روانه لیگ برتر کرده است که گاهی هوادارانش را امیدوار می‌کند و گاهی ناامید.
به هر حال استقلال با موسیمانه رشدی حداقلی را تجربه می‌کند و شاید تغییرات در نیم‌فصل دوم به گونه‌ای پیش برود که تیم او صاحب جام قهرمانی در حذفی شود و گرنه خیالبافی است که استقلال را مدعی جام قهرمانی در لیگ برتر بدانیم و استقلال حتی برای رسیدن به جمع ۴ تیم بالای جدول نیز با مشکلاتی مواجه است.