واسطه‌ها بلای جان باشگاه‌های شهرستانی شدند
فرمان ستاره‌ها در دست دلال‌ها
حسین برزگر یاری
روزنامه نگار
«از دو بازی قبلی، دو سه بازیکنم مثل سابق بازی نمی‌کنند، انگیزه ندارند، دلیلش هم پیشنهاد تیم‌های متمول به آنهاست. وقتی بازیکن با باشگاه ما 5-6 میلیارد قرارداد دارد اما فلان تیم دو برابر آن را برای نیم فصل می‌دهد، من چطور می‌توانم او را حفظ کنم. فرض بر اینکه قرارداد هم داشته باشد اما وقتی دلش با تیم نیست دیگر برای من بازیکن نمی‌شود. شاید بگویید با فروش آنها مبلغی به حساب باشگاه واریز شود اگر اینچنین است باشگاه باید تبعاتش را بپذیرد. اصلاً در نیم فصل مگر می‌شود به راحتی بازیکن خوب پیدا کرد. شما مطمئن باشید که آنها را بازی نمی‌دهم و پای نتیجه‌اش هم می‌ایستم. من شک ندارم که اگر در ترکیب قرارشان بدهم به خاطر سلامت پاهای‌شان به هیچ وجه خودشان را به خطر نمی‌اندازند.الان هم به شما اطمینان می‌دهم که ما در نیم فصل دوم آنها را نخواهیم داشت. همه این شرایط در حالی برای‌مان اتفاق می‌افتد که سایر تیم‌ها مشغول رایزنی برای جذب بازیکن هستند.» اینها بخشی از صحبت‌های یکی از سرمربیان لیگ برتری شهرستانی است که تیمش نتایج نسبتاً خوبی گرفته و به شدت از وضعیتی که برخی دلال‌ها برای تیمش ایجاد کرده‌اند گلایه دارد. تیم او بازی‌های حساسی پیش رو دارد و بعید نیست اگر در آن بازی‌ها نتیجه مطلوب را کسب نکند موقعیتش به خطر بیفتد.
در همه جای دنیا مدیربرنامه‌ها یا همان ایجنت‌ها به صورت رسمی فعالیت می‌کنند و با ارتباطاتی که دارند کمک می‌کنند هم باشگاه‌ها بازیکنان مد نظر خود را به خدمت بگیرند و هم بازیکنان با باشگاه‌ها قرارداد همکاری ببندند. بیان این نکته از این جهت بود که بدانیم پدیده‌ای به نام واسطه‌گری در فوتبال حرفه‌ای امری لاینفک محسوب می‌شود اما مسأله زمانی به بحران تبدیل می‌شود که آنها با ارتباطات ناسالم اما تعیین‌کننده تصمیمات آلوده را اجرایی می‌کنند. این سرمربی در بخشی از حرف‌هایش می‌گوید: «وقتی از همین الان فلان بازیکن یک پیشنهاد 70 میلیاردی برای فصل آینده‌اش دارد به نظر شما چقدر همه توانش را برای تیم فعلی‌اش می‌گذارد. متأسفانه ساختار فوتبال ما ایرادهای بسیاری دارد و تا امروز هم حداقل در این زمینه برخورد مناسبی صورت نگرفته است.