نمی‌شود یک شبه جوانگرایی کرد
شه بخش: قرارداد 3 ماهه منصفانه نیست
فائزه زمانی
خبر‌نگار
دانیال شه بخش ستاره تیم ملی بوکس بالاخره سکوت چند ماهه‌اش بعد از ناکامی برای سهمیه المپیک پاریس را شکست. در حالی که به نظر می‌رسید او قصد خداحافظی از تیم ملی را دارد، اما با رفتن فونتانا و آمدن سرمربی جدید حرف از بازگشت به تیم ملی می‌زند. شه بخش معتقد است مربی خارجی دستاوردی برای بوکس ایران نداشته و حالا فدراسیون به جای اینکه قرارداد 3 ماهه با یک کوبایی دیگر ببندد، بهتر است همین هزینه را صرف رفع مشکلات و کمبودها کند.
چرا دانیال شه‌بخش بعد از المپیک پاریس یک دفعه غیب شد؟
من سال 2021 بهترین مدال تاریخ تیم ملی بوکس ایران را گرفتم. نمی‌دانم چرا خانواده بوکس همیشه دنبال آن بودند که مدال تاریخی من دیده نشود اما به رغم تلاش عده‌ای برای محو این افتخارآفرینی، مدالم در تاریخ ثبت شده و کسی نمی‌تواند آن را پاک کند. شاید چون من از محروم‌ترین استان کشور یعنی سیستان و بلوچستان آمده‌ام. من در همه مقاطع تمام توانم را برای بوکس این مملکت گذاشتم که حتی ذره‌ای جایگاه آن را ارتقا دهم. فدراسیون هم نباید سیاستش این طور باشد که قهرمانان خود را فراموش کند. قطعاً تیم ملی متعلق به من و امثال من است که برای آن عرق ریخته‌ایم اما بعد از انتخابی المپیک حتی یک تماس هم با من نگرفتند تا حالی بپرسند یا ببینند چه کار می‌کنم. به هرحال من از تیم ملی خداحافظی نکرده‌ام و بزودی برمی‌گردم.
موضوع نبود تو به فونتانا سرمربی کوبایی سابق تیم ملی برمی‌گردد؟
اوایل آمدن فونتانا همه چیز خوب بود و او در صحبت‌هایش به من می‌گفت با بهترین مدال تاریخی که برای بوکس ایران گرفته‌ام، حکم رهبر تیم ملی را دارم و حتی می‌گفت توانایی گرفتن سهمیه المپیک پاریس را هم دارم اما بعد از مدتی رفتارش عوض شد و همه چیز به یکباره تغییر کرد و جو تیم ملی تا حدی بد شد که نه فقط من بلکه همه دنبال این بودیم زودتر اردوهای تیم ملی و مسابقات انتخابی المپیک تمام شده و به خانه برگردیم.
درست است که فونتانا با سیاست جوانگرایی باعث جدایی ملی‌پوشان باتجربه تیم ملی شد.
کلاً اگر می‌خواهیم کاری انجام دهیم باید پشتش فکر باشد. اگر قرار است مربی خارجی بیاوریم باید فرهنگش هم وجود داشته باشد و این مربی متناسب با آناتومی بدن ورزشکاران عمل کند. ما نیاز داریم روی مسائل پایه‌ای بیشتر وقت بگذاریم، تغییر و تحول یک شبه به وجود نمی‌آید و پروسه‌ای زمان‌بر است، بنابراین اگر می‌خواهیم فرهنگ جوانگرایی را جا بیندازیم نمی‌شود یک شبه همه باتجربه‌های تیم را بیرون انداخت و باید آرام آرام نیروهای جوان را به تیم ملی تزریق کرد. در این مدت تیم ملی به کلی فراموش شده بود، در صورتی که نباید موفقیت‌ها و افتخارآفرینی‌های تیم ملی پشت ناکامی المپیک پاریس پنهان شود. از همین جا باید نتایج تاریخی تیم جوانان را تبریک بگویم، این مدال‌ها خیلی با ارزش است و قطعاً به نفع بوکس ایران خواهد بود اما واقعیت این است که مدال جوانان هیچ گاه عیار مدال بزرگسالان را ندارد و اگر روی رده پایه تمرکز می‌کنیم نباید از بزرگسالان غافل شویم. چرا حالا اردوها تعطیل است و تیم ملی نداریم؟ امیدوارم دوباره شرایطی ایجاد شود که با تجربه‌های تیم که از تیم ملی جدا شدند، به تیم برگردند و شأن قهرمانان رعایت شود.
قرارداد با یک کوبایی دیگر دردی از بوکس ایران را دوا می‌کند یا در این مقطع بهتر بود به مربیان ایرانی برگردیم؟
ما همیشه با کادر ایرانی در میادین مختلف نتایج خوبی گرفته و دست به تاریخ‌سازی زده‌ایم. افتخارآفرینی‌های اخیر تیم جوانان هم با همین مربیان ایرانی رقم خورد و نمی‌دانم در چنین شرایطی چرا دوباره دست به دامان مربیان خارجی شده و دوباره با یک مربی کوبایی آن هم 3 ماهه قرارداد بسته‌ایم. احتمالاً یادمان رفته که تا الان هرچه داریم از مربیان ایرانی است و نمی‌فهمم چرا باید این همه دلار برای یک قرارداد 3 ماهه خرج کنیم که این کوبایی هم مثل مربی قبلی یک روزی برود. این منصفانه نیست و همین هزینه را می‌شود صرف تیم ملی برای کارهای زیرساختی کرده و حق و حقوق ملی‌پوشان را داد. اوضاع معیشتی بوکسورها اصلاً خوب نیست و اگر این هزینه‌ها صرف خود بوکسورها شود به مراتب نتایج بهتری گرفته می‌شود. مربی خارجی هیچ دستاوردی برای ما نداشت، اگر اصرار به آوردن مربی خارجی داریم باید 10 سالی کل زیرساخت و تیم‌های پایه را به یک خارجی بسپاریم تا رنسانس مدنظر ایجاد شود نه اینکه دنبال تغییر یک شبه باشیم.
با این فرمان بوکس ایران می‌تواند 18 ماه دیگر در بازی‌های آسیایی دستاوردی داشته باشد یا مثل دو دوره قبل ناکام خواهد بود؟
صادقانه اگر می‌خواهیم 18 ماه دیگر در رینگ بازی‌های آسیایی ناگویا ناکامی دو دوره قبل را جبران کنیم و مدال بگیریم باید تفکر مسئولان فدراسیون عوض شود. البته که روح‌الله حسینی از زمانی که صندلی ریاست را تحویل گرفته تلاش‌های زیادی برای ارتقای این رشته کرده و خیلی هم از جیب خرج کرده است. قطعاً همه دنبال بالا بردن پرچم بوکس و ورزش ایران هستند و امیدوارم این اتفاق با بازگشت با تجربه‌ها به تیم ملی و همدلی در آینده بیفتد.