بحران تاکتیکی گاریدو تمام نمی‌شود
هی سینیور، استپ، بیرون!
به نظر می‌رسد زمان آن فرارسیده است که نگاهی جدی‌تر به عملکرد سرمربی فعلی پرسپولیس داشته باشیم. چرا که شکست خانگی مقابل نساجی، برگ دیگری از دفتر ناخوشایند این تیم بزرگ را ورق زد و نشان داد که مشکلات ساختاری و استراتژیک همچنان بر شانه‌های تیم سنگینی می‌کند. گاریدو که به نظر می‌رسد فوتبال حرفه‌ای را با مدرسه فوتبال اشتباه گرفته، به روش‌های قدیمی و دور از ذهنی اتکا کرده است. بدنه تاکتیکی‌اش بیشتر شبیه به تقلید از سبک بازی مدنظر جواد نکونام به‌نظر می‌رسد؛ سانتر به سانتر و تلاشی بی‌پایان برای استفاده از توپ‌های هوایی، به نحوی که ما را حتی به لالیگا هم بدبین کرده است!
واقعیت این است که فوتبال امروز به استفاده از برنامه‌های تاکتیکی متنوع و خلاقیت در زمین نیاز دارد و حتی پرسپولیس نیز در سال‌های اخیر با ارائه روش‌های متنوع گلزنی از عمق، کناره و کار‌های ترکیبی هر دفاعی را می‌شکافت. جالب اینجاست که مدیران پرسپولیس بویژه آقای درویش، به جای اینکه به این نقاط ضعف توجه کنند، همچنان در حال توجیه عملکرد سرمربی هستند و به انتقادات پاسخ نمی‌دهند. این شرایط نه‌تنها برای هواداران بلکه برای حمایت‌کنندگان مالی این تیم نیز نگران‌کننده است. هرگونه تعلل در تصمیم‌گیری، می‌تواند به معنای از دست رفتن فرصت‌ها برای قهرمانی در لیگ و شانس صعود در لیگ نخبگان باشد.
تیم پرسپولیس بشدت نیازمند یک تغییر در استراتژی و حتی تغییری استراتژیک در کادرفنی خود انجام دهد چرا که عملاً پرسپولیس با گاریدو به بن‌بست رسیده و ادامه این روند تیشه بر ریشه فلسفه پرسپولیس خواهد زد. در نهایت اگر این وضعیت ادامه یابد بعید به‌نظر می‌رسد تیم پرسپولیس بتواند به شرایط قبلی خود بازگردد. واقعیت این است که این تیم نیازمند یک تغییر اساسی است تا بتواند از افول بیشتر جلوگیری کند و بار دیگر به جایگاه شایسته خود در فوتبال ایران دست پیدا کند.