نگاهی متفاوت به یک تبریک خاص
دشمن با شخصیت
ایلیا بهزاد اول
روزنامهنگار
در روز سالگرد ۱۲۵ سالگی باشگاه بارسلونا، نکتهای که بیش از هر چیز در فضای مجازی توجهات را به خود جلب کرد، تبریک تولد این باشگاه توسط صفحه رسمی باشگاه رئال مادرید در فضای مجازی بود. باشگاهی که هویتش، به دشمنی ابدی با بارسلونا گره خورده و رقابت بین این دو تیم، خصمانهترین جدال تاریخ فوتبال اروپا محسوب میشود. جدالی که به جز ریشههای فوتبالی، ریشههایی تاریخی، سیاسی و اجتماعی از جنس درگیری مردم ایالت کاتالونیا با پایتختنشینان مادرید نیز دارد و همین موضوع، پیام تبریک باشگاه رئال مادرید را جالبتر میکند. صفحه رسمی باشگاه رئال در این پیام تبریک نوشته: «به بارسلونا بابت ۱۲۵ سالگی این باشگاه تبریک میگوییم. برای رئال مادرید افتخار بزرگی است که در طول تاریخ با رقیب بزرگی مانند شما رقابت کرد.»
این اولین بار نیست که صفحات رسمی دو باشگاه، با احترام از یکدیگر یاد میکنند؛ پیش از این بارسلونا، بارها قهرمانی رئالمادرید در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا را تبریک گفته بود و رئالیها نیز قهرمانی بارسلونا در مسابقات لالیگا را تبریک گفته بودند. همچنین بازیکنان هر دو تیم، سابقه برپایی تونل افتخار برای تیم رقیب را دارند که نشان از احترام به اصول اخلاقی فوتبال در عین برپایی جدیترین رقابت فوتبالی در اروپا دارد. گویی که این دو باشگاه فهمیدهاند که حضور در رقابت با چنین تیم بزرگی، برایشان به خودی خود یک افتخار محسوب میشود و از حضور در چنین دوئلی لذت میبرند.
اینجا، کیلومترها دورتر از اسپانیا و در ایران، احترام بین رقبا تبدیل به حلقه مفقوده حال حاضر فوتبال ایران شده است. از سانسور لوگوی تیم رقیب در صفحات رسمی باشگاهها و توهین مجریان تلویزیونی تیمها به هواداران رقیب گرفته تا مدیرعاملی که میکروفون رنگ تیم رقیب را به سویی دیگر پرتاب میکند، همه و همه موجب خصمانهتر شدن روابط بین باشگاهها در ایران شده است. کریخوانی برخی مدیران برای جلب محبوبیت مردم و رفتارهای عوامفریبانه، تبدیل به یکی از سوژههای اصلی فوتبال ایران شده و احترام از جنس چیزی که در اسپانیا میبینیم، به طور کلی در ایران فراموش شده است. آن هم درست در زمانی که باشگاههای ایرانی، از قافله رقابت با سایر رقبای آسیایی عقب ماندهاند و باید به جای وقت تلف کردن با جنگهای بیفایده داخلی، به فکر راهکاری برای کسب نتایج بهتر در رقابتهای بینالمللی باشیم.
حفظ احترام در عین رقابت، کلاس درسی بود که باشگاه رئال مادرید به سایر باشگاههای فوتبال جهان داد و امیدواریم که باشگاههای فوتبال ایران نیز به جای تلاش برای افزایش تفرقه و دعواهای بیهوده و به دور از ذات اصلی رقابت، احترام رقبای خود را نگه دارند؛ چرا که برای حرفهایتر شدن فوتبال ایران و رسیدن به استاندارد سایر کشورها، چارهای جز این نیست.