با وجود عملکرد موفق و صدرنشینی در لیگ برتر، مشکل ساخت موقعیت توسط هافبکهای پرسپولیس همچنان یکی از مشکلات مهم این تیم است. بررسی وضعیت عملکرد خط هافبک پرسپولیس که نبض تپنده هر تیمی است، در ۱۳ بازی این فصل نشان میدهد بازیکنان این تیم در این پست نتوانستهاند انتظارات را برآورده کنند. سروش رفیعی، مسعود ریگی، میلاد سرلک، محمد خدابندهلو، سعید مهری، یاسین سلمانی و سینا اسدبیگی، هفت هافبکی هستند که در این ۱۳ بازی برای سرخپوشان به میدان رفتند. شش هافبک کنونی پرسپولیس ۲۴۴۸ دقیقه برای این تیم در ۱۳ بازی این فصل به میدان رفتند که در این فصل، تنها سعید مهری توانسته است در بازی حساس شهرآورد پایتخت، پنالتی برای تیمش به دست آورد. این در حالی است که سایر هافبکها از جمله سروش رفیعی نتوانستهاند به عنوان پاسور یا گلزن در این بازه زمانی اثر مستقیمی روی گلهای تیم داشته باشند. این واقعیت به خوبی نشاندهنده کمبود تأثیرگذاری هافبکهای پرسپولیس بر روند بازیهای تیم است. در کمال تعجب اما آن سوی میدان نام یک هافبک اثرگذار به چشم میخورد، سینا اسدبیگی، که به عنوان یک بازیکن مازاد از پرسپولیس جدا شد و به فولاد پیوست، در 6 بازی و 460 دقیقه حضور خود برای تیم جدیدش تأثیرگذار ظاهر شده است. او به عنوان پرچمدار فولاد یحیی گلمحمدی، موفق به ثبت 3 پاس گل و یک گل شده است. این آمار، عملکرد او را از هافبکهای کنونی پرسپولیس فراتر میبرد و گویای این مسأله است که بازیکنانی که به نوعی از تیم جدا میشوند، ممکن است تحت شرایط مناسبتری در دیگر تیمها درخشش بیشتری داشته باشند. این وضعیت نه تنها چالشهایی برای کادر فنی پرسپولیس ایجاد کرده بلکه ممکن است باعث ایجاد سؤالات جدی درباره نحوه مدیریت بازیکنان در این تیم شود. به وضوح نیاز است موردی جدی در عملکرد هافبکها، بویژه از نظر ایجاد موقعیت گل و پاس گل، مورد بررسی قرار گیرد. در نهایت باید دید آیا پرسپولیس میتواند با این هافبکهای فعلی به موفقیتهای بیشتری دست یابد یا اینکه باید به بررسی و تجدید نظر در خصوص بازیکنان مازاد و نحوه استفاده از آنها بپردازد.